ส่วนที่ 6 ตอนที่ 161

ตอนที่ 161 ยังมีใครอีก

ท่าทางของลั่วลั่วน่ารักจนแม้แต่นางก็ยังรู้สึกเขิน ทำให้นางหัวเราะออกมา

เสียงหัวเราะของนางช่างสดใส เคอะเคอะเคอะเคอะ

คำพูดที่นางใช้เมื่อครู่เป็นตัวอักษร 咯 แม้ว่าจะออกเสียงต่างกัน ตัวอักษรก็เขียนเหมือนกัน[footnoteRef:1] [1: 咯 ออกเสียงว่า เกอ เขียนติดกันสองตัวเป็นการแทนเสียงหัวเราะคิกคัก แต่ก็ยังสามารถลอกเสียงว่า ‘ลั่วลั่ว’ ได้ด้วย]

นางมีนิสัยแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก

แต่หลังจากกลับจากจิงตูมาเมืองไป๋ตี้ โดยเฉพาะในช่วงนี้ นางไม่ได้พูดแบบนี้อีก ไม่เคยหัวเราะอย่างยินดีอีก

นางเปลี่ยนเป็นสุขุมเยือกเย็นราวกับนางได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ

มีแต่วันนี้ที่เฉินฉางเซิงขี่กระเรียนมาถึง ที่นางพลันเปลี่ยนเป็นเด็กสาวเมื่อหลายปีก่อน

ภาพนี้และเสียงหัวเราะนี้ปลอบประโลมคนสำคัญของเผ่าปีศาจหลายคน แต่นี่ทำให้บรรยากาศย่ำแย่ลงไปอีก

พวกเขารู้ว่าทำไมลั่วลั่วถึงได้ยินดีนัก นางเชื่อว่าเฉินฉางเซิงจะเข้ามายุ่งเกี่ยวในเรื่องนี้ นี่เป็นสิ่งที่พวกเขามั่นใจเช่นกัน