Chapter 34

Chapter 34

Charlotte Monica POV

Hindi ako nakaimik sa huling sinabi ni Thirdy kanina. Hindi ko kasi alam paano tugunin ang tanong nya.

Nang nasa likod na kami ng cabin agad sya naupo sa duyan. Favourite spot nya ata ang duyan dito sa cabin. Kahit nga ako favourite ko din. Kahit may bench dito, I'd rather lying inside the hammock. Minsan na nga akong nakatulog dito ng dalawang oras, sa sarap, sa pakiramdam at simoy ng hangin at iyon pala pinaghahanap na ako. Sobrang nag-alala sila Lolo Faust sa akin, akala nila nawalala na talaga ako, iyon pala nakatulog lang dito. Haha.

"Come here, Charlotte." Tawag nya sa akin.

Wala naman akong nagawa kundi ang lumapit. Awkward pala na kaming dalawa lang ang magkasama. Nakagat ko aking labi nang maisipan na, is this  a date? Kahapon lang excited ako pero ngayon, iba sa pakiramdam. Kinakabahan akong naupo sa tabi nya, sa duyan. Lumaylay ang duyan sa pag-upo ko dahil dumagdag ang bigat ko sa duyan. I'm biting my lower lip, kinakabahan ako.

"Here." Iniabot nya sa akin ang earpiece. "I want you to listen to this song. Tell me if you like it or not."

"Okay." Iyon lang ang nasabi ko. Pero malakas na ang kabog ng dibdib ko.

He rest his arm on the edge of the hammock. Napasinghap ako pero hindi ko pinahalata. I feel the warmth of his skin on my back that touches me. Hawak-hawak ko parin ang earpiece na nasa kaliwang kamay ko at madaling isinuksok sa tenga ko. Hindi pa pala nagsimula ang kanta. Naka-pause pala.

"Ready?" Tanong nya.

Tumango lang ako. Then pinindot nya sa iphone nya ang play.

Nagsisimula na ang introduction ng kanta. I know this song. He's really listening to OPM songs? Kahit nagkamuwang sya sa London, hindi parin maiaalis na isa syang Filipino. Nakakabilib.

Mundo by IV of Spades

Sa'n darating ang mga salita

Na nanggagaling sa aming dalawa?

Kung lumisan ka, 'wag naman sana

Ika'y kumapit na, nang 'di makawala

May ibang pinahihiwatig ang kantang ito? Lilisan na sya bukas.  Nilingon ko sya, my eyes widened in amazement. Nakapikit sya. Ilang saglit ko syang tinititigan. Ang gwapo nya sa totoo lang, no doubt. He has this long thick curly eyelashes. Makakapal na kilay na sobrang itim. He still has his blonde hair. At mapupulang labi. Grabe na ata ang pagtitig ko sa kanya.

Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo

Sa pagbalik, mananatili na sa piling mo

Mundo'y magiging ikaw

Bigla nyang idinilat ang kanyang mga mata. Kumabog ng malakas ang aking puso. Nahuli nya akong nakatitig sa kanya. Nagkatitigan kami saglit pero ako din ang hindi nakatagal, I glanced away my eyes on him.

'Wag mag-alala kung nahihirapan ka

Halika na, sumama ka

Pagmasdan ang mga tala

"Charlotte." Tawag nya sa akin.

Nilingon ko sya kahit sobrang awkward.

"You can stare at me anytime you want.." Naramdaman nya siguro na may tumititig sa kanya. "Even touch my face.." Dugtong nya pa. Gusto kong mapamura sa sinabi nya, pero bad iyon.

"Eh?" Speechless ako. Hindi ko matagalan ang tingin nya kusang bumaba ang paningin ko sa aking kamay na nasa itaas ng aking hita.

Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo

Sa pagbalik, mananatili na sa piling mo

Mundo'y magiging ikaw

Napasinghap ako. Ano ba 'to? Dahil sa kanya nagiging magugulatin ako, eh hindi naman ako umiinom ng kape? Gosh!

Limutin na ang mundo

Nang magkasama tayo

Sunod sa bawat galaw

Hindi na maliligaw

Paano naman kasi, nilagay lang naman nya ang palm nya sa likod ko. Kanina naramdaman ko lang ngayon ramdam na ramdam ko na dahil ang kamay na nya mismo na sa likod ko. Oh my gash!

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Hindi na maliligaw

Dinama nya ang likod ko. Hanggang napunta ito sa bewang ko. Nakiliti ako.

"Charlotte." Tawag nya ulit sa pangalan ko. "Your name is one of the beautiful name I've ever heard. Charlotte." Inulit pa nya. Natameme ako.

Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo (Mundo'y magiging ikaw)

Sa pagbalik, mananatili na sa piling mo (Mundo'y magiging ikaw)

Aking sinta (Limutin na ang mundo)

Ikaw na ang tahanan at mundo (Nang

Magkasama tayo) (Mundo'y magiging ikaw)

Sa pagbalik (Sunod sa bawat galaw)

Mananatili na sa piling mo (Hindi na maliligaw)

Mundo'y magiging ikaw

"I'm glad, we met. I'm glad to see you again."

"I'm glad too." Kahit nahihiya ako, sinabi ko parin sa kanya na masaya din akong nakita sya. Frustrated na frustrated ako nang hindi sya umabot sa birthday party ko noon.

Limutin na ang mundo

Nang magkasama tayo

Sunod sa bawat galaw

Hindi na maliligaw

Mundo'y magiging ikaw

He laid his head on my shoulder. Natapos na ang kanta pero nanatili kaming ganoon ng ilang minuto. Walang imik. Ang kamay nya nasa bewang ko pa rin. I can still feel his body heat.

"I really, really like you, Charlotte." Sambit nya bigla. Ramdam ko ang pamumula ng aking mga pisngi.  Masyado talaga kasi syang prangka magbitiw ng nararamdaman. "I really like you." Inulit na naman nya.

Gusto ko na rin naman sya. Hindi naman mahirap magustuhan si Thirdy.

"I like you too, Thirdy." Mahina kong sabi, pagkatapos napakagat ako sa aking labi. Madali nyang naangat ang ulo nya at masinsinan nya akong tinitigan.

"Say it again, please? I want to hear it clearly."

"Eh?"

"Say it again, please Charlotte." Nasa boses nya ang pagsusumamo.

"I like you too, Thirdy?" There I said it again. Loud and clear. Umamin na rin ako. Gosh!

"When this happened?" Tanong nya. Hindi sya makapaniwala.

"I really don't know. I swear. It just happened. Please, stop staring at me like that." Grabe iyong titig nya. Intense. Extreme. Huminto ata ang paghinga ko.

"I'm sorry." Hingi nya ng paumanhin. Pero seconds later, hindi nya natiis tumitig na naman sya sa akin. "I just can't believe that you feel the same way now. You really do, Charlotte?"

I just nod. Ayaw ko na magsalita. Nahihiya ako.

He hugged me. Tightly. Na parang ayaw na nya akong bitawan.

I hugged him back. I'm patting his back.

Kumalas sya. Pinagpantay ang mga noo namin dalawa. Mga mata nya nakatitig lang sa akin.

He kissed my nose. I stiffened. At the same time kinikilig. Butterflies on my stomach. Nakikiliti ako. Iyon palang ang ginawa nya pero ang daming boltahe ng kuryente ang dumadaloy sa akin katawan.

Finally, I manage to gazed back from his stares, halos maduling na ako.

Hindi ko inaasahan ang sunod na nangyari.

He kiss me. It was my first kiss. It was just a smack on my lips. But still it's my first kiss. Hindi ako nakapag-react agad. I was stunned. I touch my lower part lips using my thumb and pointing fingers while we're still gazing at each other.

"Shit." Mahinang mura nya. "I'm sorry, Charlotte. But even if you mad at me, I'm not gonna regret that I kissed you. I like you a lot. Please don't get mad at me." He meant it. But he was sincere.

Napanganga ako pero walang isang salita ang lumabas sa bibig ko. I was so lost. Hindi ako makagalaw.

"Please say something to me, Charlotte. Are you mad at me?"

Pero kahit anong kapa ko sa sarili ko kung galit ba ako o hindi, wala eh. I'm not mad at all. I'm not mad, Thirdy.

"I'm.. not.. mad, Thirdy." Mahinang tugon ko.

Niyakap nya agad ako. "Thank you."  Sabi pa nya.

Kumalas sya sa pagyakap sa akin. Tinitigan ako saglit. He smile then bite his lower lips.

Is he flirting?

Nooooooooo.. baka gusto nya ng isa pang halik? Ramdam ko ang..

"You're blushing, Charlotte." Sa hiya ko, binaba ko aking paningin.

"I'm not teasing you, sorry. Don't be shy."

Bakit parang nababasa nya ang mga naisip ko? Gusto kong lumubog sa kinauupuan ko sa sobrang hiya.

"Look at me, Charlotte." Utos nya. Nang hindi ko ginawa, he cupped my face with his big and warm hands at inangat nya ito para masalubong ko ang tingin nya. "I really like you, Charlotte. I want us to be together. But I respect you and your family." He stopped a few seconds. "I know,  we talked about not waiting for each other." He stopped again. "But I'm gonna say this right now, after you said you like me too. Finally! I decided,  I'll be waiting for the day that we can be together. I'll be waiting for you, Charlotte Monica Casteel. I promise."

"Thirdy.." Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi nya. He will wait for me? He would? He promise. "But.." I protested. Kasi..

"Even of you say no. Even if you wouldn't say, you'll wait for me. I'm still gonna be here for you."

"Thank you, Thirdy." Iyon na lang ang nasambit ko. Ako na ang kusang yumakap sa kanya.

"Wooo." Nagpakawala sya ng malakas na paghinga. "My heart's beats so fast. You made my heart skips a beat, Charlotte."

Pagkatapos ng confession na namagitan sa amin kumain na kami ng lunch.

To be continued..

📝 Jannmr