บทที่ 48 : หญ้าแยกวิญญาณ
ความเงียบสงบจนสงัดถึงขั้นได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเอง เป็นบรรยากาศภายในถ้ำที่ชวนให้เป่ยอวิ๋นอึดอัดใจพิกล นางมองเหยียนซวน ผู้ซึ่งยืนกอดอกอยู่หน้าปากถ้ำ นิ่งขึงอย่างกับรูปสลักหิน สลับกับมองเซี่ยหยาง ผู้ซึ่งนั่งขัดสมาธิเดินพลังรักษาตัวเองเงียบๆอยู่มุมหนึ่งในถ้ำ โดยมีหนานเหอนั่งอยู่ใกล้กัน นางขมวดคิ้วแปลกใจ ไม่รู้ว่าหนานเหอสนิทกับเซี่ยหยางตอนไหน ในเมื่อกลุ่มผู้คุมกฎเซียนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา ดูเหมือนตงลู่ก็สนใจความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเช่นกัน
"ตงลู่ เจ้าคิดเช่นเดียวกับข้าหรือไม่ สองคนนั้นทำไมตัวติดกันตลอด"
เป่ยอวิ๋นกระซิบถามตงลู่ผู้นั่งอยู่ข้างกัน คนถูกถามชั่งใจอยู่ครู่ แล้วจึงยกมือป้องหูเป่ยอวิ๋น กล่าวบางอย่างต่อกัน คนฟังถึงกับตาโตเป็นไข่ห่าน มองหนานเหอแทบไม่เชื่อสายตา พวกเขาไม่รู้ว่ากริยาเหล่านั้นอยู่ในสายตาของเหยียนซวน ใจของหัวหน้าผู้คุมกฎอยากจะโพล่งถามให้ชัดเจน ติดก็แค่ยามนี้มีมารผู้หนึ่งนั่งกันท่าไว้ เซียนจวินไม่แน่ใจว่าหากเขากล่าวถาม จะทำให้มารผู้นั้นเล่นงานตัวเองอีกหรือไม่
鎖定章節
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者