บทที่ 337 เด็กหนุ่ม
“เจ้าทำอะไรน่ะ” คนผู้นั้นตกใจจากนั้นเขาก็โกรธจัด
ตัวฝูไม่ตอบได้ยินเสียงข้างนอกที่ดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคิดว่าคุณหนูต้องรับมือกับคนจำนวนมากเพียงลำพังคงเป็นเรื่องยากมากนางจึงดึงโซ่เหล็กแรงๆ ดึงอยู่ไม่กี่ครั้งโซ่ก็หักลง เมื่ออีกฝ่ายพบว่าตนเองเป็นอิสระแล้วก็รู้สึกประหลาดใจจนลืมความโกรธ
“เจ้าแข็งแกร่งมาก!”
“ไปกันเถอะ!” ตัวฝูหันหลังและวิ่งไปที่ทางเข้าห้องใต้ดิน คนผู้นั้นไม่รอช้าและวิ่งตามนางไปทันที
ด้านนอกชาวเมืองที่ถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มเพื่อไล่ล่าได้กลับมา และพวกเขาทั้งหมดก็เข้ามาช่วยล้อมไว้
“คุณหนู!” ตัวฝูตะโกนขึ้น คนข้างหลังนางอุทานขึ้น “เจ้าโง่หรืออย่างไร! พวกเราแอบ...” ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบทางฝั่งชาวเมืองก็ได้พบพวกเขาแล้ว
ตัวฝูไม่ได้พูดอะไรนางคว้าตัวคนที่อยู่ข้างหลังแล้วขว้างใส่ฝูงชน
“เดี๋ยว! อา!” คนผู้นั้นตกใจจนลืมความโกรธ
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者