ตอนที่ 78 ที่สุดคือท่านอ๋อง
หวังจือเช่อจากเมืองหลวงไป ไม่รู้ว่าครั้งหน้าที่จะออกจากวัดมหายานเก่าแก่ออกมาอีกจะเป็นเมื่อใด
ซางสิงโจวก็กลับไปที่ลั่วหยางแล้ว หลังจากนั้นหลายปีก็ไม่ได้จากอารามฉางชุนไปไหน
ก่อนหน้านี้ เขาเคยสนทนากับอวี๋เหรินในวังหลวงมาก่อน
คำกล่าวแรกที่อวี๋เหรินเอ่ยกับเขาก็คือ “ในดึกคืนวันนั้นเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์เข้าวัง ข้าไม่ได้รับปากอะไรนางเลย”
ในคืนนั้น เฉินหลิวอ๋องเดินทางตลอดทั้งคืนเพื่อไปลั่วหยาง
ซางสิงโจวเงียบไม่พูดจา มาจนถึงวันนี้
หากว่ากันจากมุมหนึ่ง เขาตกหลุมพรางของสวีโหย่วหรงแล้ว
สิ่งที่สวีโหย่วหรงใช้ก็คืออำนาจ สิ่งที่พุ่งเป้าโจมตีก็คือหัวใจ
ความหมายของเขาชัดเจนมาก หากท่านสงสัยในตัวข้า อย่างนั้นก็ควรจะถามเค้าก่อนสักคำ
ซางสิงโจวไม่ได้ถาม เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาได้เคยให้เหตุผลกับสวีโหย่วหรงเมื่อยามอยู่ที่สุสานเทียนซูแล้ว
——เมืองลั่วหยางไม่เคยได้รับจดหมายใดใดจากวังหลวง
หลายวันมาแล้วมันเพียงพอที่จะเขียนจดหมายที่มีความจริงใจฉบับหนึ่งแต่อวี๋เหรินกลับไม่ได้สื่อความแม้สักนิด
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者