ตอนที่ 498 ยากจะตอบรับน้ำใจสาวงาม

ตอนที่ 498 ยากจะตอบรับน้ำใจสาวงาม

ทว่าสิ่งที่รอเขาอยู่กลับไม่ใช่พื้นดินแข็งๆ แต่เป็นอ้อมแขนอบอุ่นและหอมหวน

ผู้เฒ่าเฟิ่งร่างแข็งทื่อพลันไม่กล้าแม้แต่ขยับ เพียงได้ยินเสียงเขาเบากว่ายุงเล็กน้อยเอ่ยว่า “เรื่องนั้น ซู่ ซู่ซี! เช่นนี้ไม่งามเท่าไหร่ เจ้ารีบปล่อยมือวางข้าลงเถอะ”

องครักษ์ลับในมุมมืดเห็นภาพเช่นนั้น มุมปากก็กระตุก ก่อนจะละสายตาไปทันที

จะงามได้อย่างไร? ตาเฒ่าคนหนึ่งถูกหญิงงามที่ดูแล้วยังอายุแค่ยี่สิบอุ้มไว้ในอ้อมแขน ภาพนั้นแค่เห็นก็ทนดูไม่ได้แล้ว

ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดกระโปรงสีเขียวเข้มงามสง่า ตรงเอวผูกผ้าคาดเอวสีเดียวกัน พู่ชิ้นงามลู่ห้อยอยู่ข้างเอว กระโปรงสะบัดพลิ้วกลางสายลมอ่อน เส้นผมสีหมึกถูกรวบไว้หลวมๆ นัยน์ตาวงคิ้วราวภาพวาด ทั้งอ่อนหวานและสวยงาม

ยามนี้คิ้วตานางโค้งน้อยๆ ในดวงตาดุจสายน้ำฤดูใบไม้ร่วงปรากฏรอยยิ้ม มองคนที่ถูกรับอุ้มไว้ในอ้อมแขน เอ่ยน้ำเสียงนาบเนิบเจือความหยอกล้อเล็กน้อย “เช่นนี้ไม่งามเท่าไหร่หรือ? ได้อย่างไรกัน? ข้าคิดว่าดียิ่งนัก”