ตอนที่ 460 ขับเป็นหรือเปล่า
อวิ๋นเฉียวเดินมาตรงหน้าโต๊ะอาหาร พอเห็นปาท่องโก๋กับเต้าฮวยก็ยื่นมือไปหยิบและถามว่า “ใครซื้อมา?”
อวิ๋นตั่วปัดมือของอวิ๋นเฉียวออก “ยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันไม่ใช่เหรอคะ? ดูสภาพพี่สิ เหมือนตาแก่ในชนบทเลย”
อวิ๋นเฉียวอ้าปากกว้างแล้วพ่นลมหายใจใส่น้องสาว
อวิ๋นตั่วใช้มือปัดแล้วต่อว่า “เหม็นจริงๆ!”
“คุณแม่ครับ น้องรังเกียจผม!” อวิ๋นเฉียวหันไปพูดกับชูยิน
“ลูกซกมกแบบนี้ อย่าว่าแต่น้องเลย แม่ก็รังเกียจ!”
เขาถอนหายใจเฮือก “ดูจากฐานะของผมที่บ้านหลังนี้คงใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ!”
อวิ๋นเฉียวเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ทุกวันนี้เทียบกับอดีตไม่ได้แล้ว เสื้อผ้าทั้งหมดเป็นเสื้อผ้าจากร้านค้าแผงลอยราคาไม่กี่สิบหยวน ใส่แล้วรู้สึกว่าสง่าราศีหายไปนิดหน่อย เขายื่นจ้องอยู่หน้ากระจก พอใจในรูปร่างหน้าตาตัวเองมาก แต่ไม่พอใจกับเสื้อผ้า
พออวิ๋นเฉียวกินอาหารเช้าเสร็จ ทั้งสามคนก็เตรียมออกเดินทาง อวี่เจ๋อเดินไปเปิดประตูรถ รอให้อวิ๋นตั่วขึ้นไปนั่ง แต่อวิ๋นตั่วดันจะขี่ลาน้อยของเธอ เธอจึงถูกอวี่เจ๋อดึงไว้ แล้วจับยัดเข้าไปที่นั่งข้างคนขับ
อวิ๋นตั่วออกมาจากรถ แล้วมานั่งเบาะหลัง
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者