ตอนที่ 208 หนีออกมาแล้ว!
ได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าเจ้าตำหนักยมราชพลันมืดดำ กลิ่นอายอันตรายที่เย็นเยียบทั่วร่างแผ่กระจาย ดวงตาลึกล้ำหรี่ลง ถลึงมองหลินเหล่า “หนีไปแล้ว?”
พอรู้สึกถึงกลิ่นอายเย็นเยือกในอากาศ หลินเหล่ากับฮุยหลางที่ยืนอยู่ด้านหลังเจ้าตำหนักก็เกร็งตัวขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่
“ขอรับ ใช่ขอรับ ตอนที่ข้าน้อยเพิ่งไปหอโอสถ เห็นว่าโสมพันปีหายไป จึงไปหาภูตน้อยดู กลับพบว่าเขาก็หายไปด้วย พอถามจากทหารอารักขา บอกว่าเมื่อตอนเย็นเห็นเขาเดินไปเดินมา ไม่มีใครสังเกต ก็ ก็เลย...”
เจ้าตำหนักยมราชหรี่ตาลง มองท้องฟ้ามืดสนิท สายตาเคร่งขรึม เม้มริมฝีปากแน่นก่อนกล่าวเสียงเข้ม “ฮุยหลาง! รีบพาคนออกไปตามหาเดี๋ยวนี้!”
“ขอรับ!” ฮุยหลางรับคำสั่ง ขณะกำลังจะก้าวออกไปก็ได้ยินเสียงเจ้านายดังมา
“หากหาตัวพบ อย่าใช้กำลังจับ ไม่ให้เขาบาดเจ็บ”
ได้ยินเช่นนี้ ฮุยหลางกระตุกมุมปาก เร่งรีบก้มหน้าลงตอบรับว่า “ขอรับ!” จากนั้นเร่งฝีเท้าจากไป
เจ้าตำหนักยมราชสาวเท้าเดิน ไม่ได้กลับเรือนหลัก กลับไปยังเรือนที่พำนักของเฟิ่งจิ่ว หลินเหล่าที่ตามอยู่ด้านหลังเห็นแล้วอ้าปากค้าง จำใจถอยไปเงียบๆ
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者