webnovel

The Return Of the Unknown (Original Version)

"I saw the devil, and the devil a lot like me...now...how about we play hide and seek?" a masked person said those chilling words, while looking at a mirror. The school in chaos and bloody... A bloodthirsty, mysterious killer lurks inside the school, and no one will escape. How can Moon, a girl who only wants to prove herself for the fact that banned her from her happiness, can survive in hell? Any real life scenes, words, nor names of people are purely coincidental. Plagiarism is a crime, presenting someone else's work or ideas as your own, with or without their consent, by incorporating it into your work without full acknowledgement. All published and unpublished material, whether in manuscript, printed or electronic form, is covered under this definition. Plagiarism may be intentional or reckless, or unintentional. You have been warned. -RavenIce

raven_ice · Kỳ huyễn
Không đủ số lượng người đọc
14 Chs

10: Game

◆◆❃◆◆ᴍᴏᴏɴ's ᴘᴏᴠ◆◆❃◆◆

(10:31 midnight, Tuesday August 13. Moon' s Room)

Dali dali akong pumasok sa kwarto ko at pinagsusuntok ang isang unan ko.

'...mukha kaming couple dahil abot lang siya hanggang sa balikat ko.'

LOOK LIKE A COUPLE?!

COUPLE HUH?!

'Is she so worried about the gang thingy or is she worried about me?' napatayo ako sa nabuong ideya sa isip niya at wlaang pasabi-sabing sumigaw ako.

"NOT A CHANCE DEREK MANEDIUL! WORRYING FOR YOUR SAFETY IS THE LAST THING I WOULD DO!"

'Oh, I forgot she can read minds.' seriously may amnesia ka ba tol?! Argh.

Paano ba naman kasi, nasa labas siya during the hunt and hindi niya dala ang relo niya! Nakakainis! Paano kung makita siya ng mga gang members? Paano kung sinundan pala nila siya at nakitang pumasok sa council dorm? Paano kung---

Wait a minute...ano ba tong pinagiisip ko?! Am I...WORRIED? Oh God no. This is not real. I am hallucinating. Hanggang sa kinurot ko ang sarili ko.

GOODNESS! I can't believe my thoughts earlier! Huhuhu. SHAMELESS THOUGHTS ang mga iniisip ko! Buti na lang at wala dito si Andrew kundi maririnig niya ang mga thoughts ko!

Oo nga pala. Iniwan kong mag-isa ang hangal na iyon sa sofa ko. He is giving me a headache. Anong gagawin ko sa kanya? Will I let him roam and go back by himself in his dorm or will I escort him back?

'Master, why not let him stay for the night?' rinig ko ang boses ni Lan sa isip ko. I am imagining Lan smiling and smiling evilly.

'You guessed it juuuust right master.' tinapon ko ang unan sa dulo ng kwarto dahil naiinis ako kay Lan. Imbes tulungan ako mag-isip ng paraan para pabalikin ng maayos si Derek ay pinapainit pa ni Lan ang ulo ko. Lintik na.

'Master, bakit po kayo nababahala? Is he...someone special?'

'Shut it Lan. He is my partner starting tomorrow. And I know what is going on with you mind now Lan. So I suggest you shut it.'

'But master, is my suggestion good enough?' by letting him stay for the whole night?

IT'S A BIG NO.

'Why master?'

'Lan, it's not good for a woman's virtue of letting a man sleep with her in a room. At kung papayagan ko man, saan siya matutulog?'

'In the bed.'

'Yeah ri--WHAT LAN? Are you joking?'

'No master. I am just telling a suggestion. Besides, I feel something different from his aura. By letting him stay on the night, I can keep a watch on him and you two can learn things to one another. Unless, you are thinking something else, you won't let him stay here then.' crap. Lan is really has a sharp mind. I wonder if we can switch off our minds.

'Master is smart, however, her thoughts are just in the way.'

'Lan ju--'

"Snow?" kumakatok pala si Derek. Habang sinusuot ko ulit ang mask ko ay rinig na rinig ko pa rin ang mga salita ni Lan kanina. Tinanggal ko kasi kaninang pinagsusuntok ang unan.

"What--?" nagulat ako dahil ang lapit lapit ng mukha niya sakin. Halatang natigilan rin siya at napaatras ng makitang nagulat ako.

"Uh, matanong ko lang, kelan natatapos ang gang thingy?" jusko. Eto nanaman ang pagpapaliwanag.

"The hunt ang tawag sa gang thingy na yon at kapag nagsimula iyon, overnight iyon. Mag stastart iyon ng lockdown. No one can enter nor go out side of their dorms once the hunt begins. Okay?" bored kong sagot habang nakapalumbaba.

Nang makita kong tumayo siya at papunta na sa pinto,

"Who said that you can now go?"

◆◆❃◆◆ᴅᴇʀᴇᴋ's ᴘᴏᴠ◆◆❃◆◆

(same time, place, and date)

"Who said that you can now go?" seryosong tanong ni Snow bago ko mahawakan ang doorknob. Nilingon ko siya at nakapalumbaba pa rin siya.

Bakit hindi niya pa rin tinatanggal ang maskara niya?

"I myself wanted to go back."

"With the lockdown? Hahaha. I wonder if you can open that door." lockdown? Tinry kong buksan ang pinto pero himala at hindi ko ito mabuksan.

"Natural na hindi mo yan mabubuksan, all doors of each dorms are locked. " tumayo siya at pumunta sa mini kitchen niya. Matapos ang ilang minuto ay sinundan ko siya only to find out na nagpapakulo siya ng tubig.

Even while cooking, she still wears her mask. Bakit?

'It's because she is doubting herself...' hindi boses ni Snow ang narinig ko na nagpakaba sa akin.

Doubting herself?

"Derek..." lumingon ako kay Snow habang matalim siyang nakatitig saakin.

'Why do I feel na may invisible barrier na ang utak niya? Tsaka, yung faint aura na naramdaman ko last week...mas lalong lumalakas...'

Nangunot ang noo ko hindi dahil sa titig niya saakin kundi, naririnig ko o nababasa ko ang nasa utak na niya.

Natigil lang ang staring contest nang bilang kumulo ang tubig na pinapakulo niya. She continues to put boiling water to two cups of warm milk-chocolate. Inabot niya sakin ang isang tasa at inayos ang ginamit na heater.

"During the lockdown, everyone should remain calm and relaxed, if you want to take a rest, you can borrow my sofa." nakakainis. Bakit ang daming alam ng school na to? Now I have to endure a six hour with her in her room. Great.

"No. I ca--."

"I don't like repeating myself Mr. Maneduil." dimiretso siya sa kwarto niya at naiwan akong pagod na.

"Why are you damn cold?" bulong ko sa may pinto niya at dumiretso na rin sa sofa at nahiga. Her sofa is soft kaya naantok na rin ako.

◆━━━━━━◆❃◆━━━━━━◆

'....Lucas....'

Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang boses na hindi pag-mamayari ni Snow. At nalansin kong nasa harap ko na pala si Snow habang nagbabasa ng libro. Tinignan ko ang orasan niya at ang basa ko ay 3:52. Alas tres pa lang?

"Binasa mo ba ang libro?" hanggang ngayon ay nakamaskara pa rin siya. Kapag ba natutulog siya ay suot niya pa rin ang maskara?

"Oo." kung ang tinutukoy niya ay ang librong 'binigay' niya kahapon, might as well return it to her. Kinapa ko ang jacket ko, kinuha, at nilapag ko sa table na nasa harap naming dalawa.

"I--"

"Let's review for the periodical test. I don't want to see a partner of mine to fail the test." binaba niya ang librong hawak niya at tumingin sakin ng seryoso. The coldness in her left eye makes a person weak, how much more if both eyes?

"Who wrote the 'Principles of Chemistry' during the year 1869?" siya na raw ang magtatanong at sasagutin ko na lang daw.

"Dimitri Mendeleev."

"Who discovered plutonium in 1940, who also discovered most of the transuranic elements?"

"Glenn Seaborg."

"Seems you read the book huh? Let's see, what is the etymology of the metal called 'iron'?" kinuha niya ang book at nagbuklat ng ilang pages habang nagiisip ako ng isasagot.

"Ferrum."

"How about Hydrargyrum?" wait, gyrum gyrum gyrum.

"Mercury?" patanong kong sagot na kinatigil ni Snow.

"Are you asking me or answering?" pilit kong inaalala kung anong chemical ang kumokonekta sa gryum.

"Mercury." sinara niya ang libro habang bored na nakatingin sakin.

"Make sure you remember everything." tumayo na siya at pumunta sa kwarto niya habang napalingon ako sa mini shelf niya. Until I saw a book which was a book of poisons pala.

Botulinum Toxin is commonly abbreviated to Botox, is a muscle paralytic which - although used to cure excessive sweating, migraines and to alleviate wrinkles in vain & expressionless people - it can lead to Botulism, a fatal condition causing paralysis of the lungs, liver and heart. Botox is the most poisonous substance known to man and it is estimated that one single teaspoon of botulinum toxin is enough to kill over 1 billion people.

Toxicodendron radicans, commonly known as eastern poison ivy or poison ivy, is an allergenic Asian and Eastern North American flowering plant in the genus Toxicodendron.

Hemotoxins (for example, found in some snakes) destroy red blood cells and cause general tissue damage.

Phototoxins (for example, alpha-terthienyl found in marigold plants) cause allergic reactions in susceptible individuals.

Necrotoxins (for example, necrotising fasciitis – flesh-eating bacteria) destroy cells they encounter and cause general tissue damage. South African sand spiders use necrotic venom--

"If you are interested in that book, I can give it to you." hindi ko namalayang nasa tabi ko na pala si Snow habang nakatingin sa librong hawak ko kaya sinara ko ito ng maayos at binalik.

"Kahit wag na Snow. I just took a fancy on it." tinignan ko ang oras. 4:34 pa lang ang oras and hindi pa rin tapos ang lockdown?

"Hmf." tumalikod siya at pumunta sa kusina niya. She even invited me to have breakfast with her and while eating, silence enveloped us. And after eating, she went to her room habang naiwan naman akong nagcecellphone.

Until she opened the door of her room, wearing a black jacket at nakagloves pa rin.

"I guess the hunt is still on going. However, I think I should accompany you to your room." inayos niya ang gloves niya habang nagtataka ako. Paano kami makakalabas eh nakalockdown?

"Easy. We can go through the window." at nauna siyang tumalon habang kinabahan ako sa ginawa niya. But her landing was a little amazing. She landed safely from the third floor of the council's dorm!

"I won't wait forever Derek!" huminga ako ng malalim saka tumalon sa bintana ni Snow.

"Nice landing." I can only imagine her smirk beneath that mask of hers. Her mask...

"I think we should now go." kinuha niya ang kamay ko and she lead the way through the night.

◆━━━━━━◆❃◆━━━━━━◆

(7:47 am. Wednesday. August 14 TRAINING GROUNDS)

"Hoy Derek! Anong nangyari at bakit ---WOAH!" pesteng y*wa talaga. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat sa nilalang na to eh bigla biglang sisigaw?

"Argh that hurts Derek." hinawakan niya ang nasipa kong kamay at pati sa dibdib niya. What the fuckin hell? Tanga ba siya? Ang natamaan ko is yung braso hindi ang dibdib niya. Ayaw ko na sa taong ganito peste.

"Oo nga pala. Asan na mga ka partner mo?" bwisit pinaalala niya pa. Ngayon ko lang kasi naintindihan ang sinabi ni Snow kahapon at yung letseng partner partner na yan. Partner equals training buddies. Just the hell?

"Sino palang ka partner mo?" dahil wala pa siyang kasama ay nacurious ako kung sino ang kapartner niya.

"Uh, si Lheo, late yon hahaha." napakamot na lang siya sa ulo niya.

Tinuloy ko na lang ang pagbabasa sa librong binigay ni Snow habang nagphophone si Sniper. Hanggang sa dumating na ang mentor na nakaassign para bantayan kami sa training. At since wala pa ang mga kapartner namin ni Snipe, kami na lang daw muna ang magtraining buddies.

"Sa una, ang umaatake kapartner mo habang ikaw naman ang sasalag sa mga atake. After this hour-glass ends, magpapalit naman kayo. Ang kaninang nagsasalag ang aatake at ang umaatake kanina ay siya namang magdedepensa. Salit salitan lang." paliwanag nung mentor habang nakapwesto na kami sa trainibg grounds and places namin gamit ang isang parang speaker.

Ginawa namin ang sinabi niya. Si Sniper ang sumasalag sa mga tira ko habang umaatake ako. Nasa gitna kami ng paglalaban ng nakarinig kami ng palakpak sa gilid.

"Good match!" sabi ni Andrew habang pumapalakpak. Natigil ang mga kaklase namin sa pagpalakpak ni Andrew at nagulat sa pagdating niya. Ilang minuto pa ang nakalipas ng lahat sila ay nagbow kay Andrew at hinila pa ako ni Sniper para mag bow. Tsk. Ano ba siya? Hari?

"Oh Andrew, what brings you here?" sabi ng mentor na nagbabantay samin at lumapit sa lalaking pumalakpak lang kanina.

"I have to announce something regarding to the hunt which happened recently--yesterday's evening. A total of twenty-five students were dead, including, one of our classmate, Mr. Lheo Natividad. Who is his partner?" twenty-five students? Namatay dahil sa lockdown? What the.... And Lheo Natividad?

"Ako ang kapartner niya President." nagsalita si Sniper na katabi ko ngayon at seryosong pumunta sa harap ko.

"Okay, since Mr. Lheo is deceased and you are left with no partner, what will we do?" palipat-lipat ang tingin ni Andrew samin ni Sniper with matching cross-arms pa.

"Eh kung kami na---." tinignan ni Andrew ang isang babaeng nagsalita sa likod at natameme bigla yung babae. Sanadling katahimikan ang bumalot samin hanggang sa dumating ang HeadMaster kasama si Sir Allen at si Snow na nakajacket at gloves kahit na ang init init ng panahon.

"Hay naku Andrew. Lessen that coldness would you? Especially in front of ladies! Hindi ko talaga maisip na ganyan ka kalamig sa iba pero pagdating samin nila Moon, ibang----" mabilis pa sa inuyat tinignan ni Andrew ang HeadMaster before the HM released a defeated sigh.

"Okay I'll just shut up. Any way, would Mr. Smith, Mr. Manediul, Ms. Volmalos, and Mr. Andrew come with us?" kalmadong sabi ng headmaster habang nakatingin saming apat. Anong meron?

Unang naglakad ang HM at sila Andrew at Snow kaya wala kaming nagawa ni Sniper kundi ang sumunod. Tahimik kaming naglalakad hanggang sa umabot kami sa isang 4-storey building. Sa first floor pa lang makikita ang mga bows, arrows, guns, and firing range weapons. We continued until we reached the second floor, kung saan

I felt a chilling gaze upon my back and I immediately turn my back, only finding Snow na nasa likod ko.

"hem. I called the four of you because of something important. I bet all of you know about the incoming exam right? Today, I saw Sniper and you, Derek, spar with each other. Seeing that both of you are good, what I want is, for each of you to assess ecah other." panimula ng headmaster at habang nakikinig ako, hindi pa rin talaga mawala-wala ang chilling gaze kanina pa.

"What do you mean, 'assess each other', headmaster?" seryosong tanong ni Sniper while the headmaster shrugged at his question.

"I want the four of you to play a game."

ᴛᴏ ʙᴇ ᴄᴏɴᴛɪɴᴜᴇᴅ...