webnovel

MASKARA

Tác giả: ariazmo
Hiện thực
Đang thực hiện · 2.2K Lượt xem
  • 14 ch
    Nội dung
  • số lượng người đọc
  • N/A
    HỖ TRỢ
Tóm tắt

Tik tak. Tik tak. Tanging tunog ng orasan ang nangingibabaw sa tahimik na bahay—isang tahimik na nakakabingi, na para bang bumabalot sa bawat sulok ng silid. Parang musika ito ng kawalan, ngunit imbes na paginhawahin, lalo lamang nitong pinapalakas ang kabog ng aking dibdib. Tik tak. Parang pinipiga ang aking puso, bawat segundo, bawat saglit, paulit-ulit, na tila pinapaalala ang bigat na matagal ko nang dinadala. Hindi ko na kayang pigilan pa. Kumawala na ang aking mga luha, kasabay ng hiningang tila mabigat na bato sa aking dibdib. Bumagsak ang mga patak na parang ulan sa pisngi kong hindi na sanay ngumiti. Minsan naiisip ko, paano nga ba ako napunta sa ganitong sitwasyon? Ang sakit—nakakapaso, nakakasakal—hindi ito basta lungkot lang, kundi isang matinding kalungkutan na nagpapahina sa aking mga tuhod. Araw-araw, pilit akong bumabangon, pilit tinatawid ang mga oras, pero habang ginagawa ko ito, lalong lumalalim ang sugat. Nasasaktan ako, hindi lamang dahil sa mga nangyari, kundi dahil sa awa ko sa aking sarili. Sino ba namang hindi maaawa kung araw-araw, pinipilit kong ngumiti kahit wala nang natitirang dahilan para sumaya? Ngunit kahit anong mangyari, kahit anong sakit ang idulot nito, isa lang ang sigurado ko: Ikaw at ikaw lamang ang aking mamahalin. Walang makakapalit sa'yo. Sa kabila ng lahat, sa kabila ng mga gabing binubulabog ng tahimik na pag-iyak, ikaw pa rin ang laman ng puso kong durog na durog na. Hays… Nawa’y dumating ang araw na ang tik tak ng orasan ay maging musika ng pag-asa. Pero sa ngayon, ito muna ang aking mundo—isang tahimik na silid, isang pusong nagdurugo, at isang pagmamahal na kahit kailan ay hindi ko kayang bitawan.

Thẻ
4 thẻ
Chapter 1CHAPTER 1

Damian's POV

Tahimik kong pinagmamasdan ang kalawakan mula sa bintana ng opisina. Ang mga ilaw mula sa mataas na gusali ng lungsod ay kumikislap na parang mga bituin, ngunit kahit anong tingin ko, hindi ko maialis ang aking isip sa kanya—ang babaeng nagbibigay liwanag sa mundo kong puno ng pormalidad at kasinungalingan.

Ako si Damian Villacorte, mula sa isang angkan ng mga mayayaman na kilala sa mundo ng negosyo. Malaki ang pangalan ng pamilya ko, kaya't mula pagkabata, itinatak na sa akin ang mga dapat at di dapat gawin. Sa edad na tatlumpu't dalawa, hawak ko na ang isa sa pinakamahalagang posisyon sa kompanya ng aming pamilya—isang larangan na punong-puno ng kompetisyon, intriga, at responsibilidad.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, ay may lihim akong tinatago. Sa araw-araw na pumapasok ako sa trabaho, hindi bilang Damian Villacorte na nasa itaas ng kaukulan, kundi bilang Damian Rivera—isang simpleng empleyado na walang kinalaman sa marangyang mundo ng aming pamilya. Mahirap mag panggap lalo na't sanay Ako sa karangyaan. Sa loob ng mga pader ng kompanya, walang nakakakilala sa totoong pagkatao ko, at iyon ang gusto ko.

Ang dahilan? Siya.

Siya na may payat na pangangatawan, hindi kasing-sexy ng mga babaeng sanay akong makasalamuha, ngunit ang saya sa kanyang mga mata ay mas makapangyarihan pa sa kahit anong yaman. Petite siya, maliit ngunit hindi mahirap mapansin. Parang may sariling liwanag ang kanyang presensya, parang iniimbita ka nitong tumingin at manatili. Tuwing maririnig ko ang kanyang halakhak, pakiramdam ko'y para akong nadadala sa ibang mundo—isang mundong mas simple, mas totoo, at higit sa lahat, malaya.

"Tapos na ang mga papeles para sa board meeting bukas, sir," bati ni Franco, ang aking personal assistant na isa rin sa iilang nakakaalam ng aking lihim. Tumango lang ako habang iniabot niya ang folder. Isa si Franco sa mga maaasahan ko—alam niya kung kailan tatahimik at kung kailan magsasalita.

"Salamat," sagot ko, ngunit ang isip ko ay bumalik sa kanya.

Hindi ko pa rin makalimutan ang unang beses na nakita ko siya. Noon, abala ako sa pag-aayos ng mga dokumento nang bigla siyang pumasok sa pantry, may dala-dalang tasa ng kape. Magulo ang buhok niya, halatang abala rin sa trabaho, ngunit ang mga mata niya'y puno ng sigla. "Ang ganda ng araw!" sambit niya, kahit wala naman siyang kausap. Mula noon, hindi na siya nawala sa isipan ko.

Tuwing umaga, inaabangan ko ang pagpasok niya, ang maliit niyang ngiti, ang banayad na tunog ng kanyang tinig habang nakikipagkwentuhan sa mga katrabaho. Hindi siya aware sa atensyon na binibigay ko sa kanya, at iyon ang dahilan kung bakit lalo akong naakit.

Hindi siya tulad ng ibang babae. Wala siyang pakialam sa pera o posisyon. Ang simpleng bagay ay nagpapasaya sa kanya—isang masarap na kape, isang magandang umaga, o simpleng kwentuhan. Para sa isang tulad kong nabubuhay sa mundo ng marangya at komplikado, siya ang naging pahinga ko.

Ngunit sa kabila ng lahat, may takot akong nakabaon sa puso ko. Paano kung malaman niya ang totoo? Paano kung malaman niya na hindi ako ordinaryong empleyado? Mawawala ba ang liwanag sa kanyang mga mata kapag nalaman niyang isa ako sa mga taong ginagalit ng mga tulad niya—mga boss na nasa itaas ng sistema?

Huminga ako ng malalim at tumingin sa sarili kong repleksyon sa salamin. Damian Rivera o Damian Villacorte, alin ang totoo? Ang alam ko lang, sa ngayon, kaya kong maging Damian Rivera, ang lalaking handang gawin ang lahat para makilala siya nang mas malalim.

At baka, balang araw, maglakas-loob na akong sabihin sa kanya ang lahat. Ngunit sa ngayon, sapat na ang makita siyang masaya—kahit mula sa malayo.

Bạn cũng có thể thích

Wedding Ring (Original)

Every fairytale has its ending. And in every ending, there's a wedding, and uh, a baby. But mine was different, it begins with how everything ends. A wedding. My name is Bryan. And I met the most beautiful, graceful and enamoring woman with exquisitely shaped features I have ever seen in my entire life. Just like how piercing and fiercely her eyes are, my mind was easily subdued, my heart instantly surrendered and simply pointed her. But what makes her contrastive is her title. She's called the "TIGER WOMAN OF ASIA". She's not a mafia member nor justice seeker but rather the most successful businesswoman on her young age in leading and expanding their prestigious and well-known corporation around the world. But I’m just a young man who never had a girlfriend, was new to his newly founded restaurant and thought that his life was meant for his dreams alone. And my fate got entangled with her when she proposed---- no, ordered me to marry her. For real. But the moment our baby was brought into this world, she left it in my care and vanished without a farewell. Now, how can I face a new chapter of my life being a newbie father of this adorable baby girl, a husband to a cold-hearted and dominant woman, stranger to a new and whole different lifestyle, and prisoner of family rules in this luxurious and enormous villa? Does the wedding ring symbolize only as an ownership of a claimant or is it beyond that line that none of us have ever crossed before?

IAMLARRAINE · Hiện thực
Không đủ số lượng người đọc
13 Chs

số lượng người đọc

  • Đánh giá xếp hạng tổng thể
  • Chất lượng bài viết
  • Cập nhật độ ổn định
  • Phát triển câu chuyện
  • Thiết kế nhân vật
  • Bối cảnh thế giới
Các đánh giá
Ôi! Bạn sẽ là người đánh giá đầu tiên nếu bạn để lại đánh giá của bạn ngay bây giờ!

HỖ TRỢ