Chapter 05: Horrendous Task

Qien Zxie Callahan

It's been a while since me and my teammates talked about that mission. And now, I am currently looking for my necklace.

Hindi 'yon pwedeng mawala, it was just the only thing I have that reminds me of them. My parents. I don't know what would I do if I'll never see it again.

"Agh. Sa'n ba kita nalagay?!" Napakamot na lang ako sa ulo ko. Ang naalala ko lang kahapon ay inilagay ko 'yon sa nay drawer ko.

Alam 'kong Hindi 'yon mawawala agad sa loob ng drawer dahil kailangan 'yon ng passcode para Lang mabuksan. Syempre, one of the products of the world's modernization.

But again, pang ilang daang beses ko ng tinignan 'yung drawer ko pero Wala talaga akong mahanap na kwintas.

Jenny, may tawag ka.

Napa-tigil ako sa aking paghahanap ng magring ang wrist-phone ko. Mr. Wayne again! Hindi ko Muna sasagutin 'yan, kailangan ko pang hanapin 'yung kwintas ko.

It's more worth it than answering that fudgy call.

Bumaba ako sa Kama at saka pinindot ang Isa sa mga button sa may right part nito na naging dahilan para unti-unting tumaas and Kama 'ko.

Napa-hawak na lang ako sa aking sintido nang Makita ang nakakalat 'kong damit sa ilalim ng Kama. Mukhang mapapa-gastos ako nito sa Laundry Shop.

Isa-isa ko 'tong pinulot at nilagay sa may tray Kung saan nakalagay ang iba pang mga maruruming damit 'ko.

Nang mapulot ko na ang pinaka-huling damit ay mayroon along nakapang kakaiba sa loob nito. Parang may tali? Yes, Tali nga! Mahaba Kasi 'yung nakakapa 'ko, but it's far from any other kinds of rope. Kum'para sa ibang Tali, mas matigas siya.

Ano Naman Kaya 'to?

Dali-dali akong umalis sa ilalim ng Kama at saka binuksan Ang damit na hawak-hawak 'ko. In my surprise, it was my necklace! Dali-dali ko 'tong sinuot at eksaktong tumawag na Naman ulit si Mr. Wayne.

"Late ka bang nagising, 022?!" Bungad niya sakin matapos Kong pindutin 'yung answer button. Hanggang kailan ba talaga siya magsasalita ng pasigaw tuwing kausap niya ako?! Nakaka-stressed, baka mabasag eardrums ko nito. Masasayang Lang 'yung ganda ko.

"I'm just searching for something more important than you." I answered back. Napa-tikhim Naman siya sa sinabi ko.

"Spill it out," iritadong Sabi ko sa kaniya. Nahahawa na ako sa pagiging impatient night Wayne, my God.

"Your teammates wants to talk to you. They'll just wait here." Simula niya. "I'll hung it up,"

And in a snap, bigla na lang nawala 'yung mukha ni Sir. Napa-buntong hininga na lamang ako, I need to go into that place again.

I quickly went to the comfort room to take a shower. Nang makapasok ako sa look ay inalis ko na any mga damit Kong pantulog at saka nagsalita.

"Warm water and will last for thirty minutes," wika ko. Bigla namang umilaw na green 'yung isang part ng wall.

"Warm water that will last for. Thirty minutes, coming!" Said by the robot inside the comfort room. This wasn't just like a stereotypical robot cause it was installed and fixed inside this comfort room. It's just means na Hindi siya umaalis or gumagalaw. IA ata tawag don? I forgot.

AFTER I took a shower, I immediately went to the right part of the comfort room where I always make my body dry. I pushed the 'Dry' button and the warm air starts to make my body dry.

It only took five minutes for me to dry myself. Kumuha ako ng isang towel sa may cabinet sa may cabinet saka 'ko tinakpan and buo 'kong katawan.

Pumunta na ako sa 'mini walk-in closet to at saka binuksan ang Isa sa mga cabinet doon. Sa cabinet na 'to nakalagay 'yung mga damit na sinusuot namin sa agency. Just like what you have thought, we do have this kind of uniform. And if someone didn't wear the proper one, everyone will be punished.

How shame!

Buti na lang talaga at kumportable ako sa uniform namin. Hindi masyadong maluwag, hindi Rin masyadong masikip.

Nang nakapag-bihis na ako ng maayos ay pumunta all sa harap ng isang malaking salamin, at saka ko tinignan and reflection ng sarili ko. Such a beautiful woman.

Matapos nito ay kinuha ko na 'yung hover board ko at saka lumabas na ng bahay.

Hindi ko na kailangan pang ilock Yung front door gamit and Susi, automatic na siyang naglalocked kapag nasarado na 'yon. Pati na rin kapag Hindi na ako nadetect ng system sa loob ng bahay.

Ibinaba ko na 'yung hover board saka 'ko na ito sinakyan. Hindi ako pwedeng mag paandar nito ngayon nang mabilis dahil sa maraming mga sasakyan ang nasa highway ngayon. I need to be careful this time. Ayoko ring madungisan 'yung maganda Kong pangalan.

Pagdating ko sa Noble Highway ay lumiko ako sa may isang eskinita doon at saka huminto ng panandalian. Pumadyak ako nang dalawang beses at saka tinuloy na 'yung pagpapa-andar ko sa hover board ng mas mabilis.

Ilang segundo lang ang tinagal ng pagpapa-andar ko dito. Nakarating kasi ako agad sa harap ng gate number five.

Just like what I did yesterday, I just drove it slowly but surely. Dito talaga ako laging nagatagalan eh, nakakainis Naman.

"Agent 022 went inside the Gate 1," Pagkatapos magsalita ng robot na 'yon ay 'binalik ko na 'yung bilis ng hover board kanina. Kailangan 'ko ng bilisan. Baka magalit na naman 'yong si Sir Wayne at ako pa ang pag initan n'on.

Dahil sa bilis ng pagpapatakbo 'ko, ay agad din akong nakarating sa entrance ng Agency. Gaya ng dati, kinuha na nung machine 'yung board ko.

Pumunta naman na ako sa Lisetos room. Kahit na Hindi sinabi sa akin ni Sir, Alam 'kong doon Lang sila maghihintay sa akin. Doon kasi laging naghihintay si Sir kapag may sasabihin siya or whatever.

Pagtapat ko sa room na may 'Lisetos room' ay napa-buntong hininga na lamang ako. Agad na nagscan ang system at saka it bumukas.

Nang mabuksan ang pintuan at bumungad sa akin ang apat na taong naka-upo sa isang set ng upuan. Tatlong naka-upo sa sofa na nakaharap sa akin, at isang lalakeng nakaupo sa isang single na upuan---na nakatalikod sa akin.

"You're late again," A familiar monotonous voice said. Heto na naman siya! Tch.

May pinindot si Sir sa seat niya at biglang may lumitaw na upuan sa may gilid ng sofa. Agad naman akong umupo dito at saka inayos ang postura ko.

Nang maka-upo ako at isang tahimik na sandali Ang nangyari. Walang ni-isang nagsalita. But not me, I try to crack the silence by giving a question.

"So what is it?"

Nagka-tinginan naman sila Xenon, May and the Bangsy-boy.

Tumikhim bigla si May at saka siya umupo ng tuwid. "Ah. Sir, pwede po ba kaming mag usap-usap na apat? It's a private thing about our mission. Baka po ma-out of place lang kayo sa usapan namin."

"Oh. I see," tumayo na si Sir at saka pumunta sa harapan ng pintuan. "Just call me if you need something or whatever," dagdag pa niya, pagkatapos ay tuluyan ng lumabas ng kwartong 'yon.

"Here it is!" Masiglang sigaw no Xenon. Mukhang excited siya ah? Ano Naman kayang naisip ng isang 'to?

Napansin naman niya ang pagkaka-kunot ng mga noo naming dalawa ni May kaya tinuloy niya na and nais niyang sabihin.

"It's about our mission." He began. Ngunit mas lalo pang kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. "We already identified what will be our problem inside the Metropolitant City. . . And, we will have a Horrendous Task to solve with,"

To be continued...

UNEDITED