Ang katapusan (1)

Masyadong mabilis ang mga pangyayari, at bago pa maproseso ni Qiao Anhao ang sitwasyon, nagulat nalang siya na may biglang tumulak sakanya at sa sobrang lakas ng impact ay hindi niya na nakotrol ang katawan niya kaya dumausdos ang tyan niya sa lababo. At dahil dito, napakunot siya ng noo sa sobrang sakit, pero bigla siyang natigilan nang narinig niya ang pagbaon ng kutsilyo na sinundan pa ng pagpatak ng dugo sa sahig…. 

At noong oras na yun, biglang huminto ang mundo niya.

Kahit nakapikit siya, kabisadong kabisado niya ang pabango ng taong nasa harapan niya.

Kaya nang sandaling imulat niya ang kanyang mga mata, gulat na gulat siyang tumingin ng diretso sa mga mata ni Han Ruchu.

Nagkalat ang dugo sa buong paligid, at maging ang puting mask ng matandang nasa harapan niya ay natalsikan din ng dugo.

Sobrang nakakatakot…

Hindi siya makapaniwala na sa kalagitnaan ng kasiyahan, ay may ganitong trahedyang mangyayari kaya noong unti-unti niya ng naintindihan ang mga nangayari, biglang nanlaki ang kanyang mga mata at habang nangingnig ang kanyang mga labi, dahan-dahan siyang tumingin kay Qiao Anxia, na para bang humihingi ng tulong.

Ilang beses niyang sinubukan magsalita, pero parang bigla siyang nawalan ng boses kaya ilang segundo rin ang lumipas bago niya masabi ang salitang "Sis…"

Sa sobrang tahimik ng buong paligid, rinig na rinig niya ang pagpatak ng dugo sa sahig…

Nang sandaling yumuko siya, nakita niyang may patak ng dugo sa paanan niya, kaya para siyang biglang nabaliw at nagsisisigaw ng "Lu Jinnian, Lu Jinnian, Lu Jinnian, Lu Jinnian…

Habang patagal ng patagal, palakas ng palakas ang boses niya, na para bang wala siyang balak na tumigil hanggat walang sumasaklolo sakanila.

At nang marinig ito ni Zhao Meng, na naghihintay sa labas, dali-dali siyang pumasok sa loob ng CR. "Qiao Anhao, anong nangya…."

Pero hindi niya inaasahan ang makikita niya kaya sa loob lang ng ilang segundo ay bigla siyang namutla. "Ate, ate Qiao… Anong nangyari…"

"Qiao Anxia, Qiao Anxia… Wag mo naman akong takutin…"

Hindi na mapakali si Qiao Anhao at noong nakita niyang walang tigil sa pagagos ang dugo mula sa katawan ni Qiao Anxia, dali-dali niyang tinakpan ang sugat nito, pero masyado itong malaki at malalim kaya kahit anong gawin niya ay ayaw talaga nitong huminto. Habang patagal ng patagal, nadedesperado na siya sa mga nangyayari kaya noong nakita niya nakatulala lang si Zhao Meng ay hindi niya na napigilang pagbuntunagn ito, "Zhao Meng, tanga ka ba? Bakit nakatulala ka lang jan! Tumawag ka na ng ambulansya at papuntahin mo dito si Lu Jinnian…"

Dahil sa sigaw ng kaibigan, biglang nahimasmasan si Zhao Meng at walang isip-isip na nagsisisigaw ng "Mamatay tao! Mamatay tao!"

Masyadong malalim ang pagkakatarak ng kutsilyo, at kahit pilitin ni Han Ruchu na hilain ito ay hindi niya na rin nagawa dahil maging siya ay natulala nalang rin sa nangyari. 

At kung hindi pa sumigaw si Qiao Anhao ay hindi siya mahihimasmasan…Siguro nga nawala na talaga siya sa sarili niya dahil bigla nalang siyang tumawa ng malakas noong nakita niyang may nakahandusay sa harapan niya, na ang buong akala niya ay si Qiao Anhao, "Patay na siya, patay na siya! Sa wakas, napatay ko na rin yung malinding yun, hahahahahaha…"

At parang walang katakot-takot na mahuli, nanatili lang si Han Ruchu sa loob ng CR at walangt tigil na humahalaklak.

Hindi nagtagal, biglang nagbukas ang pintuan at sumulpot si Lu Jinnian. Sa sobrang pagaalala, sigaw siya ng sigaw ng "Qiao Qiao" kaya laking gulat niya nang makita niya ang nakakapanindig balahibong eksena.