ตอนที่ 1207 - 1208

ตอนที่ 1207 มองแต่เสื้อผ้าไม่มองคน

คนคนนั้นสบสายตาที่เหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้มของเฟิ่งจิ่ว อาจรู้ว่าน้ำเสียงของตนเองไม่ดีเท่าไร เจตนาดูถูกคนเล็กน้อย จึงกระแอมไอและเอ่ยว่า “หนังงูมณีฟ้าล้ำค่ายิ่ง หากใครอยากดูอยากจับ แล้วทำเสียหายโดยไม่ระวังใครจะชดใช้? ดังนั้นไม่ซื้อก็หยิบออกมาไม่ได้”

“เจ้าวางใจเถอะ หากเสียหายจากมือของข้าจริงๆ ข้าจะซื้อแน่นอน เร็วเข้า หยิบออกมาให้ข้าดูหน่อย” เธอให้สัญญาณ

คนคนนั้นเห็นเช่นนี้ก็จำใจเข้าไปหยิบหนังงูมาวางบนโต๊ะ

เฟิ่งจิ่วไม่สนใจเขา หลังจากเข้าไปวินิจฉัยโดยละเอียด เป็นหนังงูมณีฟ้าจริงๆ อย่างไม่ต้องสงสัย ถึงจะพยักหน้า “ห่อมาให้ข้าที ข้าซื้อ”

เขาได้ยินก็อึ้งไป “ซะ ซื้อ? นี่ไม่ใช่ราคาสองแสนเหรียญเงิน แต่เป็นสองแสนเหรียญทอง ท่านจะซื้อจริงๆ หรือ?” คนคนนี้ท่าทางไม่เหมือนคนมีเงิน จะซื้อไหวหรือ?

“อืม เก็บมาเถอะ! ข้าจะดูอย่างอื่นอีกหน่อย” เธอกล่าวจบก็เดินไปข้างในต่อ

หลังจากได้สติกลับมาเขารีบร้อนถือหนังงูตามหลังไป พินิจมองร่างสีฟ้าครามตรงหน้าบ่อยครั้ง เพียงคิดว่าคนเราไม่อาจตัดสินได้เพียงภายนอก ในใจยิ่งละอายใจเพราะการดูแคลนคนของตนเองก่อนหน้านี้