webnovel

THE WOMAN WHO SLEPT FOR 20 YEARS

There was once a happy-go-lucky-girl Not until, Pinabayaan na siya ng mga magulang niya ng dahil sa business. She became a brat. Hindi na kagaya noon ang ugalit at pag-iisip niya. Ngunit ang isang pangyayari ang nagpabago ng buhay niya. Isang pangyayari kung saan doon niya nakatagpo ang inaakala niyang may totoong magmamahal na sa kaniya. Ano kaya ang kahahantungan ng lahat ng kaniyang ginagawa, makabuluhan nga ba ito?

mystra_08 · Kỳ huyễn
Không đủ số lượng người đọc
17 Chs

CHAPTER 3

Chapter 3 : Accident

__________________________

Sabog akong gumising sa umaga.

Sabado pala ngayon.

At ilang araw na akong hindi makatulog dahil sa sinasabi ng katext ko no'ng isang linggo.

'I love you, future!'

At kaya imbes na magmuk-mok ako sa tabi habang inaalala 'yong sinabi no'ng mokong na 'yon, naalala kong  uuwi ngayon sina mama at papa.

Kinakabahan na rin ako sa importanteng sasabihin sa'kin ni dad.

Kaya naligo muna ako at pagkatapos ay nagbihis na. Kinuha ko ang cellphone ko at nakitang may tawag si papa.

[ Nandito na kami sa airport, pupunta kapa ba dito?] Saad niya sa kabilang linya.

[ Oo, intayin niyo ko] saad ko saka dali-daling pumunta kinuha ang susi ng kotse ko at pinaharurot na papuntang airport.

Hindi ko naman talaga gustong pumunta sa airport para sunduin sila ngunit namiss ko na rin sila kahit na hindi maayos ang trato ko.

Honestly, naging bulakbol ako ng dahil sa kanila. Wala na kasi silang time sa'kin hindi kagaya no'ng bata pa ako na kahit anong gawin ko at kahit saan ako ay sinusuportahan nila.

Hindi ko namalayang patulo na pala ang mga luha ko kaya huminto muna ako sandali para punasan ito.

Hays. Ang sakit rin pala.

Nagpatuloy na ako sa pagbyahe at buti na lang ay hindi traffic. Tiningnan ko kung anong oras na at labing-limang minuto na akong nagbya-byahe. Malayo-layo rin kasi ang airport.

Nakita kong malapit na ako kaya binagalan ko muna ang pagpapatakbo. Kanina kasi pinaharurot ko ang kotse ko. Shh

Bumaba na ako sa kotse ng makita ko kalayuan sa'kin sina mom and dad.

"Hi, sweetie.." daddy said then he hugs me.

"Hi, baby" mommy said and he kiss my cheeks.

Tumango lang ako sa kanilang dalawa atsaka kinuha ang iilan sa mga bagahe nila para ilagay sa likod ng kotse.

" Dear, I am with someone.." Rinig kong sambit ni mama ngunit hindi ko na lang pinansin dahil wala akong pake.

Lakompake, dear

" Alexandria!" Nangigigil na saad niya. Parang gustong-gusto niya ng sumigaw ngunit hindi niya magawa dahil nasa airport kami at maraming tao.

Naigulong ko ang mga mata ko ng dahil sa kaniya. Humarap ako at kumalma siya panandalian. Maya-maya'y may pumagitna sa'ming isang lalaki.

..

Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. Gwapo, iyan ang masasabi ko ngunit parang suplado.

"Sino to?" Saad ko kay mom and dad ngunit nginitian lang ako ng nakakaloka.

Happy na kayo sa lagay na 'yan? Tss.

"Mamaya na lang namin sasabihin 'pag nasa bahay na tayo," mommy said.

Sumakay na kami at gano'n nalang ang gulat ko ng sumakay rin ang lalaking kasama nila.

Close? Eh.

Nasa hapag na kami ngayon  at kumakain kasama iyong lalaking hindi ko pa kilala.

"Sino ba talaga 'yan, mom? Dad?" Tanong ko sa kanilang dalawa.

Nagtinginan sila na para bang nag-uusap gamit ang mga mata kung sino ang magsasabi.

"Spill" sabi ko.

"Anak--"

"Oh?" I cut dad.

Rinig ko ang pagbuntong-hininga niya sa inaasta ko. Tss

"Alam namin ng mom mo na bata ka pa, Pero kailangan talaga naming gawin 'to dahil mag-me-merge ang company nila at company natin," sabay tingin niya sa lalaking kanina pa pala nakikinig.

Parang alam ko na kung saan to patungo.

"Ayoko," Sabi ko at itinuloy na ang pagkain ko.

"Anak, im sorry pero kailangang--"

"Wow! 'Pag sa company talaga ang usapan handa kayong isugal ang lahat no? 'Pag  company  ang problema, nando'n kaagad kayo. P-pano ako?"

Bulyaw ko sa kanilang dalawa ng may mangiyak-ngiyak na mata.

"I-im sorry to dissapoint you mom and dad, pero hindi ako magpapakasal sa lalaking hindi ko mahal" Saad ko sabay tayo at pumunta sa kotse ko.

They want me to marry that man for pete's sake! Ang bata ko pa! Potangina.

Pinaharurot ko ang sasakyan ko kahit saan.

Galit ako.

Galit ako kay mom and dad at pati sa sarili ko. Hindi ko alam kung anong magagawa ko sa sitwasyong 'to.

Mas binilisan ko pa ang pag-harurot ng sasakyan ko, hindi ko alam kung nasaan na ako, ang alam ko lang ay gusto ko munang magpahangin at baka sakaling Umo-kay ang nararamdaman ko.

Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko at titingnan ko na sana kung sinong nag-text dahil nagvibrate ito ngunit  gano'n nalang ang pagkataranta ko ng mahulog ito sa ilalim ng kotse ko.

'fucking shit!'

Binagalan ko muna ang pagdrive ko at sinubukang kuhanin ang cellphone ko.

Asan ka na ba kasi.

Pilit kong kinulikot ang kamay ko  kung saan-saan makuha ko lang ang cellphone ko.

Ayon!

'f-f-fuck..'

Napamura ako sa isip ko dahil may paparating na truck sa kinaroroonan ko. Kinuha ko muna ang cellphone ko at pilit na inaapakan ang break.

Huminto ka! Huminto ka!

Inapakan ko ulit ang break ngunit hindi na ito nag f-function. Rinig ko ang tibok ng puso ko dahil sa kaba.

"Potangina! Huminto ka!"

Ngunit wala talaga.

Papalapit ng papalapit ang truck at ang tanging ginawa ko na lang ay ang manalangin at kasabay no'n ay ang paglandas ng luha sa mga mata ko.

At sa mga oras na 'to, ang tanging nasa isip ko lang ay..

'mamamatay na ata ako'

*Booggggssssshhh

*Booogssssshhhhh

Ngumiti ako sa huling pagkakataon.

And all went black...

To be continued....

---

♥️♥️

Good day! This is my first ever story on webnovel!! And I'm hoping for your full-support. And I' am open for criticism.

This story contains vulgar situation and profanities. Please do vote and comment every chapter for your opinion ♥️

Plagiarism is a crime.