ส่วนที่ 7 ตอนที่ 9
ตอนที่ 9 ตัดมือ (1)
……
……
“ข้าเองที่อนุญาตให้อาจารย์ท่านนี้และนักเรียนเหล่านั้นกลับมา”
เกี่ยวกับเด็กบ้านตระกูลเซวีย เขาก็เคยมารายงานข้า”
“หากมีอะไรผิดพลาด ก็ผิดพลาดที่ข้า ขอท่านใต้เท้าสังฆราชได้โปรดให้อภัย”
ทั้งสามประโยคนี้ สายตาที่เขามองไปยังอาจารย์ที่ชื่อเหมยชวนก็เปลี่ยนไป
ว่าจากคำกล่าวของอาจารย์เหมยชวนอ่อนโยนยิ่งนัก จิตใจสง่าผ่าเผย มารยาทจรรยาก็งดงามต่อให้ฝ่ายตรงข้ามที่สนทนาด้วยคือเฉินฉางเซิง ก็ยังคงมีความรู้สึกไม่เย่อหยิ่งจองหอง
เฉินฉางเซิงรู้สึกว่าในตัวคนผู้นี้มีความรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก คำถามที่สำคัญก็คือสำนักฝึกหลวงมีอาจารย์เพิ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ซูม่ออวี๋เอ่ย “ท่านเป็นอาจารย์ เหตุใดจึงปล่อยให้นักเรียนเหล่านั้นกระทำความผิดโดยไม่ขัดขวางห้ามปราม ท่านไม่เพียงไม่ลงโทษแต่กลับปกป้องคนผิดหรือ”
อาจารย์เหมยชวนเอ่ยอย่างสงบนิ่งว่า “สำนักฝึกรวมเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์จะยินยอมให้บุตรหลานของขุนนางกบฏมาดูหมิ่นได้อย่างไร ข้าทำเยี่ยงนี้ ล้วนมองในมุมของสำนักทั้งสิ้น”
เฉินฉางเซิงมองไปยังอาจารย์เหมยชวน ความรู้สึกคุ้นเคยนี้จริงปรากฏให้เห็นเด่นชัดขึ้นเรื่อยเรื่อย
鎖定章節
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者