บทที่ 260 ยอดกลอุบาย (2)

บทที่ 260 ยอดกลอุบาย (2)

หลิ่วอีเซิงหันกลับไปมอง หยวนถังกลับเดินออกมาจากโถงของเรือน ท่าทางคงจะเดินเข้ามาจากทางประตูหลัง

หลิ่วอีเซิงขมวดคิ้ว “เจ้ายังไม่กลับไปอีกรึ”

“ก็บอกแล้วอย่างไรเล่ากว่าจะเจ้าเรียกข้ามาหาสักครั้งไม่ใช่เรื่องง่ายๆ จะไม่ให้ข้าอยู่นานๆ สักหน่อยได้อย่างไร” หยวนถังเอนกายลงบนเก้าอี้หวายตัวเดิมที่นอนเมื่อครู่นี้ มือข้างหนึ่งโบกพัดเล่นไปมา ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็ใช้หนุนท้ายทอยของตัวเอง ก่อนจะพูดหัวข้อสนทนาเมื่อครู่ต่อ

“หากจับเจ้าแมวตัวนี้ไว้ไม่ทัน จอหงวนคนใหม่ผู้นั้นจะสะดุดเจ้าแมวนี้จนล้ม เจ้าแมวตกใจจอหงวน จอหงวนเองก็ตกใจเจ้าแมว สุดท้ายเจ้าแมวที่ตื่นกลัวก็จะชนหนิงอ๋องเฟยจนล้มระหว่างทาง หนิงอ๋องเฟยที่ตั้งครรภ์ ก็จะไม่อาจปกป้องลูกเอาไว้ได้ จอหงวนคนใหม่ หนิงอ๋องเฟย และเจ้าของแมว ธนูดอกเดียวยิ่งโดนสามเป้ารวด ช่วงเป็นแผนการที่แยบยลนัก”

กู้เจียวไปจับแมว หลิ่วอีเซิงนึกว่าต้องการเพียงแค่จับแมวเท่านั้นเสียอีก เขาหันไปมองหยวนถังด้วยความสงสัย “เจ้ารู้ได้อย่างไร”

หยวนถังกวักมือเรียกเจ้าแมวขาว

เจ้าแมวขาวกระโดดลงพื้นอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะกระโดดขึ้นบนตักของหยวนถังอย่างไม่เต็มใจ