ตอนที่ 3: มหาวิทยาลัยโซลิส 1
"อ้าว ทำไมอยู่คนเดียวล่ะเกรส ไกด์หายไปไหนหรอ?" การ์ดและไนท์ซึ่งตามลงมาทีหลังพบเกรสอยู่ที่ด้านหน้าหอพักเพียงลำพัง
เด็กหญิงไม่ได้ตอบอะไรกลับไปนอกจากส่ายศีรษะและชี้ไปยังร้านอาหารร้านหนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่มากนัก
เด็กชายทั้งสองหัวเราะเล็กน้อยก่อนที่พวกเขาจะพากันเดินไปหาเพื่อนตัวแสบ
"เอ้า อาอันแอ๊วอ๋ออุ๊กอน (มากันแล้วหรอทุกคน)" ไกด์พูดทั้งๆ ที่มีอาหารอยู่เต็มปาก
"กินให้เสร็จก่อนแล้วค่อยพูดมั้ยยะ" เกรสกุมขมับและหันไปคุยกับอีกสองคนแทน "พวกแกอยากกินอะไรกันเป็นพิเศษมั้ย?"
"อืม ไม่นะ"
"เราก็กินอะไรก็ได้เหมือนกัน"
การ์ดและไนท์ตอบกลับไป
"งั้นเอาใหม่ ฉันขอเปลี่ยนคำถาม เราจะหาร้านนั่งกินกันก่อน หรือเราจะหาอะไรที่เดินกินได้ดี" เด็กหญิงกล่าว
"ฉันว่าหาอะไรที่เดินกินได้ดีกว่าปะ ยังไงไกด์ก็ได้ของกินแล้วด้วย เราจะได้เดินไปด้วยแล้วก็สำรวจรอบๆ นี้ไปด้วยเลยไง" การ์ดออกความเห็น
"แบบนั้นก็ดีเหมือนกันนะ นายโอเคมั้ยไนท์?" เกรสหันไปถามเพื่อนอีกคน และเด็กหนุ่มก็พยักหน้าตอบรับกลับมา
"ว่าแต่... เราจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าตรงไหนมีอะไรบ้าง..."
"ฉันกะแล้วว่าจะต้องมีคนพูดแบบนี้ ฉันก็เลยเตรียมนี่ไว้ไงล่ะ!" เด็กหญิงกล่าวพลางชูแผ่นพับใบหนึ่งขึ้นมา เธอคลี่มันออกเผยให้เห็นแผนที่ของพื้นที่ส่วนกลางมหาวิทยาลัยโซลิสพร้อมกับข้อมูลเบื้องต้นของสถานที่บริเวณนั้น
"แกไปเอาไอ้นี่มาจากไหนเนี่ย?"
"แหะๆ จริงๆ ฉันก็พึ่งไปซื้อมาจากร้านแถวนี้ก่อนที่พวกนายจะลงมานั่นแหละ เขามีแผนที่ส่วนอื่นๆ ของมหาวิทยาลัยขายด้วยนะ ไว้พวกเราเดินดูแถวนี้กันเสร็จแล้วฉันพาพวกนายไปซื้ออีกทีก็ได้ เพราะยังไงพวกเราก็ต้องไปสำรวจส่วนอื่นๆ ของเมืองตามธาตุของตัวเองอยู่แล้วด้วย"
"อื้อ โอเค งั้นเราก็ไปหาของกินแล้วเดินดูรอบๆ กันเถอะ"
หลังจากที่ทุกคนซื้ออาหารติดไม้ติดมือกันมาเรียบร้อยแล้ว เด็กทั้งสี่ก็อาศัยแผนที่ของเกรสเดินสำรวจบริเวณพื้นที่ส่วนกลางโดยตั้งต้นจากหอพักของพวกเขาซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกไล่ทวนเข็มนาฬิกาไปเรื่อยๆ ตามถนนเส้นหลักซึ่งล้อมรอบพื้นที่ส่วนกลางนี้เอาไว้
ที่ทิศตะวันตกเฉียงใต้มีคลินิกขนาดกลางซึ่งมีผู้คนเข้าออกมากพอสมควร ด้วยเหตุที่เมืองของธาตุอื่นๆ นอกจากธาตุน้ำนั้นไม่มีคลินิกเป็นของตนเองเพราะผู้ที่ใช้เวทมนตร์ในการรักษาได้มีเพียงผู้ใช้เวทน้ำเพียงธาตุเดียว ทำให้คลินิกแห่งนี้เป็นจุดที่สะดวกที่สุดสำหรับเมืองเหล่านั้นในการมาใช้บริการ
ถัดมาทางด้านทิศใต้ใกล้กับหอประชุมคือโรงยิมซึ่งมีขนาดใกล้เคียงกับของโรงเรียนไมอาแต่มีรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสแทน และห่างออกมาอีกเล็กน้อยเป็นหอสมุดกลางซึ่งมีลักษณะเป็นอาคารทรงเก้าเหลี่ยมสามชั้น มันสูงและใหญ่โตแทบจะเทียบเท่าหอคอยเพลิงของเมืองธาตุไฟเลยทีเดียว แต่ที่นี่กลับไม่ได้มีคนพลุกพล่านมากนักด้วยความที่ผู้คนมักจะไปใช้ห้องสมุดประจำธาตุของตนเองในการค้นคว้าหาความรู้เสียมากกว่า
ทางทิศตะวันออกมีอาคารที่พักของบุคลากรมหาวิทยาลัยไม่ว่าจะเป็นครูอาจารย์ หรือเจ้าหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยต่างๆ และที่ด้านหน้าของอาคารที่พักนั้นก็มีลานสาธารณะโล่งกว้างให้นักศึกษาหรือบุคคลที่ต้องการสามารถมาฝึกฝนหรือทำกิจกรรมต่างๆ ได้
ในกรณีที่บุคคลใดก็ตามต้องการพื้นที่ส่วนตัวในการฝึกซ้อม เหนือลานสาธารณะก็มีอาคารที่ถูกสร้างขึ้นมาเฉพาะเพื่อการนี้ โดยที่ภายในอาคารจะแบ่งออกเป็นห้องหลายๆ ขนาดขึ้นอยู่กับความต้องการของผู้ใช้ แต่แน่นอนว่าการจะเข้าไปใช้พื้นที่เหล่านี้ได้นั้นจำเป็นจะต้องเสียค่าใช้จ่ายตามขนาดของห้องและระยะเวลาที่จะใช้ห้องด้วย
และสุดท้ายทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือคืออาคารที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในพื้นที่ส่วนกลางแห่งนี้นั่นก็คือ โคลอสเซียม ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับการเรียนการสอนที่ต้องใช้พื้นที่มากเป็นพิเศษอย่างวิชาที่ต้องเรียนร่วมกับการ์เดียน หรือวิชาที่ต้องใช้เวทมนตร์ขนาดใหญ่เป็นต้น
เมื่อผ่านโคลอสเซียมมา เด็กทั้งสี่ก็กลับมาอยู่ที่ด้านหน้าหอพักของพวกเขาอีกครั้ง
"ครบรอบแล้ว!" ไกด์พูดประหนึ่งว่าพวกเขาวิ่งรอบสนามจนจบรอบ
"ทีนี้เราก็ต้องมาดูกันสินะว่ามีวิชาหรือกิจการอะไรที่น่าสนใจบ้าง" การ์ดพูดลอยๆ ขึ้นมา
"แน่นอนว่าต้องเป็นวิชาศิลปะป้องกันตัวกับวิชาออกกำลังกายอยู่แล้ว!"
"แกไม่เบื่อมั่งหรือไงไกด์ ตอน ม.ปลาย ก็เรียนพวกนั้นมา 3 ปีแล้วนะ" เกรสไม่เห็นด้วยเท่าไรนัก
"เฮ้ย มันไม่เหมือนกันน่า นี่มันระดับมหาวิทยาลัยแล้ว มันต้องมีเทคนิคอะไรที่เจ๋งขึ้นแน่นอน"
"จ้ะๆ ตามใจแก แต่ฉันขอผ่านนะวิชาพวกนั้นน่ะ ไม่ใช่ทางจริงๆ"
"ฉันว่าวิชาการต่อสู้ร่วมกับการ์เดียนนี่ควรจะลงเรียนกันนะ" การ์ดเสนอความเห็นของเขาบ้าง "เพราะเรายังไม่เคยเรียนการต่อสู้ร่วมกับการ์เดียนกันมาก่อนเลย อย่างน้อยเรียนไว้เผื่อป้องกันตัวก็ยังดี"
เพื่อนอีกสามคนต่างเห็นด้วยกับการ์ด
"จริงๆ เราอยากลงเรียนวิชาต่อสู้ด้วยอาวุธประเภทต่างๆ ด้วยนะ เผื่อว่าจะเอามาประยุกต์ใช้กับเวทมนตร์ของเราได้น่ะ" ไนท์กล่าว
"พวกวิชาสู้ๆ นี่นับฉันออกไปได้เลย ฉันน่าจะไปลงแต่พวกวิชารักษาตามที่วางแผนไว้แต่แรกน่ะ" เกรสปฏิเสธอีกครั้ง
"วิชาอาวุธนี่ฉันก็คงไม่ลงเหมือนกันอะ จะต่อสู้ทั้งทีมันก็ต้องใช้หมัดเซ่! ร่างกายเรานี่แหละคืออาวุธที่ดีที่สุดแล้ว!" คำพูดของไกด์ทำเอาทุกคนหัวเราะออกมาทันที
"โอเคๆ งั้นเราก็มีวิชาที่เรียนด้วยกันได้อยู่บ้าง แล้วนอกจากนั้นก็ต้องไปเรียนแยกตามเมืองธาตุของตัวเองสินะ" การ์ดสรุป
"อืม... การ์ด" อยู่ๆ เกรสก็เรียกเพื่อนของเธอ
"ว่าไงเกรส?"
"แกต้องเรียนวิชาของทุกธาตุอยู่แล้วใช่ปะ? ตอนที่แกไปเรียนวิชาธาตุน้ำอะ แกมาเรียนวิชารักษาเป็นเพื่อนเราหน่อยได้มั้ย?"
"ฮะ? วิชารักษาเนี่ยนะ...?"
"นะๆ อย่างน้อยแค่ขั้นพื้นฐานก็ได้ เอาไว้เผื่อปฐมพยาบาลยามฉุกเฉินไง" เด็กหญิงอ้อนสุดฤทธิ์
'เอาไงดีหว่า รู้สึกวิชารักษาไม่ค่อยใช่ทางสำหรับเราด้วยสิ' เด็กหนุ่มคิดในใจ
'ก็เรียนไปสิ ไม่เห็นเป็นไรเลย อย่างน้อยก็เอาไว้ปฐมพยาบาลอย่างที่แม่หนูนั่นว่ามาก็ดีเหมือนกัน' โอรอสเห็นด้วยกับคำพูดของเกรส
'เอางั้นหรอ...'
"ก็ได้…" การ์ดตอบรับไปอย่างลังเล
"เฮ้ย งั้นตอนที่แกเรียนเวทดินแกก็ต้องมาเรียนกับฉันด้วยนะการ์ด!" ไกด์ขอบ้าง
"อะไรของพวกแกเนี่ย ไม่ใช่ว่าพวกเราจะไม่ได้เจอกันเลยซักหน่อย" การ์ดรู้สึกฉงนกับท่าทีของเพื่อน
"ก็พวกเราไม่ได้มีวิชาเรียนรวมด้วยกันมากเหมือนสมัยมัธยมแล้วนี่นา อีกอย่างถ้าเราเรียนด้วยกันได้ ก็จะได้ปรึกษากันเวลาที่มีอะไรไม่เข้าใจไง ใช่มั้ยไกด์" เกรสอธิบายและไกด์ก็พยักหน้าเห็นด้วยเป็นการใหญ่
"โอเคๆ เข้าใจแล้ว งั้นเดี๋ยววิชาไหนที่เรียนด้วยกันได้ก็จะไปเรียนกับพวกแกด้วยหมดเลย โอเคมั้ย?"
"เยี่ยม!" เกรสและไกด์ดีใจกันอย่างออกนอกหน้า
การ์ดอมยิ้มและรู้สึกเอ็นดูเพื่อนทั้งสองอยู่ในใจ
"ว่าแต่เราจะเอาไงกันต่อดีตอนนี้ อีกตั้งนานกว่าจะมืด เรายังเหลือเวลากันอีกตั้งเยอะแหนะ" การ์ดถามเพื่อนๆ ของเขา
ทุกคนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ไนท์จะพูดขึ้นมา "เราว่าเราจะไปดูงานผู้ช่วยบรรณารักษ์ที่หอสมุดกลางหน่อยน่ะ"
"ผู้ช่วยบรรณารักษ์เนี่ยนะ? ทำไมล่ะ?"
"คือยังไงเราก็ไปลงเรียนหรือทำงานที่เมืองธาตุอื่นๆ ไม่ได้อยู่แล้ว แล้วเราก็คิดว่าหอสมุดของที่นี่น่าจะมีความรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์ธาตุมืดให้เราได้ศึกษาเพิ่มเติมน่ะ อีกอย่างเมื่อกี้ที่พวกเราเดินผ่านกันมาก็ดูคนไม่เยอะมากด้วย ถ้าได้ทำงานที่นั่นเราก็น่าจะแบ่งเวลาไปอ่านหนังสือระหว่างทำงานได้ด้วย"
"ถ้านายว่าแบบนั้น มันก็ดูจะเหมาะกับนายจริงๆ แหละ" การ์ดเห็นด้วย "หรือว่าพวกเราจะแยกย้ายกันไปดูงานที่แต่ละคนจะทำกันเลยมั้ย ยังไงการมีงานทำที่นี่ก็สำคัญด้วย"
"ก็ดีเหมือนกันนะ อย่างไนท์ถ้าได้งานที่หอสมุดแล้วก็จะเหลือพวกเราสามคนล่ะ" เกรสกล่าว
"แกไม่ลองไปดูงานที่คลินิกกลางล่ะเกรส ตรงนั้นก็ดูเหมาะกับแกดีนะ ได้ฝึกเวทรักษาไปในตัวด้วยตามที่แกตั้งใจไว้ไง"
"อื้อ ฉันก็คิดไว้อยู่เหมือนกันว่าจะทำงานที่คลินิกแต่คงไม่ทำที่คลินิกกลางนี้อะ"
"อ้าว ทำไมล่ะ?"
"ก็มันดูวุ่นวาย แบบคนมาใช้บริการเยอะ แล้วฉันก็ยังไม่ได้เก่งหรือมีประสบการณ์ขนาดนั้น ฉันว่าจะลองไปเริ่มจากคลินิกเล็กๆ ดูก่อนน่ะ" เด็กหญิงอธิบาย
"ก็ถูกของแกนะ"
"แต่ก่อนอื่นเลย ฉันว่าฉันพาพวกแกไปซื้อแผนที่ของเมืองส่วนอื่นๆ ก่อนดีกว่า"
เด็กชายทั้งสามเห็นด้วยและพากันไปยังร้านที่เกรสซื้อแผนที่ส่วนกลางไปก่อนหน้านี้ ร้านนี้เป็นแผงเล็กๆ อยู่ด้านหน้าหอพัก มีพนักงานหญิงที่ดูอายุมากกว่าพวกการ์ดเพียงเล็กน้อยประจำอยู่
"สวัสดีครับ พอจะมีแผนที่ของทั้งมหาวิทยาลัยโซลิสมั้ยครับ?" การ์ดถามอย่างสุภาพ
"แผนที่ของทั้งมหาวิทยาลัยหรอ? ต้องอันนี้เลยจ้ะ ครอบคลุมข้อมูลของทุกเมืองรวมถึงพื้นที่ส่วนกลางอย่างครบถ้วน ใบนี้ใบเดียวครบจบทุกอย่างภายในราคา 2 เงินเท่านั้นจ้ะ" พนักงานสาวยื่นแผ่นพับที่มีขนาดใหญ่และหนาที่สุดให้กับเด็กหนุ่ม
"ฮะ? 2 เงินเลยหรอคะ? เมื่อกี๊หนูมาซื้อใบนี้ไปมันแค่ 2 ทองแดงเองนะ" เกรสชูแผนที่ของเธอขึ้นมา
"แหม ก็ใบนั้นมันมีแค่ข้อมูลของพื้นที่ส่วนกลางนี่จ๊ะ ถ้าเป็นแผนที่ของเมืองธาตุต่างๆ น่ะ มันก็ราคาเริ่มที่ 5 ทองแดงทั้งนั้นแหละจ้ะ เพราะงั้นแผนที่ใหญ่นี่ราคา 2 เงินก็ถือว่าถูกแล้วนะ เทียบกับเวลาที่พวกเธอต้องเสียไปถ้าต้องหาข้อมูลในเมืองเองน่ะ นี่ถือว่าคุ้มสุดๆ ไปเลย"
"แต่ถ้าต้องใช้ 2 เงินตั้งแต่วันแรกแบบนี้มันก็ดูฟุ่มเฟือยเกินไปอยู่ดีแฮะ" เด็กหญิงพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะหันไปเจอไนท์และคิดอะไรบางอย่างออก เธอกระซิบข้างๆ หูของเด็กชาย "ไนท์ๆ นายช่วยลองอ้อนให้เขาลดราคาให้หน่อยได้มั้ยอะ"
"ร... เราเนี่ยนะ?" ไนท์ไม่แน่ใจนักว่าเขาจะช่วยอะไรได้
"นะๆ เผื่อทุกคนจะได้ประหยัดเงินกัน"
"เอ่อ... โอเค เราจะลองดูนะ" เด็กหนุ่มรับคำก่อนจะเดินเข้าไปหาพนักงานร้าน "ขอโทษนะครับ คือพวกเรามีเงินกันไม่เยอะเท่าไหร่ พอจะลดราคาให้พวกเราได้มั้ยครับ?"
"ตายจริง รูปหล่อคนนี้มาจากไหนเนี่ย หน้าไม่คุ้นเลย นักศึกษาใหม่ของปีนี้หรอ?" พนักงานสาวมีท่าทีเปลี่ยนไปทันทีเมื่อพูดคุยกับไนท์
"ช... ใช่ครับ พวกผมพึ่งมาถึงที่นี่วันนี้วันแรกเลยครับ... เอ่อ... คือเรื่องแผนที่..."
"แหมๆ ใจร้อนจังเลยนะจ๊ะ พี่ไม่ลืมเรื่องแผนที่ของเธอหรอก แต่ถึงจะส่งคนหล่อมาอ้อนพี่ก็ลดให้ไม่ได้จริงๆ ของซื้อของขายนี่เนอะ"
"งั้นหรอครับ..." ไนท์ทำหน้าเศร้า
"…เอางี้แล้วกัน ถ้าพวกเธอซื้อแผนที่หลายอัน พี่จะลดราคาแผนที่อันใหญ่นี้ให้เหลือแค่ 1 เงินเท่านั้น อ๊ะ แต่แผนที่อันอื่นพี่จะยังคิดราคาเต็มอยู่นะ แล้วพวกเธอก็ห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครด้วย โอเคมั้ย?" หญิงสาวยื่นข้อเสนอ
ไนท์หันไปส่งสายตาถามเกรสซึ่งเธอพยักหน้าเบาๆ ให้เป็นการตอบตกลง
"โอเคครับ งั้นพวกผมขอดูแผนที่อันอื่นหน่อยได้มั้ยครับ?"
"นี่เลยจ้ะ"
พนักงานร้านนำแผนที่หลายแบบมากางแผ่บนแผงเพื่อให้พวกการ์ดได้เลือก
... ครู่ถัดมา ...
"ทั้งหมด 3 เงินถ้วนนะจ๊ะ อันนี้เงินทอนจ้ะ" หญิงสาวกล่าวหลังจากที่พวกการ์ดเลือกแผ่นที่เสร็จและชำระเงินเรียบร้อยแล้ว เธอจงใจใช้มือทั้งสองข้างกุมมือไนท์เอาไว้ตอนที่ทอนเงินและแอบลูบมือของเขาเล็กน้อย "ไว้กลับมาหาใหม่ได้นะจ๊ะ"
"ข... ขอบคุณครับ" ไนท์ยิ้มเจื่อนก่อนที่จะรีบเดินออกมาจากร้าน
"ขอโทษนะไนท์ เพราะฉันแท้ๆ แกเลยโดนแบบนั้นอะ" เกรสรีบขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่เพราะเธอเป็นคนคิดแผนนั้นขึ้นมา
"ไม่เป็นไรหรอกเกรส อย่างน้อยก็ช่วยให้ทุกคนประหยัดไปได้นิดนึงไง" เด็กหนุ่มกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
"ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มันกลายเป็นว่าพวกเราต้องเสียเงินเยอะกว่าเดิมอีก จริงๆ เราซื้อแค่แผนที่ใหญ่อันนั้นอันเดียวแล้วมาแบ่งกันใช้ก็พอแล้วแท้ๆ"
"เอาหน่า อย่างน้อยตอนพวกเราแยกกันเดินจะได้มีแผนที่ไว้ดูกันด้วยไง" การ์ดปลอบใจเพื่อน "แล้วถ้ายังไงเราก็เก็บแผนที่พวกนี้เอาไว้ พอถึงปีหน้าเราก็เอามันมาขายคืนทุนให้กับนักศึกษาใหม่ในปีนั้นก็ได้"
"ก็ถูกของแก..."
"มาๆ เรามาดูแผนที่กันดีกว่า จะได้รู้ว่าจะเอาไงกันต่อ"
พวกการ์ดช่วยกันกางแผนที่ออก ไกด์และเกรสมุ่งความสนใจของพวกเขาไปที่เมืองธาตุของตนเอง ในขณะที่การ์ดและไนท์มองไปทั่วทั้งเมือง สำหรับการ์ดแล้วเขาจำเป็นจะต้องฝึกธาตุทั้งสี่ธาตุ ส่วนไนท์นั้นมองหาวิชาหรือกิจการที่ตัวเองอาจเข้าร่วมได้แม้ว่าตัวเองจะไม่ได้ใช้ธาตุเหมือนคนอื่นก็ตาม
หลังจากที่ปรึกษากันอยู่ครู่หนึ่งทั้งสี่คนก็แยกย้ายกันไปยังจุดหมายของตนเอง
"แล้วกลับมาเจอกันที่นี่ตอนเย็นนะ" เกรสบอกกับทุกคน
"โอเค หรือถ้ามีอะไรก็โทรบอกกันได้นะ" การ์ดเสริมก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าไปยังเมืองธาตุลมซึ่งเป็นจุดหมายแรกสำหรับเขา
'ถ้าฉันทำงานที่ใช้ธาตุลมก็น่าจะสะดวกที่สุดเนอะ เพราะถ้ามีอะไรขึ้นมาก็ให้นายช่วยได้ตลอด' เด็กหนุ่มคุยกับการ์เดียนในใจ
'เฮ้ๆ นี่มันงานของเจ้านะ เจ้าก็ต้องทำเองสิ' เจ้าแมวขาวปฏิเสธ
'โห่ ใจร้ายอะ จะให้ฉันทำทุกอย่างเองคนเดียวเลยหรอ'
'ฮ่าๆๆ ให้เจ้าทำเอง เจ้าจะได้ฝึกไปด้วยในตัวไง'
'แต่คนอื่นเขาก็ให้การ์เดียนช่วยกันหมดเลยนะ...' การ์ดอ้อนวอน
'อืม... ไว้ข้าดูก่อนแล้วกัน ถ้างานมันไม่ได้หนักหนามากนัก เจ้าก็ทำเองไป แต่ถ้ามันลำบากจริงๆ ข้าค่อยช่วย โอเคมั้ย?' โอรอสเสนอ
'ก็ได้...'
'แต่ตอนนี้น่ะ เจ้าหางานที่อยากทำให้ได้ก่อนเถอะ'
'นั่นสิเนอะ'