webnovel

NEXT SPRING (Tagalog)

A woman in a white dress. Hands and feet both tied in a shackles. Battered completely from limbs to limbs. It's was a beautiful day to die Infront of the people that mocked and disrespected her existence. Her tears dried up after crying all night on her cell. But she had no choice but to she accepts her fate, that her time is finally over.. As long as her treasures escaped and live for her as a promise.. The memory is painfully precious it's coming back to her fleeting on an instant.. She was tortured. Until she can't even stand and defend herself. She was drowning on her own blood. Stained on her dress that was sewed by her beloved man. She was the last of her kind. And her family hunts down, her home was burnt to the ground. Beheaded and enslaved. She deviated and it was painful for her to accept that it will be the last time she'll see her family again. She was captured, so that her husband and her child would flee. No one knows she bares a child. Thought that she's the last. And it's enough for her even she'll be no longer stay as her mother, soon will be part of the earth. She kneel down and glance upward. The birds were flying on the sky. The man unsheathed his sword and he let him as she began to pray. As she stop she leaned and gave him a sign.. and from that moment her breath ceased

FAHRINAALI · Kỳ huyễn
Không đủ số lượng người đọc
25 Chs

CHAPTER 2

S A K U M I

She's so fast and I think I left my flesh behind me. She jumped on an alley and hid at the corner. Peering from behind the wall, We hid as i felt her body trembling.  I tried to swallowed the exclamation that trying to get out of my throat and calm myself but yet i'm about to lost conscious. Shaking like an idiot.

As he past us. We both sighed in relief. My hands are shaking as she put me down, I  melted and kneeled on the ground. I take a glance on sakuri and she grin at me with guilt and sorry for what she cause lately on the tavern.

I take a peeped at the direction on where the man pass and the place is clear, we went to the opposite direction.

➖➖➖

"CIARA! CIARA!"-tawag ko sa mga nadadanan kong floria at marami ring kagaya ko na bloomix at ang gaganda din nila. I stop sakuri for a while and climb down and asked the girl who seems in a hurry  "Miss, kilala nyo po ba si Ciara.."

I saw her flabbergasted; wrinkling her forehead like I was insulting someone or say something that didn't please her. Even I was shocked on her reaction  "How dare you panget! Called her Lady Ciara!!"

"Oh sige, sige lady ciara"-She keeps on talking and talking. I Finally realized  that woman are really annoying especially these one over here. It's deafening, but I tried not to acknowledged her. I fumbled on my bag and grabbed my muffin and shove it in her mouth to stop her from talking.  Nabulunan siya bigla at umalis na kami agad ni sakuri baka kase magsumbong kailangan ko rin umalis. Nagtatanong lang nga e daming dada. Oo na panget na ako wag na paulit ulit nakakabingi. Nakakasakit na sila ng damdamin.

Big deal ba sa kanila ang pinanganak na kakaiba? Mas panget naman kung magkamukha at may kapareha. I couldn't bare to see it. It's way creepier to see there a lots of me around.. it's beautiful to be born unique but in the eyes of many it's not that what makes the world unfair.

We loiter the place and I just couldn't help but to amazed; astonished by the displayed star lantern and soon will be released. And I can't wait for the firework display. Magpapaputok sila mamaya kitang kita ko ang paghahanda ng mga ito sa bawat bahay na nadadaanan ko. Grabe di ko alam na ganito pala ka enggrande ang pagwewelcome sa mga royal blood. Wonder anong kaharian kaya ang mga iyon.

"Lady ciara! Lady ciara!"-sigaw ko and I saw an old lady jasmine floria waving her hands. We stop on her direction. Binaba kolang ang ulo ko habang nakakapit sa balahibo ni Sakuri "Yes po?"

"Si lady ciara kamo ang hanap mo hijah? Isa kang bloomix?"-bilis akong tumango antok na nga rin ako maghahating gabi na at lima pa ang di ko nadedeliver patay talaga ako neto kay mama. " Ah kaya pala di mo kilala. She's a daughter of a Peony duke in the Castle of the pixies. I had received a news that she was furious. Baka ikaw yung hinihintay niya"-dugtong pa ng matanda na kinalunok ko sa takot.

Napadasal nalang ako kase isa palang royal ang taong to. No wonder grabe ang dada nung gunggong na gumamela na iyon sakin. Maganda sana kaso yung ugali sakit sa pwet. Nagpasalamat ako at tinuro niya lang sakin ang daan at umalis na kame. We followed the topaz trail and lead us to the palace gate. Which guarded by the Iris soldiers. Their heights are no joke at napakalaki ng kanilang katawan. I wanna praise those muscle. Kaso dugyot ako at lanta. Amper!

Bumaba ako kay Sakuri at tinutukan agad nila ako ng sandata nila na kinaupo ko at nabitawan ko Ang box na hawak ko "Don't kill me i'm looking for lady ciara!"-sabi ko na namamaluktot sa takot at nagtawanan sila sakin. I pouted as they do that. Inabutan ako ng kamay ng isang guard at isa siyang Iris flower and his different from those, His white iris fluer. He has those innocent eyes. I find him attractive marami mababaliw na floria sa kanya.

Pinagpag ko ang damit ko at inilahad niya ulit ang kamay niya at napakunot noo naman ako. "Papel"-aniya at inabot ko naman na nakatameme. "Sige pasok kana"-tumabi silang lahat at binigyan ako ng daan, lumakad lang ako at sumunod lang si sakuri at tiningnan ang mga laman ng box kulang nalang sirain na nila. Lagot talaga ang mga to sakin.

"Sakuri am I dreaming? i'm in the palace now! Slap me pleas--"-napigilan ko ang sinabi ko ng makita kong inangat niya ang kamay niya para sampalin ako "Don't"

"Ikaw nagsabi"

Naglakad lang kame at napakaraming tao sa paligid at nahiya ako sa suot ko.

Nagbow lang ako sa mga ito para hindi na naman nila sisigawan gaya nung una na wala daw ako respeto. "Excuse me, I'm looking for lady ciara"

Tinaasan ako ng kilay nung babae at nagtsismisan sila. Naannoyed na nga ako pinagkakaisahan nila ako. Ugh bullies are stupid people "Dun, pasok kalang sa palasyo"-sabi niya at tumango lang ako "Pwera nalang kung papasukin ka hahahah"

I just take a deep breath and blink my eyes several times. Not because I was affected with those words. It hurts but I know someday I'll get through this. " Deep breath find Lady Ciara and be able to go home safe.."-bulong ko sa ere and sakuri lick my face and bunting me to cheer me up. Alam na alam niya kung malungkot ako, even the world againts me I still blessed with sakuri as my friend.

I shouldn't be offended by those arrogant. Napakaliwanag ng paligid at magagara ang mga panunuot nila at sinampal ako ng kahirapan. Lumapit ako sa bantay ng malaking pinto at naririnig ko ang mga pagaspas ng mga pakpak sa loob.

"I'm here to deliver lady ciara's gown"

Chineck pa nila bago ako pinayagang pumasok. Pinagbuksan nila ako ng pinto at napasinghap ako sa bumungad saking paningin. Ito ang unang pagkakataon na makakita ako ng Pixies na kinukwento lang ni mama sakin gabi gabi. Yan ang tawag namin sa mga paro paro. Sila ang pinakamataas na uri bago ang mga bulaklak na gaya namin. Sila daw ang kumukuha ng pollen which they are attracted to bright flowers and they help us to reproduced. Di lang flowers kundi kami rin mga bloomix na seed. Kaya royalties din sila kung tutuusin.

I wish I was born like them para naman makakalipad ako at makapunta sa lugar na di ko pa napupuntahan.

"Hoy!"-sinindot ako nung guardia at napaflinched ako "Bat tunganga ka dyan andun ang kapatid ni lady ciara, magtanong ka sa kanya or her fellow florishia then scram"-turo niya sa isang bloomix. Gosh florishia? Royal blood lahat sila dun! Lahat sila bloomix pansin ko dahil lahat ng bloomix ay maliit pa ang bulaklak. Their sumptuous. Life is unfair.

Lumapit ako at muntikan akong maslide dahil sa dulas ng sahig nila. Nakaupo siya kasama ang ibang mga bloomix. Nagbow ako at sakto naman ang pag untog ng ulo ko sa isang bloomix na katabi niya na kakatayo lang. "Oh sorry"-pagpapatawad nito at di Ako makapaniwala. She just apologize to me

"Dasha wag ka magsorry dyan. She's just a commoner"-tugon ng isang iris flower.

"Its okay Irish Jane kasalanan ko naman tingnan mo oh, bukol niya"-natawa lang ang iba at tinakpan kolang ang bukol ko. Parang nawala ako sa katinuan ng nakatigtig lang sa kanyang pangkaraniwang ganda.

"By the way bat ka nandito may hinahanap kaba?"-tanong niya at tinuro ko yung kapatid, na walang pake at kumakain ng dessert kinulbit niya ito at lumingon naman siya sakin na nakataas ang kilay "What?" inis na tugon nito

Taray! Those raising eyebrow's are such a pain in the ass.  "I have delivered your sister's gown--"

"Oh, she out a minute ago waiting for you.  Just asked the maid. Then shoo. I'm allergic to beggars"

"Cira don't do that"-saway ni dasha sa kanya at she just ignored it and cira roll her eyes balls at me. Minsan parang gusto ko nang patulan ang mga bullies. Pero parang laking problema rin sakin kase mga florishia ang kakalabanin ko.

"Don't take it seriously miss--"-she was flummox because of my appearance. Even I too. Bloomix knows their identity but mine? Still confusing. "Mabait siya sadyang mataray lang talaga ang dating. Nasa garden lang si Lady Ciara just ask the maids para dika mawala sa palasyo okay now off you go.."-mahinahong wika ni lady dasha sakin at sinalo ko ang tumagatak kong laway. Di lang maganda mabait pa.

"Okay. Thank you  florishia"-Nagbow lang ako and leave them. Yun ang tawag sa mga bloomix na royal blood. Floria naman sa mga normal kagaya kong commoner.

May mga maid na nakatayo sa bawat wall at yung iba naglilinis at nagdadala ng pagkain. "Amhp excuse po miss maid--"

"Fluerdem"-pagpapatuloy niya "Yan ang itawag mo samin. Dear bloomix only florishia can call us that"

Fluerdem ang ganda naman ng tawag kesa maid. "Miss fluerdem. I was looking for lady Ciara po. Nagdedeliver po ako ng gown niya"-tanong ko sa babae

"Right this way please dear bloomix"-aniya at mala elegante ang paglalakad niya taas noo di tulad ko dugyot at parang di babae. Nagstop siya sa pinto at nakikita ko ang mga makukulay na ilaw "Nandyan si lady ciara"

"Thank you"-nagbow ako ulit at bumaba ng hagdan na at napakalambot ng damo.

Napakalawak at napasigh nalang ako at nanlulumo na. Naglakad lang ako sa trail para naman di ako mawala kase may mga matatas din bushes. Nakatingin lang ako sa mga garden na may kakaibang hugis at desinyo. Sa di kalayuan may narinig akong boses na kumakanta at napangiwi ako kase ang panget pakinggan.

Sinundan kolang ito at pumulot ng kahoy para kasing hayop na nawawala sa katinuan ang naririnig kong boses.

Dahan dahan akong lumapit at napangiwi ako kase parang dudugo ang tainga ko sa boses nito.

Napasilip ako at may nakita akong babae na may hawak na guitara. Ang ganda rin niya. Akmang lalapit na ako ng kumanta ito bumagsak ako sa kinatatayuan ko di ko inexpect sa kanya pala yung boses na narinig ko

"Maganda boses ko diba?"-pangunguna niya at napatango ako ng sapilitan. Sa totoo hindi talaga pagdasal nalang kita kung may singing contest sa palasyo. She sang again and I faken smile and clap. I think she needs to know. But wag nalang hayaan kona ang fellow florishia ang magsasabi. Or baka alam na nila pero support lang talaga sila sa kaibigan nila. She sing again and again at napipiyok na siya minsan, sinusubakang abutin ang mataas na nota at kaunti nalang puputok na ang taynga ko.

Nang matapos siya parang sinalo ako ng kalangitan dahil muntik nakong mamatay sa boses niya. She reach her hands on a tea and I look around with wonder. Bat siya nag iisa rito? Pero sabagay kung ako ang tatanungin di ako tatambay dito.

"I came to deliver these to yo--"

"You little wench! Your the one who made me loose a petal!"-bulalas niya sakin. She has a big mouth too. Maganda siya pero mas maganda parin si dasha.