บทที่ 15.1
"ฮัลโหล ถึงบ้านรึยังครับ"
"ฮัลโหลครับ ถึงสักพักแล้วพี่เบ็น โทษทีพี่ ผมเก็บของอยู่เลยไม่ได้โทรไปบอก"
"อื้ม ไม่เป็นไร แค่เป็นห่วง กลัวว่าเด็กแถวนี้จะไม่กล้าขึ้นรถกลับต่างจังหวัดคนเดียวไง"
"โหพี่ ระดับนี้แล้ว...เอาจริง ๆ ก็ยังแก้ไม่หายนะเรื่องประหม่าตอนอยู่ในที่คนเยอะ ๆ คนเดียว"
"ค่อย ๆ ฝึกไป เดี๋ยวก็ดีขึ้น ตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วนี่"
"ครับ ก็มีคุณแฟนหล่อระดับรองเดือนมาช่วยปั้นนี่เนอะ"
"อยากจะอ้วกใส่กล่องแล้วส่งไปรษณีย์ไปหน้าบ้านว่ะ"
"พี่เบ็นก็! ปิดเทอมนี้...อย่าลืมคิดถึงไนน์ด้วยนะ"
"เอ่อ ไนน์คือใครนะ?"
"ไอ้พี่เบ็น เดี๋ยวกลับไปตอนเปิดเทอมเมื่อไหร่โดนจัดหนักแน่"
"จ้า ๆ กลัวจังเลยจ้า...ว่าแต่อย่าลืมดูแลสุขภาพดี ๆ นะ พอเปิดเทอมสองมาก็จะเริ่มกิจกรรมดาวเดือนคณะเลย กินเยอะ ๆ ออกกำลังกายให้หุ่นดี แล้วรักษาหน้ารักษาผิวดี ๆ นะ"
"ครับผม นี่ตกลงเป็นห่วงผมหรือเป็นห่วงว่าผมจะไม่ได้เดือนกันแน่"
"ถามทำไมล่ะ ก็ต้องห่วงที่ไนน์จะไม่ได้เดือนอยู่แล้ว"
"ไอ้-พี่-เบ็น! จะหวานใส่ผมหน่อยไม่ได้เลยเหรอ"
"อะ พี่รักไนน์นะครับ หวานพอไหม"
"ผ...ผมก็รักพี่นะครับ อ๊ะ ผมต้องวางสายแล้วพี่ ท่านเรียกผมแล้ว ไปก่อนนะพี่"
"อื้ม รักนะไอ้เด็กบ๊อง เจอกันวันเปิดเทอมครับ"
"ครับผม"
"อื้ม วางเลย"
"พี่เบ็นไม่วางอะ"
"ไนน์ก็วางสักทีซิโว้ย"
"โอ๊ยพี่ ฮะฮะ วางสายจริง ๆ แล้วนะ เจอกันครับ ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด..."
ปิดเทอมครั้งนี้เป็นครั้งที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตเลย ผมเริ่มเข้าหาพ่อได้มากขึ้น ปรับตัวเข้ากับน้าพลอยได้ดีขึ้น แล้วยังได้เป็นแฟนกับไนน์อีก เป็นช่วงเวลาที่วิเศษจริง ๆ
จะว่าไปผมกับไนน์ก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปเลย เราทั้งสองคนยังคงเหมือนเดิม เป็นพี่ชายน้องชายที่รักกันมากถึงมากที่สุด เพียงแค่สถานะของเรามันชัดเจนขึ้นกว่าเดิมก็เท่านั้น
ก่อนหน้านี้ผมคิดหาวิธีบอกพ่อกับน้าพลอยไว้ต่าง ๆ นานาเรื่องที่คบกับไนน์ แต่ปรากฏว่าพวกเขาทั้งคู่รู้อยู่ก่อนแล้ว รู้ก่อนที่ไนน์จะทำเซอร์ไพร์ซขอผมเป็นแฟนด้วยซ้ำ หรือจะให้เจาะจงกว่านั้นก็คือรู้เรื่องกันตั้งแต่วันแรกที่ไนน์มาเที่ยวบ้านแล้ว
พ่อเล่าให้ผมฟัง ไนน์เล่าเรื่องของผมแล้วสารภาพรักกับพ่อ เอ่อ ผมหมายถึง สารภาพว่ารักผมให้พ่อฟังก่อนเพื่อขออนุญาติ ผลก็คือพ่อผมสนับสนุนไนน์มันต็มที่
ถึงว่าตอนนั่งกินข้าวดูสนิทกันแปลก ๆ ทำเหมือนไนน์เป็นลูกชายอีกคน
แต่ไนน์ก็อยู่ได้เพียงแค่ห้าวันเท่านั้นก็ต้องกลับบ้านตัวเองไปใช้เวลาปิดเทอมที่เหลือ เห็นบอกว่าที่บ้านเรียกตัวด่วนให้ไปช่วยงาน ผมเลยจะไม่ได้เจอไนน์อีกจนกว่าจะถึงเปิดเทอม คิดแล้วก็เศร้า อยากกอด อยากหอมแก้ม อยากซบ อยากนอนตักไอ้หนูนั่นอีกจัง
นี่คงเป็นครั้งแรกที่ผมขอวอนสวดอ้อนภาวนาให้วันเปิดเทอมมาถึงเร็ว ๆ