Chapter 29

Chapter 29

Channing

She's not my first but she's my true love. My one and only true love. I have decided to propose to her next year kapag hindi na siya gaanong busy. Matagal ko nang balak na gawin iyon ngunit naduduwag ako. I know how she loves acting and being on the limelight. Kaya natatakot ako na baka mabigo lang sa sagot niya.

"Hmm.." She moaned beneath me. Nakakabaliw ang ungol niyang iyon. Mas lalong nagniningas ang apoy sa kalooban ko. I cupped her breast at halos mapugto ang hininga ko sa lambot niyon sa loob ng palad ko. I groaned.

Mas bumaba pa ang halik ko sa dibdib niya but I stopped there. Mariin ang pagkakapikit ko at napasubsob sa dibdib niya. Pinisil ko ang baywang niya dahil sa panghihinayang. Gusto ko mang gawin ang bagay na iyon sa kanya matagal na, hindi pa rin maaari. Alam kong ayaw niya. Sooner or later pipigilan rin niya ako. Kaya habang kaya ko pang magpigil, itinigil ko na. She wanted to do it the night after our wedding kaya nasasabik na akong mangyari iyon.

Gus

Napangiti ako sa malalim na paghugot niya ng hininga. I know how frustrated he is. Ngunit alam ko kung gaanong kasiyahan ang maiibigay niyon sa gabi ng kasal namin. So I am reserving my most important thing for him and for him alone.

"Gusto mo bang gawin na natin ngayon?" I huskily whispered. Kung hihilingin na talaga niya sa akin na ituloy na namin ngayon, hindi ako mangingimeng ibigay na sa kanya. Nahihirapan na rin naman akong magpigil.

"No.. No." Nakapikit siyang umiling. "Kaya ko pa namang magpigil."

"Are you sure? We can do it right now if you want."

Nag-angat siya ng tingin at tinitigan niya ako ng nakangiti. "I can wait, honey. We will save that for the right time." He kissed me again. Matagal niya akong siniil ng halik sa aking mga labi.

"I love you," ani ko nang maghiwalay ang mga labi namin.

"I love you too, honey ko." Ngumiti ako sa endearment niya sa akin. That's new pero nakakakilig pakinggan.

"Honey ko?"

"Bakit? Ayaw mo ba?"

"Hehehe.. gusto ko. Gustong gusto ko, honey ko."

"Ang sarap pakinggan," aniya at muli akong siniil ng halik. Natulog kaming magkayakap ng gabing 'yon. Iyon naman palagi ang ginagawa namin kapag nagtatabi sa pagtulog. Sometimes we will just talk and talk hanggang sa makatulugan na lang ang isa't isa.

TWO DAYS without my honey bunch at nalulungkot na ako. Although we kept on calling each other, iba pa rin iyong narito lang siya sa tabi ko.

I am holding my cellphone while waiting for his call when one of the staff approach my personal assistant, Kaye.

"The shoot will begin soon, Ms. Gus."

"Okay." Nginitian ko siya at nagpasalamat. Iyon pala ang sadya ng staff. Inayos ni Kaye ang mga gamit ko. Lumapit ang make up artist at sinipat ang mukha ko.

"No need for retouch. You're gorgeous as always," aniya.

"Thank you, Belle." Ambelle is a famous make up artist. Siya na ang naging make up artist ko for three consecutive years.

"You're always welcome." I tapped her shoulder and started to walk. My leading man, Sebastian Stan is already waiting. Nakatayo na siya sa tabi ng kotse kung saan kukunan ang susunod naming eksena.

"Gus, go to your post." Director Lance called me but I was not able to answer him back. Nagmadali na akong pumunta sa pwesto ko.

"Hello," Sebastian greeted me. He's a nice man, very professional and a very good actor. Ito ang unang movie na nakasama ko siya but I have seen most of his movies kaya alam ko kung gaano siya kagaling.

"Hi there." I smiled at him at mas lumapit pa ako sa kanya gaya ng inutos ni Lance kanina bago kami magpahinga. We're in Vancouver right now. We're filming a movie entitled Just Lure Her. Sebastian as Nikolai Johnson chasing his love Mabel Alitha Dominique which is me.

After how many years of being apart, Nikolai accidentally spotted Alitha in Vancouver. Kaya sinundan ni Nikolai si Alitha. Ito ang kasalukuyang eksena na kailangang kunan. They're done with the chasing part. Narito na sila kung saan naabutan na ni Nikolai si Alitha. And Alitha left no choice but to face him.

"I am so glad being paired with you," ani Stan.

"No. I am so so delighted being your leading lady."

"Wow. Thank you. I know you're good and I didn't expect that you're more than good actually."

"Oh. That's nice to hear. Thank you but it is because I am paired with you that's why I need to be at my best." He laughed, heartily laughed. And I enjoyed watching him. He's my idol after all.

"So you got carried away because of my acting?"

"Yeah. Who wouldn't be?" Ilang eksena pa lang ang kinukunan namin pero totoong nadadala ako sa kanya. He sometimes laugh but that sometimes would be very so often.

"Okay, let's start." Ang boses ni Lance ang narinig namin sa microphone. I have memorized my lines very well so I have nothing to worry about. Today is the third day of our shooting at dito sa Vancouver ang unang setting.

Pumasok ako sa kotse ko na may camera rin sa loob as Alitha at humakbang naman papunta sa harapan ng kotse ko si Sebastian as Nikolai. The scene will be, me getting out of the car while Nikolai will step closer toward me.

"Take one!" boses ulit ni Lance ang pumailanlang sa ere. I readied myself as well as my facial expression. I looked at Sebastian at ganoon rin ang ginawa niya. "Roll.. Camera.. Action!"

I give my best shot. Nanlaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Nikolai. Nagulat ako sa ginawa niyang pagharang sa akin sa gitna ng daan. Along with the shocked, nakaramdam din ako ng galit sa kanya.

Padabog akong lumabas ng kotse. Malalaki ang hakbang ni Nikolai papalapit sa akin.

"Are you trying to kill me?!" I hastily asked him.

"I've been calling you but you kept on ignoring me. What the hell?" He stopped just an inch away from me. So I took a few steps back. "You seemed no plan to stop."

"Why should I?"

He's a bit halted. He could see my coldness in just a matter of minute. From anger to coldness.

"Are you still mad at me?" He lowered his voice and looked at me with sadness in his eyes.

"I didn't know that you got out of jail."

"Yeah? How come the daughter of the President didn't know that? Because of the influence you have I bet you also knew what I did inside that fucking jail." He took one step toward me at hindi ako umatras.

"Nothing's changed. You're still the conceited asshole I know."

Nagtagis ang bagang ni Nikolai. Walang alinlangan niyang tinawid ang distansya naming dalawa. He cupped my jaw and brushed his lips unto mine. I gasped for his kiss without warning.

"CUT!"

Awtomatiko kaming naghiwalay ni Sebastian nang marinig ang malakas na sigaw ni Lance. We both give each other a friendly smile before we face Lance, who's now walking toward us.

"Bravo! Magnificent!" ani Lance na pumalakpak pa habang papalapit pa lang sa amin ni Sebastian. "I am so impressed!"

I just smiled at him while Stan thanked him. "That was just a one take! Damn! We will early finish this movie when you two work that well."

"I hope so," ani ko.

Kinamayan ako ni Lance. "You're doing great, Gus!"

"Thank you."

"Stan! You too!" Kinamayan naman ni Lance si Stan pagkatpos tapikin ang balikat nito.

"Thanks, man!"

"Okay, we will continue so that we'll call it a day."

Tumango lang ako at natawa sa excited na itsura ni Lance. Ganyan talaga siya. He's really glad at isang take lang ang katatapos lang na eksena. I was glad too but I already expected that. Magaling rin kasi ang kapareha ko kaya walang problema.

Ipinagpatuloy namin ang eksena. After I pushed Nikolai ay nagbangayan pa kami. Natapos ang eksenang iyon nang dumating ang escort ko. Fortunately, naka take three lang naman kami kaya okay lang. We finished early. Maraming tao rin ang nanonood sa amin. Nang matapos ang shooting ay nagsimula nang magsigawan ang mga fans namin. Kaya bago pa magkagulo, pumasok na kami sa kanya-kanyang tent namin.

Kasabay kong pumasok si Kaye sa tent. Uuwi na kami dahil last day na namin ito dito sa Vancouver. Tapos na ang mga eksenang ginanap dito sa lugar na ito. Kapwa kami natigilan ni Kaye nang maabutan ang isang malaking bouquet na naglalaman ng iba't ibang klase ng mga bulaklak.

Napangiti ako. My boyfriend is so thoughtful. Kahit wala siya rito ay hindi pa rin niya nakakalimutang sorpresahin ako. Dagli kong inabot ang mga bulaklak at sinamyo ang mga iyon. Nakangiti ko pa ring tinitigan isa-isa ang mga bulaklak. There are roses with different colors, may lavender, jasmine at calla lily.

Saka ko lang napansin ang pulang card na nakaipit sa dilaw na mga rosas. Excited kong kinuha iyon at binuksan.

'You're the most stunning girl I've ever met. My time being with you are the most unforgettable moments I don't ever want to disremember even if I'm asleep.

ILY

HJG'

Napawi ang ngiti ko nang mabasa ang nakasulat sa card. HJG? Sino si HJG?

"Kanino galing ito, Kaye?"

Napawi rin ang ngiti sa mga labi ni Kaye nang tinapon ko sa ibabaw ng mesa ang card. Nagsimula na akong kabahan.

"I don't know. I haven't received that one," tukoy nito sa bouquet na hawak ko. Inilapag ko iyon sa upuan at tila napapasong lumayo mula sa mga bulaklak.

"Ask them outside."

Agad namang lumabas si Kaye bitbit ang mga bulaklak at ang card. Nanghihina akong napaupo sa upuan ko. Could it be..

No! Hindi naman siguro ang stalker ko 'yan. Hindi maaari. Nag-uunahan sa pagpasok ang apat na bodyguard ko kasunod si Kaye.

"They didn't know who put this here," ani Kaye.

Nanlumo ako. Mas lalong lumakas ang kaba ko. Sana pala may bodyguard akong pinanatili rito sa tent namin. Pero paano makakapasok ang nagbigay ng mga bulaklak? Mahigpit ang bantay sa harang na nakapalibot sa mga tent namin. Baka naman tagarito rin lang ang nagbigay ng bouquet.

"Did you show that to the crew members or to the staff?"

"Yes. But they have no idea also."

"Could it be from my stalker?"

"Vhong is in jail, Gus. That's impossible." Kaye is also nervous. I can see it in her face.

"From another stalker?" Natahimik silang lahat at nagkatinginan. Ako naman ay mas lalo pang kinabahan.

"Palagay ko po ay kilala kayo ng sender, ma'am." Si Fred, ang lider sa apat na tauhan ni Chan na nagbabantay sa akin, ay isang Phil-Am.

Kinuha kong muli ang card mula sa ibaba ng mga bulaklak. At muling binasa ang nakasaad.

'You're the most stunning girl I've ever met. My time being with you are the most unforgettable moments I don't ever want to disremember even if I'm not awake.'

ILY

HJG'

My brows was furrowed.

Girl?

HJG?

Ngunit kahit anong pilit ko ay wala pa rin akong maalala.

ILY?

And what's ILY?

Author's Note:

I'm sorry for my slow update. Tinatapos ko na kasi ang unang nobela ko sa GN.

But I will try to update every other day. Salamat ng marami..