0198 - หินเวทมนตร์ต้องห้าม

บทที่ 198 หินเวทมนตร์ต้องห้าม

ขาไป ไปห้าตัว และในส่วนของขากลับนั้น เกาเผิงกำลังเดินทางพร้อมกับสัตว์อสูรหกตัว

เกาเผิงหันไปมองเป็ดอาดาแมนเทียมที่เดินเตาะแตะอยู่ด้านหลังสุดของขบวน

ภายนอกอาจดูเป็นเป็ดธรรมดาๆ มีเพียงเกาเผิงเท่านั้นที่รู้ว่า ความสามารถที่แท้ของมันคืออะไร

จากนั้นเกาเผิงก็เริ่มสงสัยว่าเขาจะสามารถพบสัตว์อสูรที่ทรงพลังแบบนี้ในป่าได้อีกมั้ย แต่เกาเผิงคิดไปคิดมาเขาก็สลัดความคิดนี้ทิ้ง

เขามีสัตว์อสูรเยอะมากแล้ว เขาไม่คิดว่าจะสามารถเอามาเลี้ยงได้อีก

นอกจากนี้ หากออกไปเดินทาง เขาก็ต้องยกโขยงพวกมันไปทั้งหมด หากมีสัตว์อสูรเยอะกว่านี้ ภาพที่ออกมาต้องดูแปลกๆ และชาวบ้านชาวช่องต้องแตกตื่นทุกครั้งที่เขาไปไหนแน่ๆ

และแล้วเขาก็เดินทางกลับมาที่เมืองหยูโจว เขาตรงไปที่บ้าน เมื่อไปถึงเกาเผิงพบว่าคุณตากำลังนอนอยู่ที่เก้าอี้ชายหาด ข้างๆ ริมทะเลสาบ

“โอ้ เสี่ยวเผิงกลับมาแล้วรึ” จีฮันอูถอดแว่นตากันแดดออกและลุกขึ้นเดินไปหาเกาเผิง “เข้ามาในบ้านก่อนสิ เดี๋ยวตาจะทำซุปไก่ของโปรดของหลานให้ทาน”

เกาเผิงมองไปที่ตะกร้าที่อยู่ข้างๆ เก้าชายหาด ข้างในมีปลาจำนวนหนึ่งอยู่ในนั้น