ตอนที่ 1521- 1522

ตอนที่ 1521 ค่อนข้างร้ายแรง

เห็นนางหลับใหลไปอย่างสะลึมสะลือ หัวใจเขาสะดุด มือที่สั่นเทาเล็กน้อยยื่นไปตรวจสอบลมหายใจของเธอ ครั้นสัมผัสได้ว่านางยังมีลมหายใจอยู่จึงวางใจลง รีบหยิบยาภายนอกออกมาโรยใส่แผลของเธอ แล้วป้อนยาให้นางกินอีกหนึ่งเม็ด จากนั้นก็รีบพานางไปจากที่นี่

สองวันต่อมา

“เอ้ก อี้เอ้ก!”

เช้าตรู่ เสียงไก่ร้องทำลายความเงียบสงบยามเช้ามืด เสียงไก่ขันแหลมใสดังก้องอยู่ในสวนเล็กๆ ราวกับกำลังบอกทุกคนว่า ฟ้าสางแล้ว ควรตื่นได้แล้ว

เห็นเพียง เจ้าขนเขียวตัวอ้วนกลมยืนอยู่บนโต๊ะหินในสวน แหงนหน้ายืดคอขันอยู่ตรงนั้น ส่วนหน้าประตูสวน อสูรกลืนเมฆาที่นอนหมอบอยู่ตรงนั้นเหลือบมองแวบหนึ่ง ยกอุ้งเท้าสองข้างขึ้นมาปิดหูแล้วหลับต่อ

มีแต่สวรรค์ที่รู้ว่าเจ้าไก่ขนเขียวตัวนี้ตามพวกเขากลับมาได้อย่างไร ตอนนั้นมันไม่เห็นว่าเจ้าไก่ตัวนี้จะตามหลังมาแท้ๆ แต่เมื่อวานตอนเช้า มันกลับโผล่มาอยู่ในสวน แล้วขันเสียงดังอยู่ตรงนี้แต่เช้า เสียงดังจนนอนไม่หลับ

ในเรือน เฟิ่งจิ่วที่หลับไปสองวันได้ยินเสียงไก่ขัน ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา รู้สึกได้ว่ามีแขนข้างหนึ่งโอบเอวเธอไว้ เธอตั้งสติ แล้วหันคอไปมอง