ส่วนที่ 5 ตอนที่ 130

ตอนที่ 130796 ท้องฟ้าพร่างดาวกับหญิงสาว (2)

เฉินฉางเซิงพยักหน้าแล้วกล่าว “มีสิ แต่ไม่ได้พบนางมาระยะหนึ่งแล้ว”

หลัวปู้ดูจะสนใจมากและถาม “นางชอบเจ้าไหม”

เฉินฉางเซิงรู้สึกอายอยู่บ้างยามเมื่อเขาส่งเสียงอืมเป็นการยืนยัน

หลัวปู้ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถาม “หากพวกเจ้าเป็นคู่รักกัน เหตุใดทำไมเจ้าไม่ได้พบนาง”

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยอมรับการทำตัวของเฉินฉางเซิง

สำหรับเขา สิ่งที่ยากที่สุดก็คือสร้างความชอบพอ แต่เมื่อเป็นคู่รักกันแล้ว ก็ต้องอยู่ด้วยกันตลอด ไม่ยอมให้ใครมาแยกออก

เฉินฉางเซิงคิดถึงคำถามนี้แล้วก็ตอบ “ไม่สะดวกจะพบกัน อีกอย่าง...นางมีสิ่งสำคัญที่ต้องทำ”

หลัวปู้ไม่พูดอะไรอีก ดื่มสุราอึกใหญ่จากไหที่อยู่ระหว่างนิ้วแล้วพึมพำ “มีใจตรงกัน...มันเป็นความรู้สึกแบบไหนกัน”

เฉินฉางเซิงได้ยินไม่ชัดจึงเลยถาม “อะไรนะ”

“ไม่มีอะไร ก็แค่เมาพร่ำไปเรื่อยเปื่อย”

หลัวปู้มองตรงไปยังทุ่งหญ้าที่ปลายลำธาร ดูประหนึ่งดูเหมือนกับเห็นยอดเขาที่ล้อมไปด้วยเมฆตลอดปีลูกนั้นและความเศร้าจางๆ ก็ฉายขึ้นบนใบหน้า