webnovel

ตอนที่ 34 ประกาศสภาวะฉุกเฉิน

สำนักงานดูแลนักผจญภัยสาขาหลัก เหตุการณ์ก่อนประกาศสภาวะฉุกเฉิน

หลังแจ้งเรื่องราวดันเจี้ยนแตกไปที่พระราชวัง

ไม่นานพระราชาก็ออกคำสั่งลงมา โดยให้ใช้กฎอัยการศึกบังคับและอนุญาตให้ใช้ประกาศสภาวะฉุกเฉิน

พนักงานทุกฝ่ายต่างวิ่งวุ่นทำงานกันจนสับสนวุ่นวาย

หลังเรียบเรียงคำสั่งและลำดับการประกาศอย่างรวดเร็วที่สุด กลุ่มนักเวทหลวงก็เดินทางมาอย่างรีบร้อน

พวกเขาตรงไปที่ห้องกระจายเสียง ภายในห้องมีแร่สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่วางอยู่บนแท่น

การเปิดใช้งานต้องใช้กุญแจของราชาและใช้พลังเวทเติมเข้าไป

"เนื่องจากไม่ใช่สถานการณ์ถูกข้าศึกโจมตี จึงจะไม่จำกัดเสียงให้อยู่แต่ภายในเขตกำแพง แต่จะจำกัดไม่ให้เขตสลัมได้ยิน"

โรเซ่นที่ได้ยินจึงรีบท้วง ทั้งที่ส่งรายงานเรื่องที่หลายกิลด์เข้าไปในสลัมแล้ว

"แต่ท่านครับ ตอนนี้มีหลายร้อยกิลด์เข้าไปในเขตสลัมนะครับ"

"แล้วมันยังไง"

"คือ... มีกิลด์ใหญ่หลายกิลด์ร่วมด้วยครับ"

"ชิ เสียโอกาสซะได้ นึกว่าจะได้ถอนรากถอนโคนพวกขยะรกอาณาจักรไปในคราวเดียวแล้วซะอีก"

"ต้องขออภัยด้วยครับ"

"ช่างมัน รีบประกาศซะ"

"ครับ"

โรเซ่นถือสคริปต์ที่พนักงานเรียบเรียงไว้ให้แล้วไปยืนอยู่หน้าแท่น

"กุญแจเปิดใช้งานแล้ว!"

"เปิดใช้งานได้ปกติ! ไม่มีปัญหา!"

"ทำการถ่ายเทพลังเวท!"

"ไม่มีการรั่วไหล! ทุกอย่างปกติ!"

"พลังเวทเต็มแล้ว!"

"ดำเนินการทดสอบ!"

"ทดสอบการทำงานแล้ว! ไม่พบปัญหา!"

"ไม่มีส่วนใดขัดข้อง!"

"พร้อมใช้งาน!"

"เริ่มประกาศได้!"

----- <นี่คือเสียงประกาศจากสำนักงานดูแลนักผจญภัยสาขาหลัก> -----

----- <ทางเราได้รับอนุญาติจากท่านราชาเรฟเว่น สไตรค์ ผู้ปกครองสูงสุดของอาณาจักรทาเทนทาย> -----

----- <จึงขอประกาศสภาวะฉุกเฉิน! ย้ำอีกครั้ง! ประกาศสภาวะฉุกเฉิน!> -----

----- <ทั้งหมดที่จะประกาศหลังจากนี้เป็นคำสั่งโดยตรงจากท่านราชาเรฟเว่น สไตรค์ ผู้ปกครองสูงสุดของอาณาจักรทาเทนทาย> -----

----- <จากนี้อาณาจักรจะบังคับใช้กฎอัยการศึก! ย้ำอีกครั้ง! อาณาจักรจะบังคับใช้กฎอัยการศึก!> -----

----- <ขอให้ประชาชนตั้งแต่เมืองชั้นในลงไปจงกลับเข้าบ้านภายในเวลา 3 ชั่วโมงและห้ามออกมาจนกว่าจะกฎอัยการศึกจะถูกยกเลิก> -----

----- <ทหารในเมืองชั้นในจงเคลียร์เส้นทางให้ทหารหลวงและอัศวินผ่านออกไป หลังจากนั้นให้ปิดประตูเมืองชั้นในโดยทันที> -----

----- <ทหารทุกนายในเมืองชั้นในที่เหลือให้ขึ้นประจำการบนกำแพงเมืองชั้นในในสภาพพร้อมรบเต็มอัตราโดยทันที> ----

----- <ขอให้ประชาชนทุกคนรีบอพยพออกห่างจากเขตสลัมในรัศมี 30 กิโลเมตรโดยทันที> -----

----- <ทหารในเมืองชั้นนอกให้ดูแลการอพยพประชาชนให้เร็วที่สุดโดยทันที> -----

----- <ทหารในเมืองชั้นนอกให้ขึ้นประจำการบนกำแพงเมืองชั้นนอกในสภาพพร้อมรบเต็มอัตราโดยทันที> -----

----- <ทหารในเมืองชั้นนอกให้ส่งคนไปตามตัวนักผจญภัยที่อยู่นอกกำแพงเมืองทั้งหมดกลับมาโดยทันที> -----

----- <ทหารในเมืองชั้นนอกให้ปิดประตูเมืองชั้นนอกภายใน 30 นาที หลังเกิดการปะทะกันครั้งแรกโดยทันที> -----

----- <หลังปิดประตูเมืองไม่อนุญาตให้ใครเข้าออกนอกจากอัศวิน ทหารและนักผจญภัย ผู้ใดฝ่าฝืนให้อำนาจทหารและอัศวินประหารได้โดยทันที> -----

----- <ทหารในเมืองชั้นนอกเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจก่อนหน้าแล้วให้คงกำลังทั้งในและนอกประตูตลอดจนแนวกำแพงด้านนอกแถวเขตสลัมในสภาพพร้อมรบเต็มอัตราโดยทันที> -----

----- <ขอให้นักผจญภัยทั้งหมดทุกระดับแรงค์ไปที่เขตสลัมโดยทันที> -----

----- <ขอให้นักผจญภัยทั้งหมดเตรียมพร้อมการต่อสู้ระยะยาว ในระดับสาหัสรุนแรงโดยทันที> -----

----- <กิลด์ระดับปานกลางให้เชื่อฟังและอยู่ภายใต้คำสั่งของกิลด์ระดับสูงโดยไม่มีข้อยกเว้น> -----

----- <กิลด์ระดับสูงมีอิสระในการตัดสินใจ โดยไม่ตกอยู่ภายใต้คำสั่งของทหารโดยไม่มีข้อยกเว้น> -----

----- <หากกิลด์ระดับสูงไร้ผู้นำและสั่งการผิดจนเกิดความเสียหาย อนุญาติให้อัศวินยึดกิลด์แล้วสั่งการแทนได้จนกว่าสถานการณ์จะสิ้นสุดโดยไม่มีข้อยกเว้น> -----

----- <ให้สำนักงานดูแลนักผจญภัยทุกสาขาซัพพอร์ตทุกเรื่องที่หัวหน้ากิลด์ระดับสูงร้องขอโดยไม่มีข้อยกเว้น> -----

----- <อัศวินมีอำนาจสั่งการได้ทุกภาคส่วนโดยไม่มีข้อยกเว้น> -----

----- <ทหารทุกนายและนักผจญภัยที่ไม่ได้อยู่ในกิลด์ระดับปานกลางขึ้นไปให้เชื่อฟังคำสั่งของอัศวินโดยไม่มีข้อยกเว้น> -----

----- <ทาสทุกตัวในเมืองชั้นนอกและสลัมให้ไปที่เขตสลัมโดยทันที> -----

----- <ทาสที่ได้รับการยกเว้นมีแค่ทาสความใคร่ที่ลงทะเบียนแล้วเท่านั้น> -----

----- <ห้ามมิให้ผู้ใดฝ่าฝืนกฎอัยการศึกในทุกกรณีโดยไม่มีข้อยกเว้น> -----

----- <ผู้ใดก็ตามที่ฝ่าฝืน ให้อำนาจทหารและอัศวินตัดสินประหารได้โดยทันที> -----

----- <และขอแจ้งความจริงให้ทราบโดยทั่วกัน ทางสำนักงานตรวจพบดันเจี้ยนแตกในเขตสลัม> -----

----- <เป็นดันเจี้ยนประเภททะเล ไม่ทราบความลึกของระดับชั้น> -----

----- <ย้ำอีกครั้ง> -----

----- <นี่คือเสียงประกาศจากสำนักงานดูแลนักผจญภัยสาขาหลัก> -----

----- <...> -----

*****

หลังเสียงประกาศทหารทุกนายไล่ต้อนคนสลัมกลับเข้าสลัมในทันทีเพราะตามกฎที่ต้องกลับเข้าบ้าน คนสลัมจึงถือว่ามีบ้านอยู่ในสลัม

เกิดการปะทะและฆ่ากันตายมากกว่าร้อยศพสำหรับคนสลัมที่ฝ่าฝืนอยากหนีออกไป

ทาสที่เป็นทาสแรงงานในตอนแรก ต้องจำใจยอมไปหาพ่อค้าทาสเพื่อเปลี่ยนตัวเองเป็นทาสความใคร่

อิสทัฟรีบเปลี่ยนทาสเกือบทุกคนของตัวเองเป็นทาสความใคร่แล้วส่งกลับร้านตัวเองทันที เหลือไว้แต่พวกที่ต่อสู้เป็นคอยคุ้มครองเขา เพราะตัวอิสทัฟเองก็โดนบังคับเพราะเป็นนักผจญภัย

แต่ราชาส่งอัศวินส่วนตัวมารับเขาออกไป อิสทัฟและทาสที่เหลือจึงได้ออกจากการต่อสู้

กิลด์ที่เข้าร่วมกวาดล้างและหาตัวน้องสาวคาลิก้าได้รับผลกระทบหนักที่สุด เพราะต้องเข้าไปยื้อจนกว่ากำลังของทหารหลวง อัศวินและนักผจญภัยทั้งหมดจะมาถึง

ราคาสินค้าประเภทอาหารถีบตัวสูงขึ้นหลายเท่าตัว แต่ก็ยังถูกรุมแย่งซื้อจนหมดอย่างรวดเร็ว

เขตเมืองชั้นนอกเกิดการแย่งชิง ทำร้ายและขโมยระบาดไปทั่ว จนเมืองชั้นในต้องส่งทหารบางส่วนเข้ามาช่วยควบคุมและปราบปราม

สาเหตุส่วนใหญ่มาจากความกลัวที่กฎอัยการศึกจะบังคับใช้นานจนต้องอดตาย

ซึ่งเมืองชั้นนอกไม่มีนโยบายแจกอาหารฟรีเหมือนเมืองชั้นใน แต่จะมีทางการนำขบวนสินค้าประเภทอาหารและของจำเป็นในการดำรงชีวิตมาขายให้ แต่ราคาขายขุนนางเป็นคนกำหนดเองได้ตามใจชอบ

โดยที่ขุนนางบังคับให้พ่อค้าขายสินค้าให้ตนในราคาทุน โดยอ้างเรื่องน้ำใจช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

ประชาชนที่มีเงินเก็บน้อยจึงยอมเสี่ยงที่จะขโมยอาหารหรือเงินเพื่อให้ครอบครัวตัวเองอยู่รอดได้นานที่สุด

งานของทหารเมืองชั้นนอกจึงล้นมือจนจัดการแทบไม่ทัน

*****

คาลิก้า เนฮิว

ฉันขึ้นขี่หลังทหารน้ำแข็งอีกครั้งเพื่อความรวดเร็ว

ระหว่างที่เรากำลังวิ่ง หัวหน้าทหารก็ควบม้าวิ่งมาข้างตัวฉัน

"คุณหนูครับ เพราะสถานการณ์ที่คุณหนูปกปิดตัวตน ผมเลยยังไม่ได้แนะนำตัวที่ซึ่งเป็นมารยาทพื้นฐานของขุนนางกันเลย ผมรอคต้า เจนเทียครับ"

"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

และฉันก็รีบเมินทันที ใครจะมาสนเรื่องแนะนำตัวกันตอนนี้

"คุณหนูผมขอแนะนำนะครับ ถ้าท่านไม่มีตราประจำตระกูลมาแสดง ทาสทุกคนของคุณหนูจะถูกเกณฑ์เข้าสลัมไปเป็นด่านหน้าทันทีนะครับ"

"เอ๊ะ?!!"

"จากที่ฟังประกาศ หากเอลด้าที่คุณหนูตามหาเป็นคนสลัม ถ้าไม่มีตราประจำตระกูลขุนนางชั้นสูงของคุณหนูพาออกมา เธอจะต้องอยู่ในสลัมจนกว่ากฎอัยการศึกจะถูกยกเลิกนะครับ จะใช้แค่คำพูดบอกสถานะไม่ได้แล้ว ถ้าฝ่าฝืนทหารชั้นผู้น้อยก็มีสิทธิประหารได้ทันทีครับ"

"มะ ไม่จริงน่า...?!!"

งั้นจะทำยังไงดี ทั้งฉันกับเอลด้าเป็นคนในสลัม ถึงจะหาเจอแต่ถ้าพวกเราสองพี่น้องถูกใช้ให้ไปเป็นด่านหน้าล่ะ

พี่เทียร่าก็ยังสาหัสแบบนั้นอีก ถ้าพวกเราเป็นอะไรขึ้นมา ฉันนึกไม่ออกเลยว่าจะมีใครดูแลสภาพของพี่เทียร่ากับหาทางรักษาให้พี่

ทะ ทำยังไงดีล่ะ

"คุณหนูครับ เรื่องทาสถ้าคุณหนูไม่อยากให้พวกเขาโดนจับไปเป็นแนวหน้า เดี๋ยวผมจะส่งพ่อค้าทาสมาปลดพันธะทาสให้ เรื่องค่าใช้จ่ายเดี๋ยวผมออกให้ก่อนเอง ส่วนเรื่องเอลด้าผมช่วยไม่ได้จริงๆ ครับ"

แล้วคุณรอคต้าก็สั่งให้ประหารพวกพ่อค้าทิ้งทันที เพื่อไม่ให้เสียเวลาจับส่งเข้าคุก จากนั้นก็สั่งให้ลูกน้องทุกคนไปตามตัวนักผจญภัยที่อยู่ในป่ากับดันเจี้ยนกลับอาณาจักร

สั่งเสร็จคุณรอคต้าก็ควบม้าไปที่เมืองทันที

ยังไงก็ต้องหาเอลด้า ฉันจึงรีบเดินทางกลับเมือง

ตอนนั้นเองที่มีกองทหารม้าจำนวนนับไม่ถ้วนออกมาจากเมือง พวกเขาแยกตัวกระจายไปตามที่ต่าง

แต่มีทหารม้านายนึงพาพ่อค้าทาสมาหาฉันตามคำสั่งของคุณรอคต้า

ฉันให้พ่อค้าทาสปลดปล่อยทาสทุกคนให้เป็นอิสระ พวกเขาต่างก้มกราบขอบคุณ แต่ฉันไม่มีเวลามาสนใจและสั่งให้ทหารน้ำแข็งพาฉันกลับเข้าไปในกำแพง

*****

และเนื่องจากทำเรื่องปลดพันธะทาสนอกอาณาจักร กฎอัยการศึกจึงไม่ครอบคลุมและสามารถจับพวกเขากลับเข้าสลัมได้

พวกเขาจึงต่างตกลงคุยกันว่าจะเอายังไงดี

และก็ได้ข้อสรุป บางคนยังมีครอบครัวอยู่จึงเลือกกลับเข้าไป ถ้าครอบครัวอยู่ในเมืองก็โชคดีไป แต่ถ้าครอบครัวอยู่ในสลัมพวกเขาก็ยังเลือกกลับไปอย่างน้อยก็ตายไปพร้อมกัน

และบางส่วนที่ไม่มีที่ไป เลือกเดินทางไปเริ่มต้นใหม่ที่หมู่บ้านสักแห่ง ที่จะไม่ถูกบีบให้ไปใช้ชีวิตในสลัมและตกเป็นทาสอีก

โดยที่ต่างคนต่างสัญญากับตัวเองว่าสักวันจะตอบแทนบุญคุณของสาวน้อยคนนี้ให้ได้

*****

คาลิก้า เนฮิว

ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้ ฉันก็ตัดสินใจแล้ว ถ้ามัวแต่หาไปเรื่อยแบบนี้ มันจะสายเกินไป

ต่อให้หาเจอ เราสองคนก็ออกมาไม่ได้

ไม่แน่อาจถูกสั่งให้ยืนเป็นโล่ที่แนวหน้าก็ได้ ถ้าพวกเราทั้งคู่ตาย พี่เทียร่าก็ไม่มีหวังรอดเลย

ถ้าขอให้กิลด์ [เวทกังวาน] ช่วยอีก จะถือว่าเห็นแก่ตัวไหมนะ

นักผจญภัยทุกคนตอนนี้กำลังอยู่ในสถานการณ์ต่อสู้เสี่ยงตาย เขาคงไม่ส่งคนทั้งกิลด์ไปช่วยหาแน่

ที่เขาช่วยก็เพราะคุณเลร่า

เอลด้าไม่ได้สำคัญกับพวกเขาเท่าชีวิตของพวกเขาในตอนนี้

คงมีแต่ต้องขอร้องกับพวกสามกิลด์นั่นเพิ่ม

ฉันหัวเราะให้กับความน่าสมเพชของตัวเอง

ถ้าฉันไม่ได้หน้าตาแบบนี้มา ฉันคงเป็นแค่ขยะ [แรงค์ F] ไร้ค่าสำหรับพวกมันทั้งสามกิลด์

งั้นถ้าอยากได้ก็เอาไป จะเอาไปต้มยำทำแกงอะไรก็เชิญ

ฉันจึงตัดสินใจ ไม่ว่าใครที่เจอ จะให้ฉันทำอะไร ฉันจะยอมคนคนนั้นทุกอย่าง ต่อให้ต้องเป็นทาสไปตลอดชีวิตก็ตาม

ส่วนพี่เทียร่ากับเอลด้าก็ให้ทหารน้ำแข็งคุ้มครองหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่ทำได้

แค่นี้ก็พอแล้ว แค่นี้... ฉันก็พอใจแล้ว

ตอนนั้นเองที่หน้าต่างโปร่งแสงที่เอาแต่แสดงข้อความเดิมมานาน จางหายไป

อืม... ถูกแล้วล่ะ

คนอย่างฉันไม่มีปัญญาไปเอาแกนดันเจี้ยนมาได้หรอก

มันไม่มีทางเปิดใช้งานได้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

...

...

...

[คาลิก้า เนฮิว สถานะ : พึ่งเกิด]

[ต้องการแกนดันเจี้ยน 0 / 1 เพื่อวิวัฒนาการเป็น : โอเกอร์]

[เนื่องจากเป็นโอเกอร์สายพันธุ์ใหม่ ที่ไม่ถูกจำกัดการพัฒนาในแบบมนุษย์ มอนสเตอร์ อสูรหรือเผ่าพันธุ์อื่นใด]

[คาลิก้า เนฮิว สามารถช่วยน้องสาวและพี่สาวได้]

...

…เอ๊ะ?!!

Chương tiếp theo