webnovel

Love 2:

Aaron was the opposite of Xylie. Aaron had his parents by his side. But unlike others Aaron had his parents by his side but they always fought. Harap harapan din kung lokohin ng  mga magulang niya ang isa't isa. Dalawa silang magkapatid. Siya at ang nakakabatang kapatid niyang babae. It was the most heartbreaking part for his sister dahil bunga siya ng itinuturing na kasalanan ng kanyang mga magulang.

  Malungkot sa kanilang tahanan ngunit may ngiti sa kanyang mga mukha kapag nasa loob ng paaralan. Masaya kasi sa loob ng paaralan niya lang nararamdaman iyong pakiramdam na parang wala kang problema. 

And he was also inspired to see this one girl that he really want to fought with on a debate. Nakita na niya ang galing nito sa pakikipag debate kaya napahanga siya nito ng kunti. And he knows na hindi lang simpleng paghanga ang nararamdaman niya para sa dalaga.

Kaso mukhang malabong mapansin siya ng dalaga kasi mukhang may problema rin ito sa buhay.

"hoyyy pare easy ka lang baka matunaw na yan" sabi ni Vic 

"oo nga ehhh kasing tigas pa yan ng bato kaya wag masyado tumitig"sabi nman ni Shawn.

"Mukhang mali kayo kasi nakangiti siya ngayon"sabi ko.

At nang lingunin ng kanyang mga kaibigan ang dalaga ay gulat rin ang mga ito.

Ewan ko kung anong istorya niya ngunit mas nabahala ako ng may tumawag sa cp ko.

My sister is on the hospital at  kinakabahan ako sa maaring mangyari. Masyado pang bata ang kapatid ko para maranasan lahat ng hirap na dinaranas niya. 

Nang makarating ako sa Hospital see saw his parents outside the Emergency Room.

Nang makalapit siya sa mga ito narinig niya ang ilan sa sisihan ng mga ito.

"kasalan mo ito kung hindi ka nagalit hindi ko masasagi ang bata"sabi ni Mama.

"no, ikaw ang may kasalan kaka atras mo kaya nahulog ang bata"sagot ni Papa.

At nagtuloy tuloy pa iyon kaya umawat na ako kasi pinagtitinginan na sila.

"You both shut up. Wala na talaga kayong magandang dulot sa buhay ni Xav."

At doon sila natahimik. Mula kasi ng mabuo si Xav ay ayaw na nila sa kanya. Xaviera Mae Valderama is the unwanted and unexpected child of my parents.

Hindi na kasi nila balak pa na magkaanak when I was born. My parents don't really love each other causing me to hate that word too. But when Xaviera came into my life she is like a bright star that gave me hope. Just like her name she is bright but that brightness faded when she was 6.

Our parents fought on the day she was born. Sinisi nila ang lahat kay Xav. That make me more protective on her.

But now I think I need to move Xav in a more safer place for her.

"Ililipat ko si Xav kila Grandma. And that was final."sabi ko sa kanila.

"No you won't" sabi ni Mama.

"Bakit hindi Ma? Ehhh doon ko nakikitang mas ligtas si Xav."sagot ko.

"Yan ang wag mong gagawin Aaron. Mawawala sa atin ang lahat"sabi naman ni Papa.

"Sa inyo meron pero samin ni Xav wala. Maayos na ang papers ni Xav I have the custody on her since I am already 18. And kapag nalaman nila Grandma ito tiyak na kukunin niya kami."sagot ko.

"And one more thing wala kayong ni singkong duling na makukuha sa perang mamanahin ko kila Grandma dahil hawak ko na iyo. Ang tungkol naman sa mana ni Xav ay under custody ko na rin iyon. Pitong taon na lang naman ang bibilang bago mag 18 si Xav. "dagdag ko.

Wala na silang nagawa dahil under control ko na ang lahat. Anumang oras pwede na kaming humiwalay ni Xav ng nakuha ko ang pera ko at custody kay Xav pero hindi ko ginawa dahil I want Xav to experience a complete a family.

Ever since ng nabuo siya ayaw na sa kanya. Lumapit at nagmakaawa ako noon sa Paternal Grandparents ko dahil gusto ko mabuhay nun si Xav. Nakausap naman ng maayos ang Mama ko noon pero hanggang doon na lamang iyon dahil pagkasilang ni Xaviera ay hindi na nila ito pinansin.

Sa ospital pa lang ayaw na nila ito makita kaya ako ang nagbigay ng pangalan niya. 

Naputol ang pagbabalik tanaw ko sa nakaraan ng lumabas ang isang doktor mula sa pinto ng Emergency Room.

"Parents of the patient?" The doctor ask.

"I'm the Brother, Doc" I answered the Doctor.

"Your sister is ok may sugat lang siya sa may bandang sintido niya dahil na rin sa pagkakauntog niya siguro. But all in all okay na siya at ligtas. Ililipat na namin siya sa kwarto niya doon na lamang natin hintayin na gumising siya." The doctor that I just answered with a nod.

I feel relieved that nothing happen to Xav dahil kung nagkataon na mayroong malala nangyari sa kanya ay kakalimutan niyang may mga magulang pa siya.

His sister spent hours on the hospital. At nasasaktan siya ng sobra para sa kapatid nang may sinabi ito sa kanya.

"Kuya, ayaw ko na ng kompletong pamilya. Ilayo mo na lang ako kila Mama. Mas gusto ko pang mabuhay ng matagal kaysa makasama sila. Nasasaktan nila ako, Kuya. At ang sakit sakit nito sa dibdib. Hindi mo na lamang sana ako pinaglaban na buhayin nila Kuya kung puro sakit lang naman ang natatanggap ko mula sa kanila.....umiiyak na sambit nito sakin."

"Pero ikaw ang buhay ko ngayon Xav. Sayo umiikot ang buhay ko. Ikaw ang dahilan kung bakit ko ipinaglalaban ang mga karapatan nating dalawa. Ikaw lang ang rason ko para mabuhay kaya wag kang magsasalita ng ganyan. Kung puro sakit ang natatanggap mo sa kanila ako ang pupuno ng pagmamahal sayo at sila Grandma ang pupuno sa pangkukulang nila bilang magulang. Dahil kahit hindi mo sabihin ay iaalis kita sa puder nila at ililipat kung saan mas alam kung ligtas ka. Tandaan mo lang lagi na mahal ka ni Kuya.....sabi ko sa kanya"

"Salamat Kuya. Mahal rin kita. Swerte ng babaeng mamahalin mo at sana dumating siya na siya para makita ko naman ang saya sa mga mata mo Kuya ko. sagot niya sa akin."

  Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya kaya nanahimik na lamang ako at tumango na lamang sa kanya.

After hours of being in a hospital ay doon ko na iniuwi ang kapatid ko sa  bahay ng Paternal Grandparents namin.

Alala sila samin at  bumabawi dahil sa kasalanang ginawa nila sa nakaraan. Kaya habang kaya pa nila ay bumabawi sila saming magkapatid.

But everything really happens for a reason. I wasn't prepared for it.  I didn't expect it. Hindi ko akalaing sa ganung paraan pala ako iiwan.