Kabanata 20: Ang Pagsasanay sa Kadiliman
Kabanata 20: Ang Pagsasanay sa Kadiliman
Tagpuan: Sa isang lihim na lugar sa gilid ng Neonspire City, dinala ni Embet ang magkakapatid sa isang lumang piitan na napapaligiran ng anino at misteryo.
---
Tagpo 1: Ang Lihim na Silid
Habang naglalakad papasok sa piitan, napansin ng magkakapatid ang kakaibang aura ng lugar. Ang mga dingding ay nagliliwanag ng mahihinang ilaw mula sa kristal, at ang hangin ay puno ng mahiwagang enerhiya.
Emon: (kinilabutan) "Ano bang lugar ito? Para akong hinihigop ng dilim."
Engge: (tumingin sa paligid) "Parang hindi na tayo sa mundo ng mga buhay."
Enzo: (seryoso) "Tahimik lang kayo. Mukhang may malalaman tayong mahalaga dito."
Embet: (kalmado ngunit matigas) "Ito ang Shadowforge Sanctum. Isang lugar kung saan hinuhubog ang pinakamalalakas na mandirigma."
---
Tagpo 2: Pagsisimula ng Pagsasanay
Pagdating nila sa gitna ng silid, tumigil si Embet at humarap sa magkakapatid.
Embet: "Kung gusto niyong lumakas, kailangan niyo munang harapin ang inyong sariling mga kahinaan. Ang bawat isa sa inyo ay haharap sa isang pagsubok."
Naglabas si Embet ng tatlong kristal na may iba't ibang kulay—itim para kay Enzo, pilak para kay Emon, at asul para kay Engge.
Embet: "Hawakan ninyo ang mga kristal na ito. Ang bawat isa ay magdadala sa inyo sa isang mundo kung saan haharapin ninyo ang inyong mga pinakatakot."
Enzo: (nag-aalangan) "Hindi ba natin pwedeng gawin ito nang magkasama?"
Embet: "Hindi. Ang tunay na lakas ay nanggagaling sa loob ng sarili. Kailangan niyong harapin ito mag-isa."
---
Tagpo 3: Ang Pagsubok ni Enzo
Paghawak ni Enzo sa itim na kristal, biglang naglaho ang paligid. Napunta siya sa isang madilim na kagubatan, kung saan naririnig niya ang tinig ng kanyang yumaong ama.
Ama ni Enzo: "Enzo... bakit mo ako iniwan noong panahon na kailangan kita?"
Habang sinusundan niya ang tinig, biglang lumitaw ang isang halimaw na yari sa kadiliman, na sumasalamin sa kanyang pagdududa at takot.
Enzo: (sumigaw) "Hindi ko kasalanan! Ginawa ko ang lahat ng kaya ko!"
Ginamit ni Enzo ang lakas ng loob upang harapin ang halimaw at, sa wakas, natalo ito. Ang kagubatan ay lumiwanag, at naramdaman niya ang isang bagong kapangyarihan na dumadaloy sa kanya.
---
Tagpo 4: Ang Pagsubok ni Emon
Si Emon naman ay napunta sa isang burol na napapaligiran ng ulap. Sa harap niya ay isang malaking lobo na tila nag-aalangan kung lalapitan siya o hindi.
Lobo: (mahina ang tinig) "Ikaw ba ang tunay na pinuno ng grupo mo? Kaya mo bang protektahan ang iyong mga mahal sa buhay?"
Hindi malaman ni Emon ang isasagot, ngunit biglang umatake ang lobo, pinipilit siyang labanan ito.
Emon: "Kung gusto mo akong subukin, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko!"
Matapos ang matagal na labanan, nagpakita ng respeto ang lobo at nagbigay kay Emon ng isang pilak na marka sa kanyang braso, tanda ng kanyang bagong lakas.
---
Tagpo 5: Ang Pagsubok ni Engge
Si Engge naman ay napunta sa isang malinaw na lawa. Sa ibabaw ng tubig ay nakita niya ang sarili—walang tiwala, puno ng takot, at nanginginig.
Engge: (kausap ang repleksyon) "Hindi na ako mahina... kaya kong magbago!"
Biglang lumitaw ang isang halimaw na yari sa tubig, sumasalamin sa kanyang kawalan ng kumpiyansa. Sa tulong ng kanyang determinasyon, nagawang talunin ni Engge ang halimaw at nakita niya ang kanyang katawan na mas maliwanag at mas matatag.
---
Tagpo 6: Ang Pagbabalik
Pagbalik sa piitan, ang tatlo ay napansin ang mga pagbabago sa kanilang sarili. Ang kanilang lakas at kumpiyansa ay mas tumindi.
Embet: (nakangiti) "Ngayon, nakikita ko ang potensyal ninyo. Ngunit tandaan, ito pa lang ang simula. Marami pang mas malalaking hamon ang darating."
Enzo: "Salamat, Embet. Hindi kami susuko."
Emon: "Ngayon, mas handa na kaming harapin ang kahit anong mangyari."
Engge: "Sa wakas, may silbi na rin ako!"