ตอนที่ 391

ตอนที่ 391 อิ๋งจื่อจิน ‘เอาสิ’

แขนที่แข็งแรงของเขากดเธอไปตรงมุมโซฟา โอบตัวเธอไว้

กลิ่นหอมอ่อนๆ ของไม้กฤษณาโอบล้อมตรงบริเวณใบหูและลำคอ กระทบเหนือผิว

กลิ่นอ่อน แต่ให้สัมผัสที่รุนแรง

ท่าทางที่จู่โจมเข้ามาอย่างกะทันหันแบบนี้ ต่อให้เป็นอิ๋งจื่อจิน ก็ทำเอาความคิดของเธอหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

แต่ไหนแต่ไรมาเธอคาดเดาไม่ได้ว่า ต่อไปฟู่อวิ๋นเซินจะทำอะไร ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่ได้ใช้การพยากรณ์ด้วย

อิ๋งจื่อจินค่อยๆ เงยหน้าขึ้น

หน้าผากของทั้งสองคนแตะกัน ลมหายใจประสาน

ใกล้ถึงขั้นที่แม้แต่ปลายจมูกก็สัมผัสกัน

เธอสามารถมองเห็นดวงตาดอกท้อที่เปล่งประกายตามธรรมชาติของเขาได้อย่างชัดเจน ดวงตาคู่นั้นโค้งมนเล็กน้อย ราวกับมีทางช้างเผือกที่สุกสกาวอยู่ในนั้น

ในนั้นมีเงาสะท้อนของเธอเพียงคนเดียว

“ซิวอวี่บอกพี่ชายว่า ผู้ชายที่ตามจีบเธอในโรงเรียนมีมากถึงขั้นรวมเป็นทีมฟุตบอลได้สิบเอ็ดทีม” ฟู่อวิ๋นเซินพูดขึ้นอย่างใจเย็น “พวกเขายังมีแบ่งงานกัน บางคนเป็นกองหน้า บางคนเป็นผู้รักษาประตู ลับหลังยังมีเตะแข่งกันด้วย”

ความคิดของอิ๋งจื่อจินยังคงหยุดนิ่ง ผ่านไปสักพักเธอถึงตอบออกมาคำเดียว “...หืม?”