"I'M NOT JEALOUS"

Spade saw Nathan waving at me. At first, his reaction was like "what's going on?"

But when I held his hand, he just smiled and started driving.

"may I ask, why Nathan's there?" he asked calmly without looking at me.

"uh....its not what you think, he_ he's not working in our company. He's just one of those endorsers selected by our company." pagsisinungaling ko.

I don't want to ruin his mood today just because of it at kararating lang niya, that's why, iyon na lang ang sinabi ko.

"is he a celebrity now? I saw him kasi sa newspaper kanina" he asked with curiosity.

"ah...actually he's a model now" I said.

"oh? really? good for him..." he said.

"yeah, you're right....its good to see him being successful despite of what happened in the past" me.

Napatingin siya sa akin saglit.

(A moment of silence)

"hey, natahimik ka ata..are you okay?"

Masyado na kasi siyang serious sa pagmamaneho niya ngayon eh.

"oh yes, I'm good. Don't worry" he said matapos niyang ibaling ang kanyang paningin sa akin saglit.

Wait a minute....

"hey, are you sure? or you're just being jealous" sabi ko directly.

Kasi bigla na lang nag-iba ang mood niya eh after naming pag-usapan si Nathan.

"huh? hindi ah, bakit mo naman nasabi iyon?" him starting to be defensive na.

"well, ang saya mo lang kasi kanina eh tapos ngayon, you're so quiet na" I said.

"Aikka, I'm not jealous okay? Saka malaki ang tiwala ko sa iyo... and besides You're my girlfriend now so, wala nang makakaagaw sa'yo from me" tapos hinawakan niya ang kamay ko.

Uh. Okay. Tama naman siya.

"w_well, you have a point. I'm happy dahil you're trusting me"

He just smiled.

"by the way, natatandaan mo pa ba 'yung place na pinuntahan natin noong highschool tayo? sa may lighthouse?" bigla niyang natanong.

"of course, that was the place where you confessed your feelings to me. May pa-helicopter ka pa nga noon eh" sabi ko habang inaalala ko ang panahon na iyon.

Saka hindi ko talaga iyon makakalimutan kasi kung anu-anong mga kalokohan ang ginawa ko sa kanya noon, just to accomplish my mission.

(Hay, ngayon ko lang narerealized na grabe pala talaga ang mga imaginations namin bilang highschool students noon.)

Nakakamiss din..lalo na yung mga happy moments naming magkakaibigan.

Kailan kaya iyon mauulit?

Masyado kasing busy ang lahat sa kanya-kanyang careers eh.

Lalo na sila Abby at Jotham? sobrang dedicated na sila ngayon sa pagtuturo sa SA. Tapos minsan naman, kumakanta si Jotham sa mga hotels lalo na kapag may kasal. Then, si Elaine naman, busy din sa pagma-manage ng sarili niyang business kaya kung saan-saan siya nagpupunta. Tapos si Cloud, busy siya these days sa pagiging intern sa isang popular na hospital dito since MD degree ang course niya.

"Pumunta tayo doon after nitong Podium, gusto ko lang makita iyon muli while there's a chance" he said.

"chance? marami ka namang pagkakataon para makita iyon Spade. But okay, Kung ano ang gusto mo, then I'll support you."

"wow, thank you Mahal ko! siya nga pala, bukas, I planned to visit you in your house. Magdadala ako ng foods. Tapos next next day, pumunta naman tayo sa Garden na napuntahan rin natin noon. I wanted to see it"

Well, mukhang nakaplan na ang lahat ng gagawin niya ah. Masyado talaga siyang organized na tao. Lahat ay dapat in accordance sa plan niya.

"sige....pero pansin ko lang, bakit mo ba gustong balikan ang mga lugar na pinuntahan natin noon?" i just asked.

"its because naging parte na iyon ng happy memories ko with you. Gusto ko lang kunan ng pictures kasi..we don't know, baka hindi ko na pala iyon mapuntahan."

Bakit niya ba iyan sinasabi?

"Spade? ano na naman iyan?" me.

"Well, what I mean is, at least I have something to look into kung sakaling mamiss ko ang lugar na iyon." he said.

Awh.

To be honest, iyon talaga ang nagustuhan ko sa kanya.

Kasi everything about us?

Pinapahalagahan niya iyon. Kahit simple moments ko with him (lalo na nung nasa Europe pa kami), laging may documentations. Kung hindi photos...isinusulat niya ang mga iyon. Tapos yung mga ibinibigay ko sa kanya? kahit mumurahing bagay, he's keeping it. That's why, sobra akong na-amazed sa pagkatao niya. And I'm excited to know him more kaya sana magwork ang relationship namin.

"tapos next next next day, I wanted to spend my whole day with you. If okay lang?" him while smiling.

"do you really missed me that much?" me na napapangiti na rin sa mga sinasabi niya.

"yes, I really really missed you na feeling ko, hindi na ako makahinga dahil sa pagkamiss ko sa iyo"

"sus, kailan mo ba ako hindi namiss?" I said.

Kasi halos araw-araw naman, lagi niyang ipanaparamdam sa akin na he misses me. Corny but its true.

I don't know but ganon lang talaga siya magmahal, for him...every second counts.

"kaya nga...(then smiled) I'm thankful na binigyan mo ako ng chance na mahalin ka Aikka. Thank you kasi kahit hindi naging maganda ang past ko sa iyo, binigyan mo naman ako ng magandang kasalukuyan with you. And I'm happy dahil sobrang napapasaya mo ako. I know na hindi ako naging perfect boyfriend mo lalo na't may mga times na minsan, inaasar kita.... pinagseselosan din..."

"like kanina?" teasing him.

Kaya ngumiti lang siya.

"at minsan, hindi kita pinapansin pero gusto ko lang malaman mo na...sa bawat araw na nakasama kita? You really made me smile. Salamat ulit huh?"

Those words, kahit narinig ko na iyon from someone in the past. I'm still touched.

At dahil sobrang natouched ako sa mga sinabi niya, niyakap ko siya kahit nagdadrive siya.

I'm really thankful din kasi tinulungan niya ang puso kong maghilom unti-unti ang mga sugat na dinanas ko from the past. Although hindi ko man masuklian ng buo ang pagmamahal na ibinibigay niya sa akin, I'll try my best pa rin na matumbasan iyon lalo na't he's here now.