webnovel
#ROMANCE

HWANGJE-UI IYAGI

Ayon sa Babaylan (Lady Kun Yang) magsisilang ang imperatris ng dalawang sanggol na lalaki isa'y mahina at ang isa'y malakas. Ang kambal ay parang Yin at Yang magkawangis ngunit magkaiba. Ngumiti ang imperador nang marinig na kambal ang isisilang ngunit sumagot ang babaylan di di pa dyan nagtatapos ang yong kalbaryo. Tanong nang imperador ano ang yong tinutukoy babaylan? Taon matapos po kayong mamatay ay mamamatay rin ang isa nyong anak. Mayroong solusyon ba para di matupad ang nakatadna? Wala, walang itinugon. Makalipas ang ilang minuto... Paalam na po kamahalan! (Bow sabay alis) Di lingid sa kaalaman ng hari ay mayroon pang nakaaalam ng kalagayan nya at iyon ay si Yunuko Gen Dal Chi. Nang makasilang na ang reyna pinanumpa ng imperador ang mga naroon na,huwag sabihin na nakaanak na ang reyna at kung ilan ang isinilang at kung sinumang lumabag dito ay mamatay maging buong angkan; gayon nga ang naganap. Nang makaalis na... Pumasok si Yunuko Gen Dal Chi, at sinabi ang kanyang nalalaman. Sinabi nya sa imperador na handa nyang ibuwis buhay nya para lang sa prinsipeng kanyang aalagaan dahil nga naring nya ang sinabi ng babaylan. Kamahalan baka maaaring maiwasan ito kung paghihiwalayin natin ang kambal. Sumangayon naman ang imperatris at imperador bagamat maykurot sa kanilang dibdib kaysa mamatay ang isa. Ang pangalang ibinigay sa kanya ng imperador ay Hwangje ngunit pinalitan ito ng yunuko ng Saeng Chul. Dinala nya ito sa kanila at inalagaan ng magasawa nang buong buhay hanggang sa magbinata. Hanggang isang araw...

1YEOJA1BABAE2GIRL3 · Hiện thực
Không đủ số lượng người đọc
30 Chs
#ROMANCE

EPISODE 4

Anung kinamatay nya?

Siguro inataki!

SC: (Sabihin mo kapag tinanong kung baki namatay sila ay inataki tayo ng mga bandido at sila lang ang tao nung nangyari yun) Magandang tanghali po!

Ah, anong kinamatay nila?

Yunuko Gen: Inataki sila ng bandido nang makauwi ako'y nanginginig sa takot si Buko at Saeng Chul.

(Sinakyan pa ni Saeng Chul.)

SC: Ah, opo to-too po yun. (Malungkot na tinig)

Buko: Ano yung pinagsasabi mo?

SC: Sabi ni ama...

Buko: Haystt si ama!

(Lumipas ang dalwang araw inilibing na ang magina)

Habang naglalakad pauwi...

Yunuko Gen: Magimpaki na kayo nang gamit nyo!

SC: Para saan?

Yunuko Gen: Sa Gyeongju-si dun na tayo maninirahan.

Buko: 😣🥺😭 paano na yung puntod ni ina at yori?

SC: Wag kang magalala dadalawin naman natin sila gusto mo bwan-bwan o taon-taon!😁

Yunuko Gen: ano ba magimpaki na kayo at bukas sa pagputok ng araw aalis na tayo!

Buko/ SC: Ye!

Tik-ti-la-ok! Tik-ti-la-ok!

SC: Hoo! Tapos na ring magluto!

(Appa, Hyeong kakain na!)

Yunuko Gen: Aba! Marunong palang magluto ang prinsipe ko!

SC: Appa bakit mo ko tinatawag nyan samantalang si kuya anak ko... tawagin mo rin akong anak ko, hmm!

Buko: 😑😔😶

Yunuko Gen: Wag na kayong mainggit kung tawag ko sa iyo prinsipe at sa kanya ay anak gayon din ikaw Buko.

Buko/SC: Ye, Appa!

(Matapos kumain ay umalis na sila sakay ng karwahe... isa sa gamit isa sa kanila)

Hinarang ang karwahe... ng dalawang kawal

Sino kayo?

(Lumabas si Yunuko Gen...)

Ah, kayo pala yan Yunuko...

(Lumabas si Saeng Chul...)

Anu ba yan anu't ang tagal mong bumalik ha? (sinabi habang bumababa)