ตอนที่ 78 จับตามองสิงโตกลางคืนกับลูกน้อง
ตอนเฉินฉางเซิงตื่นขึ้นมานั้น ก็พบว่าตนเองนอนอยู่บนพื้นหิมะ และฟ้าก็ใกล้มืดเต็มที แสงสลัวๆ ส่องมาจากเมืองเล็กๆ ที่อยู่ไกลออกไปทางทิศตะวันตก ส่องต้องซูหลีที่มีผ้าขาดคลุมตัวอยู่
ผ้าขาดผืนนี้ เฉินฉางเซิงเก็บได้ในบ้านร้างของชนเผ่านายพรานระหว่างวิ่งหนีตาย ขอบผ้าขาดลุ่ย พอถูกแสงสนธยาสาดส่อง ก็เหมือนจะเผาไหม้ขึ้นมา ซูหลีนั่งขัดสมาธิบนพื้นหิมะ ก้มศีรษะและใช้ผ้าขาดคลุมศีรษะไว้ ดูๆ ไปคล้ายคนชุดดำอยู่บ้าง เฉินฉางเซิงจึงเอ่ยปากถาม “ข้านอนอยู่บนพื้นหิมะ ผู้อาวุโส...ท่านไม่ใส่ใจเลยหรือ?”
เขาวิ่งไม่หยุด วิ่งข้ามที่ราบหิมะหมื่นลี้ไร้ขอบเขต ในที่สุดก็ห่างไกลจากอิทธิพลมารจนได้ พอจะนึกออกว่าเฉินฉางเซิงมุมานะและทุ่มเทเพียงใด อ่อนล้าถึงระดับไหน พอเห็นเมืองมนุษย์ จึงล้มลงตรงๆ ทันที ทว่าแม้อยู่ในสภาพเช่นนี้ ซูหลีก็ไม่คิดช่วยเขา ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者