ตอนที่ 338 ถ้าไม่ได้ให้ครั้งแรกกับเขา หนูคงเสียใจทีหลัง
อวี่เจ๋อลุกขึ้นตามไปแล้วดึงมือไว้ อวิ๋นตั่วล้มลงไปอยู่ในอ้อมกอดเขาอย่างเฉื่อยชา ตอนชนอกเขา อวิ๋นตั่วก็หน้าแดงอีกครั้ง เธอหงุดหงิดเล็กน้อย ทำไมต้องหน้าแดงอยู่เรื่อยเลย?
อวี่เจ๋อคล้องเอวเธอไว้ เอวของเธอเล็กบางมากจริงๆ ใช้สองมือโอบเธอไว้ ใช้แรงเล็กน้อย ก็เหมือนจะบีบให้ขาดแล้ว เขามองปากเล็กเหมือนลูกเชอรี่ที่สุกงอมของเธอ มันน่าดึงดูดใจเป็นพิเศษ เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่อีกครั้ง ใช้ปากกัดลูกเชอรี่นั่นอย่างอดใจไม่ไหว
อวิ๋นตั่วเบิกตาโพลง ทำไมเขาจู่โจมอีกแล้วล่ะ?
“พี่จะเล่นลูกไม้อะไรคะ” อวิ๋นตั่วผลักเบาๆ อยากจะผลักเขาออกไป แต่ไม่สำเร็จ
“จะเล่นลูกไม้อะไรล่ะ?”
“พี่ได้รับอนุญาตจากหนูหรือยังคะ?”
“งั้นเธออนุญาตไหมล่ะ?”
อวิ๋นตั่วกลอกตาใสแป๋ว เขย่งเท้าขึ้น สองมือคล้องอยู่บนคออวี่เจ๋อแล้วกระซิบข้างหูเขา “หนูอยากกัดหูพี่ ได้ไหมคะ?”
อวี่เจ๋อยังไม่ทันตอบ เธอก็กัดเบาๆ ที่หูเขาแล้วหัวเราะออกมาคิกคัก มองเขากะพริบดวงตาที่ประกาย ช่างเป็นดวงตาที่สวยงามอะไรปานนั้น!
“รสชาติเป็นยังไง?” เขาถามอวิ๋นตั่ว
“เค็มค่ะ” อวิ๋นตั่วทำหน้าตารังเกียจ
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者