PROLOGUE

"ALEX OPEN THE DOOR!!!"

All i want is to stop living since matagal na ako sa mundong ito habang hawak ang isang bote puno ng kemekal na siguradong ikakamatay ko sa loob ng lab, sabay tinging sa isang sasaking nagmamakaawang buksan ang pinto.

" thank you "

habang nakatingin ako sa isang bote, napatawa nalang ako for a hundred years that ill been living ngayon ko lang natanto na this is it, finally i will be with my love ones , samantalang patay na sila, at ako nabubuhay pa sa misirableng mundong ito. Masasabi ko ngang nabuhay tayo sa wala, at mamatay tayo sa wala, . I'll been misirable to find the way to kill me, well since i am immortal that made by the scientist hundred years ago, they made an soldier that killed of hundred people, wala narin kaming pinagkaiba sa mga kriminal na pinapatay namin, nagiging puppet kami ng genesis which is the liberty they say which is corrupted.

Habang nakatingin sa malayo, pinikit ko nalang at ininom ang laman ng hawak ko na may ngiti sa labi na nasasabing malaya na ako sa kadiliman. Hangang naririig ko ang boses ng isang lalake na may buong pagalala, at lungkot.

"  I LOVE YOU ALEXANDRA, dont leave me......"