450

บทที่ 450 ความแตกต่างที่เห็นได้ชัด

คนดูที่อยู่ในห้องฉายจนรวมไปถึงซูเพ่ยเอิน ต่างก็เกิดความกังวลแทนตัวละครที่ชื่อจางยวี่ฉินคนนี้ เธอค่อยๆ ผ่ายผอมลงอย่างเห็นได้ชัด และแววตาก็เริ่มๆ ค่อยดูเหมือนคนไร้ชีวิตไปทีละนิด

ที่จริงหลายๆ คนก็คงจะพอจะเดาออกแล้ว จูจูหายไปอย่างไร้ร่องรอย เป็นไปได้สูงที่จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเธอ แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่มีท่าทางราวกับโดนควักหัวใจออกไปทั้งเป็นแล้วนั้น ในใจของคนดูก็เกิดรู้สึกทนไม่ได้ขึ้นมาเหมือนกัน

ซูเพ่ยเอินอดที่จะรู้สึกประหลาดใจในความรู้สึกทนไม่ได้ที่เกิดขึ้นมาในใจ พูดในแง่ของสติรับรู้ เขารู้ตัวเป็นอย่างดีว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ในห้องฉายหนัง และกำลังดูหนังเรื่องใหม่ของจ้าวร่างอยู่

แต่เมื่อลองใช้ความรู้สึกดูแล้ว มันเหมือนกับว่าเขากำลังหลอมรวมเข้าไปในโลกใบใหม่ การแสดงของเจียงเซ่อสามารถโน้มน้าวความรู้สึกของเขาได้ ทำให้เขารู้สึกเป็นห่วงกังวล และหวาดกลัวไปกับตัวละคร

เขาสัมผัสได้ถึงความกังวลและหวาดกลัวของจางยวี่ฉิน เป็นความรู้สึกที่เหมือนว่าได้สัมผัสเองกับตัว ซูเพ่ยเอินดูหนังมาหลายปี น้อยครั้งแล้วที่จะเกิดความรู้สึกแบบนี้ขึ้น