វគ្គ:សំណងស្នេហ៍ ៩+១០

   ក្រោយពីនាំ លីណា ទៅផ្ទះវិញ សាលវ៉ាលតូ ក៏ឆ្លៀតចូលក្នុងហាងលក់ skin care ដូចគ្នា ដើម្បីទិញ skin care ក្នុងការរក្សារសម្រស់កុំអោយ លីណា ថាគេចាស់ ប៉ុន្តែវាមានច្រើនប្រភេទណាស់ ណាមួយគេមិនធ្លាប់ប្រើពីមុនមកទេ ចឹងហើយគឺមានតែសុំអោយបុគ្គលិកជួយណែនាំ ។ ពេលមកដល់ផ្ទះគេក៏បោះម៉ាស់មួយសន្លឹកទៅលើ ឡរ៉េនសូ ដែលគេកំពុងតែគេងមើលវីដេអូក្នុងទូរស័ព្ទ

   " អោយខ្ញុំធ្វើអី? "

   " បិទអោយមុខឯងក្មេងទៅ "

   " លីណា ថាមុខបងចាស់ បងបិទខ្លួនឯងទៅ "

   " ពេលបងជូននាងទៅផ្ទះ នាងប្រាប់ថា នាងចង់លបសម្តីថាឯងមុខក្មេងចោលវិញ ព្រោះពេលនោះនាងមើលឯងក្នុងបន្ទប់មិនសូវមានពន្លឺទើបឃើញឯងមុខក្មេង "

   " ចឹងបានន័យថាខ្ញុំមុខចាស់មែនទេ? "

   " ត្រូវហើយ បិទអោយមុខក្មេងទៅ បងទិញមកច្រើនណាស់ "

   " ខ្ញុំមិនយល់សោះ ថាហេតុអីសម្រស់របស់ពួកយើងត្រូវចាស់បែបនេះ "

   មិនចាំយូរ ឡរ៉េនសូ ក៏ហែកម៉ាស់ប្រុងនឹងបិទមុខតែត្រូវ សាលវ៉ាលតូ ចាប់ដៃគេជាប់

   " ងូតទឹកសិនទៅ ហើយនេះ ហ្វូមលាបមុខ នៅមានអា2 3 មុខនេះទៀត មើលការណែនាំគេអោយយកប្រើទៅ បងអោយឯងfree "

   " ចឹងអរគុណបងហើយ "

   ពេលបានskin careដល់ដៃហើយ ឡរ៉េនសូ ក៏ប្រញ៉ាប់ចូលទៅក្នុងបន្ទប់គេដើម្បីចាប់ផ្តើមថែរសម្រស់ឡើងវិញ ធ្វើជាមនុស្សប្រុសក៏ត្រូវការថែរសម្រស់ដូចមនុស្សស្រីដូចគ្នា វាមិនមែនជារឿងចម្លែកទេ ។

   ទឺត ទឺត ទឺត

   ពេលចេញពីងូតទឹក សាលវ៉ាលតូ ក៏ឃើញទូរស័ព្ទរោទ៍ ទើបគេដើរមកមើល ហើយអ្នកខលមកគេគឺ លីណា ។ គេងាកមើលម៉ោងឃើញថាពេលនេះម៉ោង11ជិត12ហើយ តើនាងខលមកគេមានការអី?

   " លីណា "

   « ហុិក លោកពូ ជួយខ្ញុំផង »

   ទឺតៗៗ

  " លីណា! "

   នាងនិយាយដោយសម្លេងញ័រលាយនឹងភាពក្អក តែខ្សែរទូរស័ព្ទនាងក៏ដាច់ទៅបាត់ ហើយវាជាហេតុដែលធ្វើអោយ សាលវ៉ាលតូ មានអារម្មណ៍មិនល្អចំពោះនាង ទើបគេប្រញាប់ស្លៀកពាក់ តែពេលចេញមកខាងក្រៅក៏ឃើញ ឡរ៉េនសូ កំពុងតែបិទម៉ាស់ ដេកមើលវីដេអូ

   " បងទៅណា? "

   " មានបញ្ហាចំពោះ លីណា ហើយ "

   " នាងមានរឿងអីមែនទេ? "

   " មិនដឹងទេ "

   " ចឹងខ្ញុំសុំទៅដែរ "

   ឡរ៉េនសូ ក៏រត់ទៅពាក់ស្បែកជើង រួចក៏រហ័សទៅតាម សាលវ៉ាលតូ ទាំងគេនៅបិទម៉ាសជាប់

   " ហើយកាលឯងដោះម៉ាសចេញ? "

   " គេអោយបិទ15នាទី តែពេលនេះទើបតែ5នាទីទេ "

   សាលវ៉ាលតូ គ្រវីក្បាលហួសចិត្ត ពេលនេះគេមានរឿងបន្ទាន់ណាស់ តែ ឡរ៉េនសូ នៅតែឆ្លៀតបិទម៉ាសទៀត ។ សាលវ៉ាលតូ ជាន់ឡានមួយទំហឹងជើង ព្រោះចិត្តគេបានទៅដល់ផ្ទះរបស់ លីណា ហើយ តែខ្លួនប្រាណគេពេលនេះនៅលើដងផ្លូវនៅឡើយ ។ គ្រាន់តែមកដល់ផ្ទះ លីណា ភ្លាម សាលវ៉ាលតូ មើលផ្ទះរបស់ លីណា ហើយក៏មានអារម្មណ៍ថាឈឺបេះដូងខ្ទោកៗព្រោះទ្វាផ្ទះនាងបានបាក់ ឯបង្អូចផ្ទះនាងក៏បានបែកដូចគ្នា ហើយគេមិនចាំយូរក៏រត់ទៅរកនាងយ៉ាងលឿន

   " លីណា! "

   ពេលចូលទៅដល់ក្នុងផ្ទះ គេក៏ឃើញនាងសន្លប់ស្តូកស្តឹង នៅលើមុខរបស់នាងក៏មានស្នាមឆូតដោយកំបិត ហើយមុខនាងគឺពោរពេញទៅដោយឈាម គេមិនចាំយូរដូចគ្នាក្នុងការនាំនាងទៅមន្ទីរពេទ្យ ។

   " ពួកឯងប្រកាច់ទៅណាទើបធ្វើអោយ លីណា មានរឿងបាន? "

   ឡរ៉េនសូ ដែលលេងច្រើនពេលនេះក៏ស្រែកមួយទំហឹងដាក់កូនចៅខ្លួនក្នុងបន្ទប់ពេទ្យដែល លីណា បានសម្រាក កែវភ្នែកកំណាចដែលមិនដែលឃើញក៏លិចឡើងធ្វើអោយកូនចៅគេអោនមុខចុះគ្រប់ៗគ្នា

   " លោកបងពួកយើងដឹងកំហុសហើយ "

   " យើងចង់ដឹងមូលហេតុ "

   ទោះខឹងយ៉ាងណាក៏ ឡរ៉េនសូ ជាមនុស្សមានហេតុផល នេះហើយជាអ្វីដែលប៉ារបស់គេទុកចិត្តអោយគេបន្តដំណែងម៉ាហ្វៀពីគាត់ ថាមិនអាចធ្វើអោយក្រុមនេះរលាយបាន

   " នៅពេលនោះមានភ្លើងឆេះផ្ទះជិតហ្នឹង លោកបងក៏ដឹងថាពួកយើងបន្លំខ្លួនទៅរស់នៅទីនោះ បើពួកយើងមិនជួយអាសារទេ អ្នកភូមិនៅទីនេះនាងមានអារម្មណ៏មិនល្អចំពោះពួកយើង "

   " លោកបង "

   ភ្លាមៗក៏មានកូនចៅគេចំណិតម្នាក់ក៏បានលិចមុខចេញមក

   " សើបបានអីមែនទេ? "

   " ហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើងគឺពួកក្រុម ក្លេន ជាអ្នកបង្កឡើង "

   " ក្លេន ជាអ្នកណា? "

   សាលវ៉ាលតូ ក៏សួរដោយងឿងឆ្ងល់ ព្រោះរឿងទាក់ទងមួយម៉ាហ្វៀអីនេះគេមិនដឹងច្រើនទេ

   " អាពួកអស់នេះមានឥទ្ធិពលណាស់នៅអាមេរិកនេះ វាជួញដូរមនុស្ស បើកបនល្បែងខុសច្បាប់ ផលិតថ្នាំញៀនរួចយកទៅលក់នៅទ្វីបអាសុី ច្បាប់ធ្វើអីវាមិនបានទេ ព្រោះវាមានអ្នកធំនៅចាំការពារ ប៉ុន្តែពួកវាមិនមែនចេះតែធ្វើបាបគេផ្តេរផ្តាសទេ បើសិនជាគ្មានអ្នកជួល "

   សាលវ៉ាលតូ ស្តាប់ហើយក៏អង្គុយគិតដូចគ្នា ព្រោះពួកគេមិនដែលមានរឿងនឹងក្រុម ក្លេន នោះទេ ដូច្នេះមានតែរឿងម្យ៉ាងប៉ុណ្ណោះដែលអាចកើតឡើងបាន គឺអ្នកស្រី អាយរីស បានពឹងអោយពួកគេជួយ ដូច្នេះអាមេរិកលែងជាកន្លែងមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ លីណា ហើយ

   " អ្នកធំ? ល្អណាស់ បងចូលចិត្ត "

   សាលវ៉ាលតូច យកអណ្តាតទល់នឹងថ្ពាល់ រួចក៏ញញឹម ព្រោះគេចូលចិត្តលូកដៃណាស់ទាក់ទងនឹងអំពើរពុករលួយបែបនេះ ណាមួយលើកនេះ ឡរ៉េនសូ នៅអាមេរិកស្រាប់ ហើយ ឡរ៉េនសូ ទើបតែបានសហការណ៍ជាមួយ ម៉ាហ្វៀ មួយក្រុមនៅទីនេះដូចគ្នា ដូច្នេះការស្វែងរកសន្តិភាពគឺអាចនឹងមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់គេ ។

   សាលវ៉ាលតូ គេអង្គុយមើល លីណា តាំងពីយប់មកដល់ពេលនេះគឺម៉ោង 8 ហើយ គេសម្លឹងទៅក្រណាត់ពណ៍សដែលនៅលើមុខនាង គេពិតជាមិនចូលចិត្តគេដែលនាងមានរបួសបែបនេះទេ ហើយគេពិតជាស្អប់អ្នកណាដែលធ្វើអោយនាងមានរបួសខ្លាំងណាស់

   " ពេលនេះម៉ោង 8 ព្រឹកហើយ បងទៅសម្រាកទៅ ទុកអោយខ្ញុំមើលនាងក៏បាន "

   ឡរ៉េនសូ ដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់ក៏ឃើញ សាលវ៉ាលតូ នៅតែអង្គុយមើល លីណា មិនដាក់ភ្នែក

   " អត់ទេ "

   " តាមចិត្តបង នេះឯកសារទាក់ទងនឹងមេក្រុមរបស់ ក្លេន និងអ្នកពាក់ព័ន្ធជាមួយគេជាច្រើនទៀត "

   គេក៏ហុចឯកសារមួយអោយទៅ សាលវ៉ាលតូ រួចក៏លើកកែវកាហ្វេមកផឹក ។ ឡរ៉េនសូ បានឯកសារពាក់ព័ន្ធនឹងពួកក្រុម ក្លេន លឿន ព្រោះតែគេខ្សែរបណ្ដាញច្រើនគួរសមនៅអាមេរិកនេះ ដូច្នេះពឹងពួកគេបន្តិចទៅ ព័ត៌មានដែលពួកគេចង់បានច្បាស់ជាស្ថិតក្នុងដៃគេមួយរំពេចហើយ

   " រឿងនេះបងប្រគល់អោយឯង ឯងចង់ធ្វើអីក៏ស្រេចតែចិត្ត តែបងសុំមកវិញតែម្យ៉ាង បើសិនជាអ្នកស្រី អាយរីស និង កូនស្រីរបស់គាត់ អេឡា មានពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនេះមែន ទុក 2 នាក់នោះអោយបងចាត់ការ "

   " ចឹងក៏បាន ខ្ញុំកំពុងតែគ្មានការងារធ្វើស្រាប់ផង "

   ឡរ៉េនសូ ញាក់ស្មាដាក់ សាលវ៉ាលតូ ព្រោះប៉ាគេប្រគល់តែក្រុមម៉ាហ្វៀអោយគេកាន់កាប់ តែមិនទាន់បានប្រគល់មុខជំនួញអោយគេនៅឡើយទេ ដូច្នេះគេនៅតែអាចដើរលេងអីបានធម្មតា តែគេនៅមានលុយចាយ ព្រោះគ្រាន់ដេកចាំចាយលុយដែលកូនចៅគេបង់ពន្ធអោយក៏អាចរស់ស្រួលពេញមួយជីវិត

   " លោកពូ "

   សម្លេងខ្សាវៗរបស់ លីណា ក៏បង្វែរអារម្មណ៍របស់ សាលវ៉ាលតូ មើលមកនាងទាំងបារម្ភ

   " យ៉ាងមិចដែរ? "

   " ខ្ញុំឈឺក្បាលណាស់ "

   សាលវ៉ាលតូ និង ឡរ៉េនសូ មើលមុខគ្នាដោយងឿងឆ្ងល់ ពេលឃើញ លីណា មានអាការៈមិនស្រួលបែបនេះ ឡរ៉េនសូ ក៏ត្រូវដើរតួជំនួស អាឡិចសុីអូ ទៅហៅពេទ្យ

   " ហេតុអីក៏ចឹង? មានរឿងអ្វីកើតឡើងនៅយប់នោះ? "

   " យប់នោះហ្អេស? មានអ្នកយកដុំថ្មគប់បង្អួចផ្ទះខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំភ្ញាក់ពីគេង ពេលខ្ញុំដើរចេញមកមើលក៏ឃើញមនុស្សធាក់ទ្វាផ្ទះខ្ញុំរហូតដល់បាក់ ពេលនោះខ្ញុំភ័យណាស់ទើបខលទៅលោកពូ ហើយ ហើយ... "

   " ហើយយ៉ាងមិច? "

   " ខ្ញុំត្រូវគេវៃពីក្រោយអោយសន្លប់ " 

   នាងថាបែបនេះហើយក៏យកដៃទៅខ្ទប់ក្បាលព្រោះពេលនេះនាងឈឺក្បាលខ្លាំងណាស់ តែក៏ស្ទាបទៅប៉ះជាមួយនឹងត្រណាត់បិទរបួសនៅលើមុខរបស់នាង គ្រាន់តែស្ទៀបនាងអាចដឹងហើយអារបួសនាងគឺវែង ទើបនាងបើកភ្នែកធំៗសម្លឹងមើលទៅ សាលវ៉ាលតូ ទាំងភ្ញាក់ផ្អើល

   " មិនអីទេ វាគ្រាន់តែរបួសបន្តិចប៉ុណ្ណោះ "

   ពេលឃើញសភាពនាងដូចជាទទួលយកមិនបាន សាលវ៉ាលតូ ក៏ទាញនាងយកមកអោបយ៉ាងណែន គេស្អប់មនុស្សស្រីមែនតែគេក៏យល់ថា សម្រស់ គឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់មនុស្សស្រី សូម្បីតែស្នាមតូចមួយពួកគេមិនចង់អោយមានផង តែនេះ លីណា ត្រូវគេឆូតមុខអស់មួយចំហៀង តើនាងអាចទទួលយកបានយ៉ាងមិចទៅ?

   " ហុិក លោកពូ មុខខ្ញុំ មុខខ្ញុំអាក្រក់មើលខ្លាំងទេ? "

   " អត់ទេ ឯងនៅតែស្អាត ខ្ញុំនឹងជួយរកថ្នាំអោយឯងដើម្បីបំបាត់វា "

   " ហុិកៗ មានន័យថាវាអាក្រក់ហើយ "

   ឃើញនាងពិបាកចិត្តរហូតដល់យំ គេក៏មិនស្រណុកក្នុងខ្លួនដូចគ្នា គេអោបនាងណែនក្នុងទ្រូងរបស់គេសម្រាប់លួងលោមនាង ។ រឿងរ៉ាវទាំងអស់អាចថាកើតឡើងព្រោះតែគេក៏ថាបាន គេធ្វើអោយនាងបាត់បង់សម្រស់ តែចង់បន្ទោសគេក៏មិនបាន គេធ្វើនោះមិនត្រឹមតែទាមទារយុត្តិធម៌សម្រាប់ លីណា និង ហ្វីអាណាគេ នៅមានក្មេងស្រីដែលស្លាប់ ហើយមនុស្សជាច្រើនដែល អេឡា បានធ្វើបាប ។

   ក្រោយពីគេងពេទ្យអស់រយះពេលប៉ុន្មានថ្ងៃ លីណា ក៏អាចចេញទៅផ្ទះបាន ព្រោះតែនាងមិនមានបញ្ហាអ្វីធ្ងន់ធ្ងរទេ ជាពិសេសក្បាលរបស់នាង ប៉ុន្តែពេទ្យនៅតែអោយថ្នាំនាងសម្រាប់យកទៅលេប ។ រឿងនេះ សាលវ៉ាលតូ មិនអាចលាក់បាំងបងប្រុសរបស់នាងបានទេ ទើបគេខលប្រាប់ វ៉លឡេស ដែលកំពុងធ្វើការនៅ អាល្លឺម៉ង់ ពេល វ៉លឡេស ដឹងហើយក៏បន្ទោសខ្លួនឯងដែលចេញពីប្អូន តែ សាលវ៉ាលតូ ក៏បានសុំ វ៉លឡេស អោយ លីណា រស់នៅផ្ទះរបស់ខ្លួនវិញ ព្រោះអាចនឹងមានសុវត្ថិភាពជាង គេហ៊ាននឹងចំណាយលើ លីណា អោយតែនាងមានសុវត្ថិភាព ទោះដឹងហើយថារយះពេលវែងទៀតទើប វ៉លឡេស អាចត្រឡប់មកពី អាល្លឺម៉ង់វិញបាន ។ ចំណែកឯរឿង ឡរ៉េនសូ តាមសើបនោះគឺនៅតែដំណើរការ រឿងក្តីដែលគេចង់បានគឺចេះតែបានមកដល់ដៃគេជាបន្តបន្ទាប់ តែវាមិនទាន់គ្រប់នូវអ្វីគេដែលចង់បានទេ ហេតុដូចនេះហើយទើបគេត្រូវអោយ ហ្វ្រេង ដែលជាកូនចៅចំណិតរបស់ ឡរ៉េនសូ ព្យាយាមសើបមើល ទោះយូរបុិនណា ក៏គេចាំ អោយតែរឿងនោះច្បាស់លាស់ ហើយអាចយកជាការបាន ។

   ថ្ងៃនេះ លីណា អាចដោះក្រណាត់លើមុខរបស់នាងចេញបានហើយ នាងត្រៀមចិត្តរួចហើយក្នុងការឃើញមុខរបស់ខ្លួនឯងមានស្នាម ។ សាលវ៉ាកតូ ដែលឈរមុខកញ្ចក់ ត្រៀមជួយដោះអោយនាងក៏មានអារម្មណ៍ថាភ័យជំនួសនាង ព្រោះគេពិតជាខ្លាចនាងទទួលយកមិនបានណាស់

   " មិនអីទេ មុខឯងយ៉ាងមិចក៏នៅតែស្អាតសម្រាប់ពួកយើងជានិច្ច "

   ឡរ៉េនសូ ទះស្មារបស់ លីណា តិចៗ ទោះដឹងថា លីណា អាចនឹងទទួលយកមិនបានក៏ដោយ ។ គ្រាន់តែចាប់ផ្តើមដោះចេញ នាងក៏បិទភ្នែកទាំងក្តាប់ដៃនាង ឯ សាលវ៉ាលតូ គេបែរជាញ័រដៃខុសប្រក្រតី គេក៏ចាប់ផ្តើមដោះក្រណាត់សចេញពីមុខរបស់នាង ស្នាមមុខកំបិតក៏បង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ថាវាជ្រៅ ហើយវែង ស្នាមចាប់ពីចង្ការឡើងមកហួសចិញ្ចើម នាងពិតជាគិតមកដល់ទេ ថាវាអាក្រក់ដល់ថ្នាក់នេះ ។ ពេលឃើញមុខខ្លួនឯងបែបមិច អ្វីដែលនាងបង្ហាញចេញមុនគេគឺមានតែទឹកភ្នែកប៉ុណ្ណោះ ទោះទទួលយកមិនបានតែចិត្តនាងក៏ត្រៀមរួចហើយថាមុខនាងមានស្នាមបែបនេះ បើស្នាមនេះគ្មានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវទេ វាក៏អាចក្លាយទៅជាផ្លែ

   " ជឿជាក់លើខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងនាំនាងទៅព្យាបាល "

   គេឃើញនាងនៅស្ងៀមតែក៏ហូរទឹកភ្នែកមិនដាច់ ទើបគេចូលទៅអោបនាងពីក្រោយ

   " ខ្ញុំផ្តល់យោបល់អោយបងទៅប្រទេសកូរ៉េទៅ ទីនោះខ្លាំងខាងសម្រស់ ដូច្នេះខ្ញុំជឿថាអាចជួយ លីណា បាន "

   " ឯងមានលិខិតឆ្លងដែនទេ? "

   " មាន "

   " ចឹងឯងចង់ទៅប្រទេសកូរ៉េទេ? ខ្ញុំជូនឯងទៅ "

   គេក៏សួរទៅ លីណា ដែលសម្ងំស្ងៀមក្នុងវង្វង់ដៃរបស់គេ

   " ចង់ តែខ្ញុំមិនចង់អោយលោកពូលំបាកទេ "

   " ការងារនៅទីនេះ អាឡិចសុីអូ អាចមើលថែរបានជំនួសខ្ញុំបាន មិនអីទេ ត្រៀមខ្លួនទៅ ពួកយើងនឹងចេញបណ្តើរនៅបន្តិចទៀតនេះ "

   " បន្តិចទៀតនេះមែនទេ? "

   នាងក៏លែងយំ បែរមកជាភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះនេះដូចជាលឿនពេកហើយ ។ សាលវ៉ាលតូ មិនបានតបអ្វីច្រើនបានតែជួយជូតទឹកភ្នែកអោយនាង គេបានខលទៅ អាឡិចសុីអូ អោយគេជួយរកខោអាវអោយ លីណា ហើយរៀបចំវាជាវ៉ាលី រួចបញ្ជូនទៅយន្តហោះឯកយន្តរបស់គេ ។ ពេលធ្វើការរួចហើយគេនឹងនាំ លីណា ទៅយន្តហោះឯកយន្តនោះ ។ ពេលឡើងយន្តហោះ សាលវ៉ាលតូ គេមិនភ្លេចទេ skin care ដែលគេបានទិញ គេមិនទាន់បានប្រើនៅឡើយទេ ។ ការហោះហើរពីអាមេរិកទៅកាន់ កូរ៉េខាងត្បូងមានរយះពេល13ម៉ោង ដូច្នេះគេត្រូវគេងនៅលើយន្តហោះនេះមួយយប់

   " ដោះម៉ាសចេញទៅ ហើយញាំអីសិនទៅ "

   លីណា នាងពាក់ម៉ាស ពាក់មួក និងពាក់វែងតាព្រោះតែមិនចង់អោយអ្នកណាឃើញស្នាមនៅមុខរបស់នាងទេ តែពេលនេះគេនៅតែ2នាក់នាង ដូច្នេះគេមិនចង់អោយនាងពាក់អីហប់បែបនេះទេ

   " ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អទេ បើសិនជាដោះចេញ "

   " តែនេះឯងត្រូវញាំអី ចឹងដោះសិនទៅ "

   នាងសម្លឹងមើល សាលវ៉ាលតូ បន្តិច ឃើញទឹកមុខគេប្រាកដប្រជាជាមួយនាងទើបនាងហ៊ានដោះមួក វែនតា និងម៉ាស

   " លោកពូមិនមានអារម្មណ៍ថាស្អប់ខ្ពើមមុខរបស់ខ្ញុំទេមែនទេ? "

   កែវភ្នែកគួរអោយអាណិតបាញ់ចំមកកាន់គេ គេឃើញបែបនេះហើយក៏រឹតតែអាណិតនាងលើសដើម មិនដឹងក្នុងចិត្តនាងពេលនេះគិតយ៉ាងមិចខ្លះទេ អាចថាកំពុងតែខ្មាស់គេក៏ថាបាន

   " ក្មេងឆ្គួត បើខ្ញុំស្អប់ឯង ខ្ញុំមិនខំប្រឹងនាំឯងទៅព្យាបាលនៅកូរ៉េទេ "

   " ហេតុអីក៏លោកពូចិត្តល្អដាក់ខ្ញុំម្លេស? "

   គេមើលមុខនាងដោយខ្ចឹបមាត់បន្តិច

   " វ៉លឡេស គេបានអោយខ្ញុំជួយមើលឯង ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវមើលថែរឯងអោយបានល្អ "

   " អរ មុនឡើងយន្តហោះ លោកពូ ឡរ៉េនសូ បានប្រាប់ខ្ញុំថា លោកពូមិនចូលចិត្តមនុស្សស្រីទេ "

   " ហឹម "

   ក៏ងក់ក្បាលដាក់នាង

   " ចឹងលោកពូស្អប់ខ្ញុំដែរមែនទេ? "

   " ដូចជាអត់ទេ "

   " ហេតុអី? "

   " ខ្ញុំក៏មិនដឹងដូចគ្នា "

   " ខ្ញុំយល់ហើយ តែលោកពូត្រូវចាំថាខ្ញុំមិនយកមនុស្សចាស់ពេកទេ "

   នាងញាក់ចិញ្ចើមនិងញញឹមដាក់គេ គេពិតជាមិនទាន់យល់ពីក្មេងម្នាក់នេះ ហេតុអីក៏នាងអាចផ្លាស់ប្តូរអារម្មណ៍លឿនយ៉ាងនេះ? មិនត្រឹមតែអារម្មណ៍នាងទេ សូម្បីសម្តីនាងអំបាញ់មិញក៏គេមិនយល់ដូចគ្នា

   " ឯងយល់អី? "

   " លោកពូពិតជាមិនយល់ពិតមែនទេ? "

   " មិនយល់ទេ "

   " មនុស្សចាស់ដូចជាលោកពូ ខ្ញុំពិបាកនិយាយជាមួយណាស់ "

   នាងក៏បែរមុខចេញនិងលើកអាហារដាក់ចូលមាត់

   " និយាយមកថាឯងយល់អី? "

   " បើលោកពូមិនយល់ផង ពន្យល់ទៅខ្លាចកាន់តែមិនមិនយល់ "

   " ឆាប់និយាយមក លីណា "

   " មើលទៅលោកពូ ប្រហែលជាពេញចិត្តខ្ញុំហើយ ហេសៗ "

   នាងនិយាយខ្មែរដាក់គេ និយាយហើយក៏សើចយកទាំងសប្បាយចិត្ត ព្រោះរឿងស្នេហាទោះនាងមិនធ្លាប់មានក៏ប្រាកដថាមិនល្ងង់ ។ គិតមើលទៅ សាលវ៉ាលតូ គេថាស្អប់មនុស្សស្រីណាស់ តែគេចូលកៀកនឹងនាងរហូត ដូច្នេះបើគេមិនពេញចិត្តនាង តើមានរឿងអីផ្សេងទៀតទៅដែលអាចអោយគេធ្វើបែបនេះបាន

   " ឆាប់និយាយជាភាសាអង់គ្លេសភ្លាម លីណា "

   គេគម្រាមនាង តែនាងគ្រវីក្បាលដាក់គេ

   " សុំស្តាប់បន្តិចទៅមើសថាវាលោតញាប់ទេ ហុឹម? ក្លិនរបស់លោកពូចម្លែកណាស់! "

   នាងទាញដៃគេចេញរួចក៏យកត្រចៀកទៅស្តាប់ចង្វាក់បេះដូងគេ តែក៏អាចហិតក្លិនខ្លួនរបស់គេបាន

   " យ៉ាងមិចមែនទេ? "

   " ក្លិននេះ ប្រហែលៗ "

   នាងក៏បង្ហាញទឹកមុខដូចជាកំពុងតែគិតរឿងអ្វីម្យ៉ាង

   " ឯងនៅក្បែរខ្ញុំរហូតហើយ ដូច្នេះហើយឯងអាចនឹងស្គាល់ក្លិននេះ "

   " ប្រហែលហើយ "

   នាងងក់ក្បាល តែខួរក្បាលនាងកំពុងតែគិតព្រោះក្លិននេះ នាងដូចជាស្គាល់យូរហើយមិនមែនទើបតែពេលនេះទេ

   " ញាំទៅ ពេលនេះម៉ោង 8 យប់ហើយ ម៉ោង 9 ឯងត្រូវតែគេង "

   " ម៉ោង 9 មែនទេ? ខ្ញុំគេងម៉ោង 11 រហូត "

   " ចឹងថ្ងៃនេះឯងត្រូវគេងម៉ោង9 "

   " អត់ចង់ទេ "

   " កុំគេងយូរពេក ប្រយ័ត្នមុខឆាប់ចាស់ "

   " មិនអីទេ ព្រោះអនាគតខ្ញុំបានប្តីចាស់ស្រាប់ហើយ "

   " ឯងមានអ្នកដែលឯងស្រឡាញ់ហើយមែនទេ? "

   " គ្មានទេ តែទាយទុកមុន "

   " ឈប់និយាយនឹងឯងហើយ ឯងផ្តោតទៅលើការញាំរបស់ឯងទៅ "

   គេថាហើយក៏គេងបិទភ្នែក តែក៏បើកភ្នែកមកវិញដើម្បីទាញម៉ាសមកបិទមុខកុំអោយមុខគេចាស់ជាងមុន ។ លីណា ឃើញគេបិទមាត់ នាងក៏ចំហរមាត់ព្រោះនាងមិនដែលប្រើ skin care អីច្រើនទេ តែហ្វូមលាងមុន និងឡេការពារកំដៅថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ តែលោកពូរបស់នាងនេះមើលទៅថែរសម្រស់ជាងនាងទៀត

   " លោកពូបិទវាយូរប៉ុនណាហើយ? មិចក៏មុខពូដូចនៅតែជ្រួញចឹង? "

   " ទើបតែបិទថ្ងៃហ្នឹងទេ "

   " យូរហើយមិចក៏មិនទិញបិទ? "

   " មកពីមានក្មេងថាខ្ញុំមុខចាស់ "

    សាលវ៉ាលតូ បិទភ្នែកតបទៅកាន់នាង តែ លីណា ដែលស្តាប់ហើយក៏ចាប់ផ្តើមសើច ព្រោះនាងដឹងខ្លួនថានាងនេះហើយជាអ្នកថាគេមុខចាស់

   " តែខ្ញុំបានប្រាប់ពូហើយ ថាពូថាស់មែនតែសង្ហារ "

   " ខ្ញុំក៏ដឹងដែរ "

   " ជឿជាក់លើខ្លួនឯងដល់ម្លឹងមែនទេ? "

   " ហើយវាយ៉ាងមិច? "

  គេបើកភ្នែកសម្លក់នាង ព្រោះគេក៏មានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងដែរ

    " លោកពូបិទម៉ាស15នាទីលើមុខទៅ ពេលបិទហើយម៉ាសនៅសល់ទឹក កុំទាន់បោះចោល ដូច្នេះយកវាមកបិទកដែលមក "

   " ហឹម "

   " លោកពូហ្អា លោកពូដឹងហើយថាប្រុសចាស់អាចស្រឡាញ់ស្រីក្មេង តែស្រីក្មេងមិនអាចស្រឡាញ់ប្រុសចាស់បានទេ "

   " ហើយវាយ៉ាងមិច? "

   " គ្រាន់ប្រាប់ពូអោយដឹង "

   " អាយុគ្រាន់តែជាតួរលេខប៉ុណ្ណោះ "

   " ពាក្យនេះខ្ញុំលឺគេនិយាយឡើងសាំហើយ "

   " ផ្តោតទៅលើការញាំរបស់ឯងទៅ កុំនិយាយច្រើនពេក ខ្ញុំមិនចង់ធ្វើអោយម៉ាស់ជ្រួញទេ "

   គេក៏បិទភ្នែកវិញ តែ លីណា នាងមិនឈប់និយាយតាមអ្វីដែលគេនិយាយទេ

     " ខ្ញុំទាយអោយលោកពូមួយចុះ អនាគតប្រពន្ធរបស់លោកពូនឹងស្អាតដូចខ្ញុំចឹង "

   " ហេតុអីក៏ឯងដឹងច្បាស់ម្លេស "

   " ខ្ញុំគ្រាន់តែទាយទេ "

   នាងថាហើយក៏អង្គុយសើចនិងបន្តញាំអាហារ ។ មើលទៅ សាលវ៉ាលតូ គេមិនទាន់ដឹងខ្លួនគេថាគេមានអារម្មណ៍បែបណាចំណោះនាង ប៉ុន្តែ កាយវិការ ទង្វើ របស់គេសុទ្ធតែអោយអាចមនុស្សជុំវិញខ្លួនរបស់គេដឹង តែគ្រាន់តែពួកគេមិននិយាយប៉ុណ្ណោះ