Chapter 9

"SO, you must be Ysabelle Madriaga?" nakangiting tanong ni Aki sa babaeng nakatayo sa harapan niya. Naririto siya ngayon sa isang kilalang restaurant upang kitain ang anak na dalaga ni Mario Madriaga--ang business partner ng Papa niya. Ngayon kasi ang nakatakdang araw na makikipagkita siya sa anak nito. Wala rin siyang ideya kung ano ang itsura ng babaeng ka-date. Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras para alamin pa iyon.

Kiming ngumiti ang babae kay Aki saka tumango. Sinuklian rin niya iyon ng matamis na ngiti saka inakay ito patungo sa mesa nila. Pasimple rin niyang pinasadahan ng tingin ang babae mula ulo hanggang paa. Maganda ang babae. Isang tipikal na anak mayaman kung titingnan. Maganda, maputi, makinis at elegante. Nakasuot ito ng dress pero medyo conservative ang istilo noon. May manggas kasi ito at may kwelyo.

"I'm pleased to meet you, Ysabelle Madriaga. Have a sit," malapad ang ngiti na anyaya ni Aki sa dalaga saka siya humila ng upuan at inalalayan itong maupo.

"Thank you," nakangiti ring tugon nito. "I'm also glad to finally meet you, Akihiro Tetsuya. Anyway, you can me Belle," dagdag pa ng babae saka ini-abot ang kamay sa kan'ya upang makipagdaop-palad.

Mabilis namang inabot ni Aki ang malambot na kamay ng dalaga at saka dinala iyon sa labi para halikan. "You're so beautiful, Belle. Kasing-ganda ng pangalan mo." Tiningnan pa niya ng masuyo ang babae.

Tumawa naman ng mahina si Ysabelle dahil sa sinabi niya. "Bolero ka pala, Akihiro."

"Nope. I'm just being honest," sagot naman niyang kumindat pa rito. Sinuklian naman nito iyon ng isang matamis na ngiti. Napansin ni Aki na pino at mahinhing kumilos ang dalaga, pati na rin ang pagsasalita. Mga katangian na bihira lamang makita sa mga kababaihan sa panahon ngayon. Subalit hindi naman niya hanap ang ganoon sa isang babae. He didn't care what kind of attitude those women had. Basta't nakakasundo niya ang mga ito ay ayos na.

"Thank you for accepting my family's request, Akihiro. It was the happiest night for me to have." Bakas pa sa mukha ng babae ang saya habang sinasabi iyon.

Napangisi si Aki ng lihim pagkatapos marinig iyon. Well, magpasalamat ka dahil maganda ka. Kung hindi, baka nilayasan na kita, usal niya sa isipan habang matamis ang pagkakangiti niyang nakatingin rito. Nagkunwari pa siyang na-flattered sa sinabi nito pero sa loob-loob niya, hindi na iyon bago. Babae naman kasi ang nagkakandarapa para makasama siya.

"Who would ever reject a woman as beautiful as you, Belle? Baliw na lang ang gagawa n'on," aniya saka nagsalin ng wine sa dalawang wine glass. Inabot niya kay Belle ang isa noon. Sumimsim si Aki ng sariling wine habang hindi inaalis ang paningin sa babae. Ito naman ay tila naiilang sa ginagawa niya pero kakatwang hindi rin naman nito inaalis ang paningin sa kaniya.

'Di ako sanay ng nakikipagtitigan lang, sweetie, usal niya sa sarili habang pinagmamasdan ang mukha nito. At mula sa mukha ni Ysabelle ay bumaba ang tingin niya sa dibdib nito na may katamtamang laki. Hmmm, pwede na. . . Ibinaba ni Aki ang wine glass na hawak saka ngumiti ng matamis kay Ysabelle. "Can I ask you, something? pakli niya rito na sinabayan pa ng mapang-akit na tingin.

"Yes, of course."

"Do you like me, Ysabelle?" diretso niyang tanong dito. Ang totoo kasi, nababagot siya sa ganitong setup. Ayaw niya ng romantic date. For Aki, it's just a waste of time. Iisa lamang naman kasi ang patutunguhan noon---walang iba kung hindi sa sex. Kaya bakit pa kailangang patagalin?

"Pardon me?" Halatang nabigla ang dalaga sa sinabi niya pero agad rin niyang napansin ang pamumula ng mukha nito.

Napangiti siya sa sarili dahil doon. "I'll be honest with you, Ysabelle," saad niya at ginagap pa ang kamay nitong may hawak na kopita. Dahilan upang bigyan siya ng babae ng nagtatanong na tingin. "I hate romantic things, Ysabelle," diretso niyang pag-amin. "Let's end this crap, okay? I want to talk with you in private. Can I?" sunod-sunod pa niyang pahayag rito. Ganoon siya ka-straight forward sa mga babaeng nakakasama niya. Hangga't maaari kasi, gusto niyang malinaw ang mga bagay-bagay sa mga ito upang maiwasan ang hindi pagkakaintindihan sa huli. Hindi naman nakapagsalita ang dalaga pero tumango ito saka nahihiya pang ngumiti. Mukhang nauwaan agad nito ang gusto niyang mangyari.

Wala ka pa rin talagang kupas, Akihiro! "Good. Let's go, sweetie," masuyo pa niyang wika saka mabilis na tumayo at inalalayan ang babaeng umalis sa kinauupuan. Tahimik naman itong nagpatangay sa kan'ya palabas ng restaurant.

Pagdating sa parking lot ay ipinagbukas niya ng pinto si Ysabelle. "Get in, sweetie," matamis ang ngiting saad pa niya. Tumango naman ang dalaga saka gumanti ng ngiti. Inalalayan niya itong makapasok sa passengers side pagkatapos mabilis rin siyang umikot sa drivers side saka nagmamadaling umibis rito.

Nagtungo sila sa pinakamalapit sa hotel sa lugar kung saan sila naroon, saka nag-check in. Pagkatapos magbayad at makuha ang keycard ay tinungo nila ang elevator. "Do you really want this, Ysabelle? You know, I won't force you if you don't want to," paninigurado pa niya saka ginagap ang kamay ng dalaga.

Mabilis namang umiling ito na ikinangiti niya. "No. I want this, Akihiro," marahan saad naman nito na sinamahan pa ng ngiti. Dahil sa isinagot ay mabilis niya itong ginawaran ng halik sa labi na ikinagulat naman ito. Subalit ngumiti rin pagkuwan. Agad hinatak ni Aki ang dalaga papasok sa elevator ng magbukas iyon. Maswerte namang sila lamang dalawa ang sakay ng mga oras iyon.

Aaminin niyang nagising na ang pagnanasa niya sa katawan ng mga sandaling iyon, gayon din ang pagkabuhay ng alaga niyang si Polaris. Kung kaya't hindi na niya napigilan pa ang sariling yumapos kay Ysabelle at binigyan ng nag-aalab na halik. Hindi naman siya nabigo dahil agad naman itong tinugon ni Ysabelle. Gumanti rin ang babae ng mainit na halik. Lalong nagsidhi ang pagnanasa niya sa babae kaya naman sinadya pa niyang idikit rito ang pang-ibaba niya upang maramdaman nito ang kahandaan niya.

"He wants you, sweetie. . ." saad niya sa pagitan ng kanilang mga halik. Sinadya pa niyang gawing husky ang boses pagkasabi noon. Napangiti naman ang babae at saka ikinawit ang dalawang braso sa leeg niya. Nagsalo sila sa isang mainit na halik na tila ba wala ng bukas pero naantala iyon ng tumunog ang elevator at bumukas. Kapwa nila habol ang hininga ng magbitiw at tunguhin ang labas. Hawak-kamay pa nilang tinungo ang numero ng kanila suite.

Nang makita ang silid ay mabilis na binuksan ito ni Aki gamit ang key card. At nang bumukas ay wala siyang inaksayang sandali. Pinangko niya si Ysabelle papasok sa loob saka isinara ang pinto gamit ang isang kamay. Mabilis niyang tinungo ang kwarto habang karga ang babae. Pabato niyang ibinaba si Ysabelle sa king size bed saka pilyong ngumiti rito. Napatili naman ang babae dahil sa ginawa niya subalit bakas sa mukha ang kasiyahan.

"I really want you, sweetie. . ." pilyo pang saad niya habang mabilis na tinangtanggal ang butones ng suot niyang polo. Nang matanggal ay agad rin niyang isinunod ang itim na slacks hanggang sa brief na lamang ang natira sa kan'ya. Lumantad tuloy sa babae ang alaga niyang buhay na buhay na ng mga oras na iyon. Malapad naman ang ngiti ni Ysabelle nang makita iyon. Tila rin nawala ang hiyang nararamdaman ng babae kanina lamang.

Nagmamadaling sumampa si Aki sa malambot na kama saka hinila ang babae upang bumangon, pagkatapos ay binuhat niya ito upang maupo sa kandungan niya. Mabilis rin ang mga kamay niya habang hinuhubad ang bistida na suot nito. Nang maalis niya ang damit ng babae ay lumantad ang maputi at makinis na katawan nito. Dahilan upang lalong magsidhi ang libido niya. Pakiramdam niya ay may isang halimaw na nagising sa kaloob-looban niya. Iyong uri ng halimaw na hindi titigil hangga't hindi nakatitikim ng sariwang laman.

Ekspertong kinalas ni Aki ang pagkaka-hook ng bra ni Ysabelle kaya naman na-expose sa kan'ya ang may katamtamang laki na dibdib nito. Napangisi pa siya ng makitang namula ang mukha ng dalaga. "Bakit ka nahihiya? It's beautiful. . ." anas niya saka pinaliguan iyon ng halik kasabay ng marahang pagmasahe sa mga iyon gamit ang dalawa niyang kamay.

"Oh, shit!" malutong na mura ni Ysabelle dahilan upang lalo siyang manggigil. Pinagbuti pa niya ang ginagawa habang panay naman ang pag-ungol ng babae sa pagpapala niya sa mga dibdib nito. Nang magsawa ay marahas niyang kinabig ang babae upang mahiga sa kama saka niya hinubad ang natitirang saplot nito.

"I want to taste it, sweetie," usal niya habang nakatunghay sa magandang pagkababae nito. Hindi siya sinagot ni Ysabelle. Sa halip, basta na lamang nitong hinablot buhok niya saka isinubsob roon. Hindi naman niya maiwasang mapangiti sa inasal ng babae kaya naman lalo siyang ginanahan. Pinagpala niya ang korona nito gamit ang kamay niya at bibig.

"Ugh! Fuck! I love it. Akihiro. . ." ungol ni Ysabelle saka lalo pa nitong isinubsob ang mukha niya sa pagkababae. Inalalayan din niya ang mga hita nito at isinampay sa magkabilang balikat niya upang walang sumagabal sa pakay na korona. Ipinagpatuloy niya ang ginagawa hanggang sa ilang sandali pa. ay maramdaman na niya ang panginginig ng babae, senyales na naabot na nito ang kasukdulan.

"Oh, sweetie. . . You make me crazy," hinihingal pang usal nito sa kaniya ng magpantay ang kanilang mga paningin. Pilyo naman siyang ngumiti rito at ginawaran ang babae ng mabilis na halik sa labi.

"It's payback time, sweetie. . ." malapad ang ngiti pa niyang anas sa babae saka mabilis itong binuhat at ipinaibabaw sa kaniya. Siya naman ang nahiga habang nakatunghay sa hubad na katawan nito. Agad namang kumilos si Ysabelle sa ibabaw niya saka hinubad ang kaniyang saplot. Napangiti pa ng pilya ang babae ng makita ang alaga niya na tila isang ahas na handa ng manuklaw.

• • •

"ANG sabi ko kasi sa'yo, h'wag ka nang tumuloy. Tingnan mo ang inabot mo sa Maynila? Muntik ka pang mapahawak," galit na sermon kay Kiah ng matalik niyang kaibigan na si Carlos. Nasa bukid sila ng mga sandaling iyon at nakasilong sa puno ng kayomito kung saan madalas silang naglalaro no'ng bata pa.

Napanguso siya sa kaibigan. Sabi na nga ba niya't pihadong magagalit ito matapos nitong marinig ang totoong sinapit niya sa Maynila. Maging ito kasi ay tutol rin sa pagluwas niya noon. Masyado lamang daw magulo ang lungsod at maraming pagsamantalang tao. Ngunit hindi siya nakinig at itinuloy pa rin niya ang balak.

"Ipangako mo, Carlos na hindi mo iyon ipagsasabi kay Nanay. Ayaw kong mag-alala pa siya. Isa pa, mabait naman ang amo ko. Wala na kayong dapat ipag-alala pa."

Narinig niyang bumuntong-hininga ang kaibigan senyales na hindi nito gusto ang sinabi niya. Pero kilala niya si Carlos. Alam niyang mapagkakatiwalaan niya ito. "Sige, pumapayag ako pero sa isang kundisyon," saad ng lalaki na ikinamaang niya.

"Kondisyon? Ano naman iyon?"

"Pakasalan mo ako."

Hindi siya makapaniwala sa narinig. Muntikan pa nga siyang mahulog sa kinauupang ugat ng puno dahil sa matinding pagkabigla. Nanlalaki ang mga matang pinagmasdan ni Kiah ang kaibigan at saka kukurap-kurap pa na tila nanaginip. "A-anong k-kasal? Wala naman t-tayong r-relasyon, hindi ba?" nauutal pa niyang tanong rito.

Seryoso naman siyang tiningnan ni Carlos bago sumagot. "Hindi naman para sa'yo lamang iyon kung sakali, Hezekiah. Pati na rin kay Nanay Rebecca at sa mga kapatid mo. Kaya ko kayong suportahan. Kaya ko ring pag-aralan ang mga kapatid mo, Kiah. Para ito sa kinabukasan ninyong magkakapatid."

Hindi malaman ni Kiah ang isasagot sa mga narinig. Samut-sari rin ang nararamdaman niya kay Carlos ng mga oras na iyon. Totoong mabait si Carlos, maginoo at gwapo rin naman. Bukod pa roon, ang pamilya nito ang pinakamaalwan sa lugar nila. Marami kasi itong mga kabuhayan. Kilala at mabait rin sa kan'ya ang mga magulang nito dahil kilala siya ng mga ito mula pagkabata. Pero sa tingin ni Kiah ay kulang ang mga iyon upang pumayag sa alok nito. Isa pa, ang ipinagtataka niya ng lubos kung bakit siya pa ang aalukin ni Carlos gayong magkaibigan lamang sila?

Ngunit sa isang banda, aaminin niyang nakatutukso rin ang alok ni Carlos. Iyon kasi ang nakikita niyang pinaka-praktikal na paraan upang matulungan ang pamilya nang hindi nalalayo sa mga ito.

Pero tama kaya iyon? tanong pa niyang naguguluhan.