ตอนที่ 845 - 846

ตอนที่ 845 ทีหลังเจ้าไม่ต้องคลอดหรอก

ยามได้ยินว่าเสียงทารกร้องไห้ยังดังจ้า และดังชัดขึ้นทุกที คนด้านนอกยิ่งรู้สึกตื่นเต้นไม่สิ้นสุด

ภายในห้อง หลังจากส่งทารกให้เหลิ่งซวงด้านข้าง เฟิ่งจิ่วก็เย็บปากแผล ทำความสะอาดแผลและทายา ตรวจดูซู่ซีที่หมดสติไปบนเตียง จากนั้นถึงจะถอนหายใจออกมาเบาๆ

“เอาเด็กมาให้ข้า ไปเปิดประตูเถอะ!” เธอที่ล้างมือแล้วรับเด็กมา ก่อนจะให้สัญญาณเหลิ่งซวงไปเปิดประตู

“เจ้าค่ะ” เหลิ่งซวงขานรับ เดินออกจากห้องไปเปิดประตูให้ท่านผู้เฒ่าเข้ามา

ท่านผู้เฒ่าที่เร่งฝีเท้ามาข้างในเห็นเฟิ่งจิ่วอุ้มทารกเดินมารับหน้า ก็ถามว่า “แม่หนูเฟิ่ง เป็นอย่างไร? ปลอดภัยทั้งแม่และเด็กใช่หรือไม่?”

“เจ้าค่ะ ท่านปู่โปรดวางใจ ยังสบายดีกันอยู่!” เฟิ่งจิ่วยิ้มรับ พลางยื่นเด็กให้เขา “ดูสิเจ้าคะ ท่านย่าช่วยข้าคลอดท่านอาตัวน้อยออกมา”

ท่านผู้เฒ่ารับมาด้วยสองแขนสั่นเทา เด็กเกิดใหม่ร้องไห้อยู่พักหนึ่งก็หลับไป ผิวพรรณแดงคล้ำ ยับยู่จนไม่น่ามอง แต่เมื่ออยู่ในสายตาของเขายามนี้ กลับทำให้เบ้าตาแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว

“ดีๆ”