บทที่ 216 โรคร้าย
สองวันหลังจากนั้น ทาซาเดินทางไปกลับระหว่างร้านค้าของมาร์เจอรีและชานเมืองหลวงไม่หยุด
มาร์เจอรีเป็นคนจัดเรือมารับผู้อพยพ ในขณะที่กองทัพที่หนึ่งแต่งตัวเป็นทหารรับจ้าง คอยจัดผู้อพยพขึ้นเรือที่ท่าตามเวลาที่นัดไว้
ส่วนงานกระจายข่าวเพื่อหลอกให้คนมาติดกับนั้น พวกค้อนดำเชี่ยวชาญเสียยิ่งกว่าอะไร ทาซาจึงไม่ต้องห่วงเรื่องนี้เลย ขบวนการใต้ดินทำเรื่องพวกนี้ได้สะดวกกว่าคนนอกมาก แม้ขอบเขตจะจำกัดแค่ภายในเขตเมืองทิศเหนือก็ตาม แต่ผู้อพยพย่อมกระจายข่าวกันเองอยู่แล้ว นอกจากนี้ เขาเองก็ไม่สามารถเคลื่อนย้ายคนทั้งหมดได้ในคราวเดียวอยู่ดี เจ้าชายบอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ค่อยๆ ส่งผู้อพยพมาทีละลำเรือก็ได้
วันที่กองเรือมาถึงนั้น ที่ท่าเรือมีผู้อพยพซึ่งไร้จุดหมายถึงเกือบพันคน เรียกได้ว่าเหนือความคาดหมายของทาซาพอสมควร หากให้กองทัพที่หนึ่งกระจายข่าวล่ะก็ มีคนเชื่อแค่ร้อยกว่าคนก็นับว่าดีมากแล้ว
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com