Chapter Sixteen- Swing pt. 2
Kairo's POV
Pagod ang nararamdaman ko ngayon pag-uwi ko galing sa H.Q.
Nagpapahinga ako sa kwarto ko ngayon nang may maisipan akong gawin, gusto kong pumunta sa park kung saan ko siya isang beses nakita.
Gusto ko rin pumunta roon para muling hanapin ang peace of mind ko.
Gabi na rin, kaya malamang ay wala nang tao doon.
"Hyung, eodiyeyo??" tanong ni Hero kung saan daw ako pupunta, nasa sala kasi siya at nanunuod ng TV.
"Somewhere." sagot ko habang uminom muna ng tubig.
"Where somewhere?" tanong niya ulet, I glared at him and it made him pout like an idiot.
"Tss." I hissed and decide to go out but...
"Where are you going, son?" dad asked walking down the stairs.
"Somewhere, dad." I answered.
"Okay, what are you watching, son?" baling niya kay Hero.
"La Casa de Papel, dad." sagot ni Hero.
"Oh yeah, I heard that's famous nowadays." sabi pa ni dad.
Hindi ko na pinakinggan ang sunod nilang pag-uusap at dumiretso na sa park.
Madilim na, malamang gabi na nga diba?!
Umupo ako sa may swing kung saan ako umupo noong nakita ko siya.
Marahan ko iyong ginalaw ng paatras at siyang abante nito, tumingala ako sa kalangitan at nakita ko roon ang bilog na bilog na buwan na siyang pinaka-maliwanag ngayong gabi, at ang mga bituin na paulit-ulit na kumikinang at sinasabayan ang liwanag na mula sa buwan.
Isang malakas at malamig na ihip ng hangin na sinabayan ng isang malamig na tinig na hindi ko alam kung saan galing.
Pambabae ang tinig niya pero may pagka-malalim iyon...narinig ko rin ang mabagal na pagtugtog ng isang gitara.
Summer after high school when we first met...
We make in your mustang to radiohead...
and on my eighteenth birthday we got matching tattoos...
Used to steal your parents liquor and climb to the roof...
talk about our future like we had a clue...
Never planned that one day I'd be losing you...
Hindi ko alam kung saan galing ang tinig na iyon pero mukhang malapit lang siya sakin...patuloy lang akong nakinig sa pagkanta niya habang nakapikit at dinadama iyon.
In another life...
I would be your girl...
we keep all our promises be us against the world...
Sa lahat ata ng napa-kinggan ko ay ang boses niya ang pinaka naging paborito ko mula ngayon...
In another life...
I will make you stay...
so I don't have to say you were the one that got away...
the one that got away...
Tumigil siya sa pagkanta pati ang pagtugtog ng gitara ay tumigil rin...buong akala ko ay tapos na siya pero nag-iba lang pala ng kanta, nag-iba rin ang lenggwahe...
Geunyeoga tteonagayo...
Naneun ameugeotdeo hal su eopseoyo...
Sarangi tteonagayo...
Naneun babocheorom monghani seoittneyo...
Meoreojineun geu dwismoseupmaneul baraboda...
Jageun jeomi doeeo sarajinda...
Sigani jinamyeon tto mudyeojilkka...
Yet saenggagi na...yeah
Ni saenggagi na...
If you...
if you...
Ajik neomu neuji anhattdamyeon...
Uri dasi doragal suneun eopseulkka...
Hmm...nakakaantok ang boses niya...para siyang isang klase ng lullaby at ako ang baby niya...ehem.
If you...
if you...
Neowa nawa gati himdeuldamyeom...
uri jeogum swipge gal suneun eopseulkka...
Isseul ssae jalhal geol...geuraesseo...
Nakayuko lang ako habang inuulit ang sa isip ko ang boses niya.
Hindi na ako nakarinig pa ng boses niya o ng pagtipa ng gitara pero...
"Bakit ka natutulog dito?" gulat kong tiningala ang nagsalita, nakasuot siya ng blue sweater na puma ang tatak, habang sa likod niya ay may nakasabit na...gitara?
"A-ah, hindi ako natutulog." giit ko sakanya.
Ngumisi muna siya tsaka sumagot, "Hindi ka nga natutulog...matutulog pa lang." natatawang aniya tsaka umupo sa katabi kong swing.
"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko.
"Bakit bawal ba? Pag-aari mo po?" she said sarcastically.
Pigil na pigil ang tawa'g pag ngiti ko sa inaasta niya...
"Li-Nerd." wala sa sariling ani ko, kaya agad ko siyang nilingon.
"Kai." sabi niya atsaka lang siya lumingon rin sakin.
Naramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko kaya ako na ang unang umiwas ng tingin.
Ang alam ko mga babae lang dapat ang nakakaramdam nun...shit!!
"Kahit madilim nakikita ko mukha mo ng maayos tapos..." sabi niya habang nakatingin sa kung saan.
"T-tapos?" I uttered.
"tapos namumula ka." dagdag niya pa, napaawang nalang ang bibig ko at hindi parin makapaniwala.
"It's already dark, bakit nasa labas ka pa rin?" sabi ko.
"Bakit parang kung makapagsalita ka para kang Kuya ko..."
Kuya ko...
Kuya ko...
Kuya...
Kuya...
Hindi na ako naka sagot matapos niyang sabihin yun, nakatulala lang ako kung saan nang binasag niyang muli ang katahimikan...
"Pero...hindi kuya ang tingin ko sayo..." sabi niya pa, napatigil ulet ako dahil doon.
Sakanya na ako nakatulala ngayon at walang ibang masabi na kahit anong salita.
"Aalis na ako." yun lang ang sinabi niya tsaka niya ako tinalikuran.
Wala sa sariling napangiti ako, hanggang makauwi ako ay nakangiti ako, para na akong baliw pero wala na yun akin.
"Hyung, andyan ka na pala?!" sigaw ni Hero sakin.
"Yeah!" sigaw ko pabalik sakanya at parang baliw na tumawa.
"A-anong nangyare sayo hyung? Nabagok ba yang ulo mo?!" tanong niya habang hawak-hawak ang mag kabilang balikat ko.
"Don't worry dongsaeng, gwaenchanha!" sabi ko ayos lang ako sabay kindat sakanya, pagkatapos nun ay tinalikuran ko na siya at pumuntang kwarto ko.
Tumitig ako sa may kisame at hinayaang dalawin ako ng antok...but it looks like something—No, someone blocking it.
"Pero...hindi kuya ang tingin ko sayo..."
"Fvck. Fvck. Shit!! Oh, sesanghe!!" I cussed repeatedly while rolling on my own bed.
Nakangiti akong nakatulog sa nga iniisip ko, at masaya ring napanaginipan ang nangyare kanina.
Goodnight!!