ตอนที่ 101 ด้วยเลือดของข้า (แก้ไข)

ตอนที่ 101 ด้วยเลือดของข้า!

“อย่ากลัวไป ข้าจะดีกับเจ้า”

เมื่อเฟิ่งจิ่วได้ยินคำพูดนี้จากปากของชายชราชุดเทา ก็รู้สึกเพียงหนาววาบ ขนลุกซู่ขึ้นมา แม้แต่มุมปากยังกระตุกอย่างอดไม่ได้

โดยเฉพาะเมื่อตาเฒ่านี่ยังจ้องเธอด้วยสายตาตื่นเต้นและประหลาด ความรู้สึกน่าสะอิดสะเอียนเช่นนั้นแค่คิดก็รู้ได้แล้ว

เธอมองค้อนเขาแวบหนึ่ง สองมือลูบๆ แขนที่กำลังขนลุกซู่ ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่เกรงใจ “ตาเฒ่า เวลาพูดเจ้าไม่หยิบกระจกสักบานมาส่องหน้าย่นๆ เหมือนผลส้มแห้งของตัวเองเสียบ้าง ขาเหยียบลงโลงไปข้างหนึ่งแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะยังไร้ยางอายเช่นนี้”

คำพูดเยาะเย้ยถากถางทำให้แววตาชายชราชุดเทาหนักอึ้ง แม้แต่รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าก็หายไป แผ่กลิ่นอายดุร้ายกระจายทั่วร่างพลางจับจ้องเธอ

“ข้าจะเก็บเจ้าไว้ใช้เป็นหลูติ่งฝึกบำเพ็ญ นั่นถึงจะคู่ควรกับเจ้า!”

“หลูติ่งฝึกบำเพ็ญ?”

เฟิ่งจิ่วส่งเสียงร้องแปลกๆ พินิจมองจากล่างขึ้นบนอย่างไม่ไว้หน้า กล่าวแดกดันว่า “ดูไม่ออกเลยว่าตาเฒ่าเช่นเจ้ายังเป็นคนบ้ากามอีก? แต่อายุมากปูนนี้แล้ว ของพรรค์นั้นยังใช้ได้อยู่หรือ”

“บังอาจ!”