ตอนที่ 740 ไม่แยกแยะดีชั่ว
อวิ๋นตั่วพยุงกับกรอบประตู และยืนขึ้นอย่างงกๆ เงิ่นๆ เธอเดินโซเซขึ้นชั้นบน ยังเดินไม่ได้กี่ก้าวก็รู้สึกว่าโลกหมุน อวี่เจ๋อเห็นเธอยืนไม่คงที่จึงรีบขึ้นไปประคอง ขาทั้งสองข้างของเธอออ่อนแรง ก่อนที่จะล้มลงในอ้อมกอดของอวี่เจ๋อ เธอยิ้มและจับเสื้อตรงหน้าอกเขาและมุดเข้าไปเหมือนหมาน้อย เขาอุ้มเธอเข้าไปในห้อง เพิ่งจะวางเธอลง เธอก็กระโจนขึ้นมา วิ่งพรวดเข้าในห้องน้ำ อาเจียนอยู่ในนั้นไม่หยุด ดูเหมือนวันนี้ดื่มไปไม่น้อยจริงๆ พออาเจียนหมด เธอก็อยากจะเอนกายนอนตรงนั้น
อวี่เจ๋อเข้าไปอุ้มเธอ แต่เธอไม่แยกแยะดีชั่ว “อย่ามาแตะฉัน!”
“บนพื้นมันเย็นมากนะ ไปนอนบนเตียงสิ”
“ไม่เอาค่ะ ตรงนี้เย็นสบายดี” เธอถอดเสื้อคลุมของตัวเองออก แล้วโยนลงบนพื้น คลานอยู่บนนั้นเหมือนสุนัขพันธุ์ปักกิ่ง
อวี่เจ๋อเห็นสภาพของเธอเป็นแบบนี้แล้วก็โมโหจนพูดไม่ออก นำผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่นมาหนึ่งผืนแล้วเช็ดหน้าให้เธอ เธอมองเขาด้วยสายตาที่เมามาย พลางหัวเราะโง่ๆ
“หัวเราะโง่ๆ ทำไม?” เขาพูดอย่างหงุดหงิด
“พี่ตลกค่ะ!”
รู้อยู่ชัดๆ ว่าเป็นคำพูดคนเมา แต่ก็ยังโกรธนิดหน่อย “น่าตลกตรงไหน?”
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者