CHAPTER 6

"I'm sorry for being late Mr. Jackson." hinging paumanhin ko. Tumango naman ito at pinasadahan ng tingin ang kabuoan ko. Nakasuot lang ako ng sweater at jeans. Tinatamad ako maghanap pa ng ibang damit kaya ito na lang. Ito kasi ang una kong nadampot sa dresser ko. I saw him smirked at what he saw.

Nakakahiya naman na pang-casual lang ang suot ko samantalang siya ay professional ang itsura dahil sa suot niya na longsleeves at coat. Pero okay na rin nasa private room naman kami ng isang restaurant.

"It's okay Ms. Elettra."

"Pasensiya na talaga. Sobrang traffic pati." paliwanag ko pa. He just nodded and looked at me. "May dumi ba sa mukha ko?" sabi ko habang kinakapa ang mukha ko at inaayos ang buhok kong nakalugay.

"Wala naman. You look sick." Hala? Pansin niya pa yon? " Sobrang namumula ang ilong mo, may sipon ka ba?" he concluded.

Concern eh?

Sasagot na sana ako ng nabahing ko at dali-dali niya naman akong inabutan ng panyo niya. "I guess I'm right." he said.

"I'm sorry. I was just not feeling well when you called me." hinging paumanhin ko.

"No it's okay. I'm the one who should apologize to you for asking you to meet me when I don't even bother to ask you if you're feeling alright. I'm sorry. Maybe we should just re-schedule this in some other time. When you're finally not sick."

Dali-dali naman akong umiling sa sinabi niya.

"No Mr. Jack--"

"Just call me Holt." he said.

"No Mr Jack-- I mean Holt. Let's just continue. And it's not your fault. It doesn't matter if I have a flu right now. Let's just finish this thing." I said while having a difficult breathing. because of my flu.

Tsk.Sumabay pa itong sipon na 'to.

"Okay if you insist." pagpapaubaya niyang sabi.

Gustong-gusto ko na siyang kausapin. Itatanong ko sa kaniya kung siya ba yung tumulong sa akin nung nawalan ako ng malay kagabi. And maybe he can answer me about my weird dreams.

Maybe after talking about business may time pa para mapagusapan namin iyong mga bumabagabag sa akin.

"Ms. Elettra? Elettra." pukaw ni Holt sa atensyon ko.

Kanina pa pala ako nakatulala sa kaniya habang naguusap siya tungkol sa mga products na gusto niya sa amin.

"Oh sorry. What is it again?" I apologetically answer him.

"It seems that you're not really feeling well. What's bothering you Elettra? May mali ba sa mga nasabi ko sa products?" he curiously asked.

"No. Nothing I mean. I just want to ask you about yesterday?" I shyly asked. Kumunot naman ang mga noo niya sa sinabi ko marahil ay naguguluhan sa aking sinasabi.

Nagtaka naman ako sa naging reaksyon niya. Bakit parang wala naman akong nakikita sa reaksyon or sa mga mata niya na may alam siya sa nangyari kahapon. Pero kahit na. Involved siya dito simula pa lang nung managinip ako na naandon siya.

"Ikaw ba ang tumulong sa akin kagabi sa labas ng bar? Correct me if I'm wrong pero nakita kita roon. Tama ba? Ikaw ang sumalo sa akin nung nawalan ako ng malay hindi ba?" desperada kong tanong. "Ikaw rin ba ang naghatid sa akin pauwi? How? Can you answer me please?" ubos na pasensiya kong saad sa kaniya na ngayo'y nababakas ang gulat sa mga mata.

"I don't know what are you talking ab---" I cut him off by standing and slamming the table between us. Wala na akong paki kung bastos ang ginawa ko pero napaka-imposible ng sinabi niya. Kitang-kita ko na naroon siya.

"That's bullsh*t Mr. Jackson! 'Wag ka ng magmaang-maangan pa! I saw you there! And...a-and...m-may alam k-ka ba tungkol sa mga p-panaginip ko?! Lagi kang naroon. At hindi ka normal! Now tell me, w-who are you? No..mali pala ang tanong ko. What are you?!" I spat at him.

He calmly stand and fix his suit and looked straight into my eyes making me nervous a little. "You really wanna know who I am and what I am?" he calmly asked that sent shiver to my spine. Oh my god! Wala akong masagot tila ba ako'y napipi na.

"You're right Elettra. I'm the one who helped you last night outside the bar. And to answer your final question I suggest you to come with me." he said and leave.