ตอนที่ 334 ฟู่อวิ๋นเซิน ‘เธอคือสิ่งล้ำค่า ยอดดวงใจของฉัน’
พอได้ยินแบบนี้เจียงฮว่าผิงก็เงียบไปอีกครั้ง
ฟู่อวิ๋นเซินพูดขึ้นมา อยู่ๆ เธอก็ตระหนักได้ว่าเรื่องในตอนนั้นมีความเป็นไปได้สูงที่จะมีความไม่ชอบมาพากล
แต่ตอนนั้นเธอเคยถามผู้เฒ่าเจียงหลายครั้ง ผู้เฒ่าเจียงก็ไม่ยอมปริปาก
เธอรู้สึกผิดหวังหมดใจ จึงเลือกที่จะไม่เจอเขาอีก
แต่ตอนผู้เฒ่าเจียงจากไป เธอกลับมาเฝ้าศพอยู่หลายคืน
ก่อนที่เยี่ยซู่เหอจะเข้ามา ตระกูลเจียงมีความสุขมาก
“พรุ่งนี้แล้วกัน” เจียงฮว่าผิงพึมพำ “ขอฉันคิดให้ดีๆ ก่อน”
ทั้งสี่คนกินข้าวเสร็จ อิ๋งจื่อจินกับฟู่อวิ๋นเซินก็กลับ
เจียงหรานล้างชามด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด
ล้างเสร็จเขาก็เห็นเจียงฮว่าผิงนั่งอยู่ที่โซฟาคนเดียว “แม่ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมกลับโรงเรียนแล้วนะ”
เจียงฮว่าผิงเงยหน้า กวักมือเรียกเขา
เจียงหรานเดินเข้าไป
เจียงฮว่าผิงลูบศีรษะลูกชายพลางพูดเสียงเบา “ลูกแม่ จำไว้ให้ดีนะ พ่อกับแม่รักลูกเสมอ ยอมเสียสละทุกอย่างได้เพื่อลูก”
คำพูดที่มาอย่างกะทันหันแบบนี้ทำให้เจียงหรานทำตัวไม่ถูกเป็นครั้งแรก “แม่?”
เขารู้สึกซาบซึ้งกินใจ
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者