389 กลับบ้าน
บทที่ 389 กลับบ้าน
หลิวกงกงอยู่ต่ออีกไม่กี่วันก็เดินทางกลับเมืองหลวง ก่อนออกเดินทางได้นำของเล็กใหญ่มากมายที่เหลียงจางมอบให้ออกมา
ทั้งโสม เขากวาง บัวหิมะ ถังเช่า ไข่มุก หยกเขียว ปะการัง หินหมาเหน่า
หลิวกงกงหันกลับมามอบของที่ได้มาก่อนหน้าให้แก่หยางชู และพูดด้วยน้ำเสียงเอาใจใส่ “ครั้งนี้คุณชายสามคงตกใจ ได้ยินมาว่ายาที่ท่านใช้บำรุงร่างกายหมดแล้วจึงนำของใหม่มาให้ขอรับ”
“น่าอายเสียจริง” หยางชูพูดอย่างสุภาพ
“ไอหยา ท่านไม่ต้องสุภาพกับบ่าวหรอกขอรับ บ่าวอยู่ในวังได้รับการดูแลจากเหนียงเหนียง การได้พบคุณชายสามไม่ใช่เรื่องง่ายนี่เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว จริงหรือไม่แม่ทัพเหลียง”
เหลียงจางยืนยิ้มอยู่ด้านข้าง “จริง หลานรับไปเถอะ”
เขาแทบรอไม่ไหวที่จะฉีกรอยยิ้มบนใบหน้าของหยางชู แต่จะทำอย่างไรได้ วันนั้นหลิวกงกงบอกชัดเจนว่าถึงแม้ฮ่องเต้จะจดบัญชีเขาไว้ในใจ แต่มีกุ้ยเฟยอยู่คงทำอะไรได้ไม่ง่ายนัก
อดทนไว้ก่อน ตั้งใจกราบไหว้พระโพธิสัตว์รอสะสมบุญให้มากก่อนแล้วค่อยคิดบัญชีทีเดียว!
“เช่นนั้นข้าไม่เกรงใจล่ะนะ อาสวน กลับไปก็เซ่นไหว้สร้างศาลให้ท่านอาเป็นการขอบคุณด้วย!”
鎖定章節
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者