ตอนที่ 1243 ไม่เห็นหน้า
ชายชราได้ยินก็ประหลาดใจ รีบขานรับ “ขอรับ”
“ออกไปเถอะ!” อีกฝ่ายโบกมือให้สัญญาณ
ชายชราเห็นดังนั้นจึงพาเฟิ่งจิ่วคารวะและถอยออกไป จนกระทั่งเดินห่างไปสักระยะ เขามองเฟิ่งจิ่วหัวจรดเท้า แล้วกล่าวตรงๆ ว่า “เจ้าช่างโชคดีจริงๆ คนที่เรือนด้านนอกตั้งเท่าไรอยากเข้าไปเรือนด้านในล้วนทำไม่ได้ เจ้าเพิ่งมาครึ่งวันพ่อบ้านก็ให้เจ้าเข้าไปเรือนด้านในแล้ว มองไม่ออกจริงๆ ว่าเจ้าเป็นคนมีวาสนาถึงเพียงนี้เลย”
เฟิ่งจิ่วได้ยินก็ฉีกยิ้ม ก่อนจะเกาศีรษะอย่างเขินอายเล็กน้อย “ท่านพ่อบ้านตามีแววขอรับ” เขาสายตาดีไม่ใช่หรือ ถึงรู้ว่าต้องส่งเธอไปรดน้ำดอกไม้กวาดพื้นที่เรือนด้านใน เทียบกับฮุยหลางแล้ว พ่อบ้านคนนี้พึ่งพาได้มากกว่า! แต่เขามีที่มาอย่างไรกันแน่ ดูจะแตกต่างจากคนทั่วไป?
เธอจึงเอ่ยขึ้นว่า “ท่านอา พ่อบ้านเหมือนคุณชายสูงศักดิ์ข้างนอกเลยนะขอรับ”
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者