ตอนที่ 1401 เหมือนจะดีกว่าข้า
ซั่งกวนหวั่นหรงมองเขาแวบหนึ่ง คิ้วขมวดเล็กน้อย ก่อนปฏิเสธเสียงเฉยชา “ไม่ต้องละ เก็บของของเจ้าแล้วออกไปเสีย” เอ่ยส่งแขกอย่างตรงไปตรงมา ไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย
ชายแซ่หูสีหน้าค้างแข็ง ท่าทางเหมือนทำอะไรไม่ค่อยถูก “อาจารย์อาซั่งกวน…”
“ออกไป! ปัง!”
คราวนี้น้ำเสียงเย็นชาขึ้นอีกหลายส่วน หนำซ้ำมือข้างหนึ่งยังตบโต๊ะอย่างแรงจนส่งเสียงดัง
เฟิ่งจิ่วที่ยืนอยู่ด้านหนึ่งสังเกตอยู่ตลอด ยามที่นางยกมือขึ้นตบโต๊ะแล้วเผยรอยแผลตรงข้อมือออกมาให้เห็นโดยไม่ตั้งใจ ดวงตาเธอฉายประกาย สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย
แผล? ทำไมจึงมีแผลได้? อยู่ในยอดเขาซานหยางแห่งนี้ ซ้ำยังเป็นศิษย์ปิดสำนักของซานหยางจื่อ เหตุใดจึงมีแผลอยู่บนกายได้?
สายตาเฟิ่งจิ่วจับจ้องไปที่ข้อมือของนาง แผลนั้นเหมือนจะยังใหม่อยู่ อีกทั้งดูเหมือนรอยแส้ แต่ก็ไม่เหมือนเสียทีเดียว…
ขณะกำลังครุ่นคิด ก็เห็นศิษย์พี่หูหน้าบึ้งเพราะทำตัวไม่ถูกที่โดนไล่ เขาหยิบตะกร้าขึ้นมา พูดเสียงกระแทกกระทั้นเล็กน้อย “ข้าเข้ามารบกวนอาจารย์อาเอง ข้าจะออกไปเดี๋ยวนี้ขอรับ!”
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者