ตอนที่ 90 ถูกกระชากหน้ากากแล้ว
หลินสี่อึ้ง
เขาไม่รู้ว่าทำไมเซิ่งชิงถังถึงถามแบบนี้ แต่เขาก็ตอบ “ใช่ครับประธานเซิ่ง เมื่อวันเสาร์ผมเพิ่งเอาภาพนี้ไปให้อาจารย์เว่ยโฮ่ว เขาบอกว่าเป็นภาพฝึกเขียนของเขา”
“ภาพฝึกเขียนเหรอ” เซิ่งชิงถังข่มอารมณ์ นึกขึ้นได้ว่านี่ไม่ใช่ลูกชายของเขา ตบกบาลไม่ได้
เขาโมโหจนแสยะยิ้ม “ฝีมือห่วยๆ อย่างเว่ยโฮ่ว ยังจะมีหน้าบอกว่าภาพเขียนนี้เป็นผลงานฝึกเขียนของตัวเองอีกเหรอ เขาคู่ควรเหรอ!”
พอคำพูดนี้ออกมา ปรมาจารย์ในแวดวงศิลปะคนอื่นๆ ก็หน้าถอดสี
ถึงแม้เซิ่งชิงถังจะให้ความสำคัญกับภาพเขียนอักษรพู่กันโดยเฉพาะ แต่เขาก็มีผลงานในด้านจิตรกรรมจีนโบราณและประติมากรรมแกะสลัก เป็นบุคคลที่สูงส่งมากในวงการศิลปะ แทบจะเรียกได้ว่าไม่เหมือนใคร
นิสัยของเขาก็พิลึกมาก ไม่มีลูกศิษย์
แต่นี่ไม่ใช่อุปสรรคต่อการเป็นบุคคลที่น่าเคารพของปรมาจารย์ศิลปะคนอื่นๆ
ในเมื่อเซิ่งชิงถังพูดแบบนี้ก็แสดงว่ามองอะไรออก
หลินสี่งุนงง
“ไปเรียกไอ้คนเส็งเคร็งเว่ยโฮ่วมาตอนนี้ เดี๋ยวนี้!” เซิ่งชิงถังตวาดเสียงใส่ประธานสมาคมศิลปะแห่งฮู่เฉิง “ฉันต้องการเจอเขาในสิบนาที”
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者