ส่วนที่ 6 ตอนที่ 048

ตอนที่ 48 สายลมเย็นเหนือแม่น้ำ

คนธรรมดาย่อมต้องเกิดปัญหาหากกินยาสำหรับสามวันเข้าไปในคราวเดียว

เซียวจางกลับไม่พบเจอปัญหาอันใด เพราะความสามารถในการฟื้นตัวของเขานั้นน่าทึ่งอย่างยิ่ง

หลังจากหลับสนิทไปครึ่งชั่วยามเขาก็ตื่นขึ้นมาและกล่าว “ข้ามีแรงพอแล้ว”

เฉินฉางเซิงถาม “ท่านไม่ต้องการจะเดินทางพร้อมพวกเราจริงหรือ”

“เมื่อพวกเราไม่ได้ไปทางเดียวกัน ก็ไม่จำเป็นต้อนเดินทางร่วมกัน”

เซียวจางรับเอากล่องใส่เสบียงและยาจากเฉินฉางเซิง คว้าทวนและเดินออกไป

เขาไม่ได้จากไปในทันที แต่ไปที่ศาลาสมบัติที่อยู่บนสุดของป้อมเจ็ดสมบัติก่อนเพื่อเอาชากล่องนั้น

จากนั้นก็หันไปทางนักพรตชุดน้ำเงินและยอดฝีมือจากราชสำนักและกล่าว “มาเลย”

……

……

เซียวจางจากไป เช่นเดียวกับนักพรต ยอดฝีมือและพลหน้าไม้ศักดิ์สิทธิ์

พวกของเฉินฉางเซิงก็ย่อมจากไปเช่นเดียวกัน

ชาวเมืองเฟิ่งหยางยังอ้อยอิ่งอยู่บนถนนไม่ยอมจากไป

พวกเขากราบกรานเฉินฉางเซิง แสดงความเคารพอย่างนบนอบ แม้แต่ผู้อาวุโสที่แทบเดินไม่ได้ก็ยังถูกญาตินำออกมาที่ถนนโดยหวังว่าจะได้รับคำอวยพรจากสังฆราช