ตอนที่ 20 ผมยุ่ง
……
……
ความรับผิดชอบและที่อันแสนไกลสองประโยคนี้คือความในใจของเขาแต่มันไม่เพียงถูกเก็บไว้ในใจเท่านั้น
เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ก็ล้วนพูดมันออกมา
อันหวาไม่เข้าใจในเจตนาของเขานัก แต่เมื่อทราบว่าเขาจะไม่จากไปก็ดีใจขึ้นมา
ในเวลานี้ ถังซานสือลิ่วขยี้ตาที่ยังไม่ตื่นเต็มที่ ก่อนเดินออกมาจากในตำหนัก
อันหวามองไปยังแววตาเขาแล้วรู้สึกถึงความไม่ถูกต้อง นางลังเลอยู่ครู่ใหญ่ก่อนเอ่ยเสียงเบา “คุณชายถัง นี่มันไม่ใคร่ถูกต้องนัก”
ตำหนักของใต้เท้าสังฆราชแน่นอนว่ามิใช่ผู้ใดก็เข้ามาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการมานอนหลับในที่แห่งนี้
หากพบเจอนักพรคคนอื่นที่หัวโบราณคร่ำครึ อาจจะให้โทษทัณฑ์ที่ว่าไร้ซึ่งการเคารพก็เป็นได้
ถังซานสือลิ่วส่ายหน้าก่อนเอ่ย “วางใจเถิด ตั่งศิลาที่แข็งถึงเพียงนี้ ต่อไปข้าจะไม่นอนอีก”
ทั้งสองชำระล้างอย่างง่ายๆ แล้วอาหารง่ายๆสองสามอย่างก็วางบนโต๊ะเรียบง่ายตัวนั้น
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者