บทที่ 442 ข่าวดี
ตอนนี้ไม่มีสำนักหยกครามแล้ว ปัจจัยที่จะทำให้สำศิษย์สำนักหยกครามรวมกำลังกันก็หายไป ทุกคนต่างกำลังเสาะหาอนาคตของตัวเอง สาเหตุที่เถียนชิงเฟิงนั่งอยู่ตรงนี้ได้ก็เพราะมีวรยุทธ์สูง พูดได้อีกอย่างว่า ไม่ว่าในภายหลังใครจะควบคุมเขาเจิ้นไห่ ก็ล้วนมีที่ให้เขาทำงาน ทำไมเขาต้องขัดใจคนให้อนาคตตัวเองเสียหายด้วยล่ะ
พอเห็นเถียนชิงเฟิงถูกเอ่ยถึงแล้วไม่พูดอะไร เสิ่นเฟิงหัวก็หัวเราะเยาะ เอามือไขว้หลังและเดินไปพูดว่า "ผู้หญิงสองคนที่ชักดาบออกมา อีกประเดี๋ยวส่งตัวไปที่ห้องข้า"
คำพูดนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าพูดกับใคร และไม่รู้ด้วยว่าคนพวกไหนจะทำตาม หงซิ่วกับหงฝูทั้งตกใจทั้งโมโห ตอนที่อยู่ข้างกายเยียนเป่ยหง ยังไม่เคยมีใครกล้ารังแกพวกนางแบบนี้
ในที่สุดเชียนเอ๋อร์ก็ทนไม่ไหวแล้ว กวาดสายตาเย็นเยียบมองกลุ่มคน แล้วตวาดว่า "พี่สาวทั้งสองไม่ต้องกลัว ข้าอยากจะเห็นว่าใครมันจะกล้า!"
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者