46

😈

[Danskie Montpellier]

"You mean i'll see you tomorrow?" nakataas ang kilay ko at inis na inis talaga.

"Of course. Magtataka yung mga tao if they don't see us as family"- other line. I'm using the phone.

What? Like duh? Hindi ba't kalat na kalat na ang hiwalayan nina Mom and Dad? Headlines pa nga yun sa diyaryo at features pa sa magazine yun eh. That's also trending on Tertwit.

I looked at JC walking with me. Nakatingin lang siya sa harap.

"Someone's coming with me. So maybe hindi ako makakaupo sa halang ninyo"-ako

"Tsk. Sasabihin ko yan kay Dad"- other line.

"Hey! You stupid! Don't—" - me

*teet teet teet teet teet teet

Nice. Binabaan ako ng phone. Babasagin ko mukha nun pag nakita ko siya.

Tumingin ako kay JC na nakatingin din sa'kin. I'm bitting my lower lip sa inis.

"Oh. It's Darren. My—"

"Your brother" he cut in. We're still walking home.

"You know him?"-ako

What a stupid question Danskie. Of course everyone know you have a brother named "Darren". Also, isa si JC sa mga "Young Mob Boss".

Sana all.

"Yes. He bought one of my fastest cars" sabi niyang diretso ang tingin sa daan. Really?

Pihikan ang Darren na yun sa pagbili ng sasakyan. He chooses those fast and furious cars. Yun bang mala-alien cars. Gustong gusto pa ng mga off roads. Tanga hindi ba? Bibili bili ng sasakyan pero di naman pwede i drive sa kalsada.

"Really?  I thought he got his cars through carjacking" i joked. Joke ba yun? Basta patutsada.

He chuckled on what i said.

Going back to my convo with Darren on the phone, he just said that Dad's foot stepped on Veracruz' land. Sabi din ni Darren na aatend daw ng lamay.

That confirms na kasamahan siya ni Chloerid kapag sa lamay nito siya pumunta. That former principal, na ngayon ko lang nalamang ka-alyansa niya.

Imagine, i'll be good for days. Ang bait bait ko kasi kapag Dad is around. Kahit tinuturuan niya'kong maging mahigpit ang matapang sa mga tao. Basta. Magulo. Kung maiintindihan mo edi na-gets mo.

Magiging mabait nanaman tayo.

Hindi ko namalayan na nakarating na kami ng unit. Nasa tapat na kami. Papasok na sana ako ng pinto nang harangin ni JC ang kanang kamay niya. What?

"Somebody's inside" pagpigil niya sa'kin, tila nakikiramdam sa paligid.

"Yes there was" he confirmed. Nakita kong may nilabas siyang maliit na dagger mula sa loob ng coat.

He led the way as he slowly fissurize the door. Dahan dahan kaming pumasok. We are still shush-ing our mouths.

Nagtataka ako kung bakit nakabukas ang mga ilaw. Then i smeled a vanilla perfume. May babae sa sala.

"Darren? What the hell!" i greeted him with a squint. I want to get the vase on the nearest table and hit him. Pa'no siya nakapasok? Oh baka naman umakyat siya ng bintana?

Spider man.jpeg

"Is that how you greet visitors at your home, Danskie?" he articulated. Simasabi ko na nga ba andito siya para mambwisit.

"Why are you here?"-ako

"To check on my li'l sis"- Darren

I rolled my eyes. "Tumawag ka pa? Eh makikita din naman pala kita dito"

"Eh kung yun ang gusto ko?"- Darren

"Whatever"- me

Dumako ang kaniyang mata sa kasama ko. "John Carlo!!" he exclaimed.

"Hey Darren. It's been a long time" JC giving my brother a hug.

Gusto kong mag protest like "JC get off him. You may get a deadly virus". I saw Darren na malawak ang ngiti. Bakit yun?

"Now i know kung bakit ang linis ng unit ng isang 'Danskie'" he said na nilibot ang mata sa paligid.

"Now i ~blah blah blah blah~ umalis ka sa bahay ko"- ako

"No way. Ang sama mo talaga sa mga bisita" he glanced at JC. "Is she like this with other visitors too? Oh. How rude" he said raising an eyebrow at me.

Inirapan ko siya. 

Kumuha si JC ng maiinom sa kusina at dinala sa salas. Psk. He don't need to do that and it's harmful lalo na kapag kay Darren. Kung alam lang niya na gustong gusto ko na siyang paalisin.

😈

😈

[Danskie Montpellier]

Now we are having dinner. The three of us, kasama si Darren. Namangha pa siya kasi ang lalaki pa ang nagluluto ng hapunan sa bahay na ito. Eh bat ba kasi nakikialam? Ganun nga set up namin.

"Naglilive-in ba kayo?" he asked, looking at us alternately. JC supressed his laughter.

"Yes we are" i proudly said. I looked at JC. Wala akong paki sa magiging reaction niya.

Darren mummed but was smiling. "I can't believe. On that condition of yours di ko aakalaing may isang mataas na antas ngbpagkalalaki ang magkaka-interes na makasama ka sa iisang bahay. Buti natitiis mo ang kapatid ko, bayaw"- Darren.

Bayaw daw. Hehe. Para na tuloy kaming mag-asawa.

"Ganiyan magsalita ang mga inggit" pasaring ko.  He just shrugged his shoulders.

"I won't talk anymore lalo na't ikaw ang kaaway" he said then sumubo.

Napansin ko na tumagal ang oras ng dinner na'to. Sinasadya ba talaga 'to ng tadhana?

I just rolled my eyes at him. "After this dinner makakaalis ka na. Agad. Okay lang samin pramis"

He let out an annoying chuckle. "What is funny?"

😈

"Natutuwa akong makita ka ulit, brother-in-law" Darren tapped JC's shoulders.

Tsk. Brother-in-law huh? Why is he deciding for myself?

He throwed his glance on me. "And you sister, magpraktis ka ng mabuti ng right manners and good moral. Good luck" habilin nito, laughing as he went through the door.

Ano daw? Why is he saying that? Magpapapirma ba kami ng good moral sa principal? Wala talagang naitutulong yun kahit kailan.

Lumingon ako kay JC na may nakasuot sa labi na ngiting pang aasar. "You're lucky to have a live in partner as handsome as me" he teased.

I rolled my eyes saka suminghap. "Please understand that what i said a while ago was just a joke. No serious matters!" i convinced.

"Sabi ko na nga ba may crush ka sa'kin" he said lkkd he had a very well lit deduction.

"Crash? Like imma gonna crash your face?" naiinis kong tugon.

"Argh. Why are you so slow. Hahaha. Bobita. Kala ko ba matalino ka?" sinundot niya ang taguliran ko.

"Yes, matalino ako" pagmamataas ko. "Logic ko yung hindi yun ipahalata sa'yo kasi if that happens, baka sambahin mo'ko sa sobrang kabiliban mo"

He whipped the air.

"Alam mo ikaw, bilib na bilib ka talaga sa sarili mo" then he pinched my nose.

"Aray! Don't lay your fingers on my nose baka magkapimples ako!" reklamo ko.

He laughed. "Pake ko kung magka pimples ka? Sa loob ng ilong mo sana tumubo" pang aasar niya saka ginulo ang buhok ko na parang aso. I'm not the dog here.

"Huwag mo ngang ganyanin buhok ko! Hindi ako aso!" pinitik ko kamay niya. "Besides, you are the dog here"

"Dog? Ako? Gusto mo i-dog style kita? Nyahahahahahaha" siniko ko dibdib niya.

"Huwag mo ngang dumihan yung virgin mind ko!!!" - me

"Virgin mind daw. Bakit? May mind ka ba sweetie?" him caressing my chin like a cat.

"Ngayon ginagawa mo akong pusa. Further, there's no such cat style" -me

"Ooh. Cat style pala huh. Is that how virgin mind works? Hahaha. Sabi na nga ba wala kang mind eh. Ang slow mo na nga, wala ka pang mind" he declared na kala mo may talumpati.

Hinampas ko lang siya. I didn't bother answering kasi may isusumbat nanaman siya. Nahahawa na siya sa'kin na hindi nagpapatalo pagdating sa sagutan. Matagal tagal na din kaming nagsasama sa iisang bahay. Malamang eh nagkakahawaan na din kami ng ugali.

Like me, bumait ako medyo—medyo lang ah— magmula nang makasama ko siya. I learned fixing the house to and do basic cooking.

Pero ngayon ko lang nalaman na bully pala 'tong housemate ko na may lahing pinaghalong aso at pusa.

Una, may crush daw ako sa kaniya. Ha, feeler. Slight crush ko lang siya nuh! And there is no space for having a crush in my whole system.

Pangalawa, that dog style and cat style. Aba! Pati hayop binubully! Ang sama sama talaga.

😈